Δεν είναι ότι δε σ’ αγαπάει. Δεν είναι ότι βαρέθηκε. Δεν είναι καν εκδίκηση για τότε που «είχες πονοκέφαλο». Είναι που απόψε έχει τελικό Champions League! Και χώρος γι’ άλλα σχέδια απλά δεν υπάρχει…
Πάνω σε σεντόνια έχει γραφτεί ιστορία. Έχουν πολλαπλασιαστεί γενιές. Έχουν ανοίξει (κι έχουν κλείσει) σπίτια.
Πόθοι έχουν λυτρωθεί και ηδονές έχουν επιτευχθεί.
Ίσως γι’ αυτό η μέγιστη ποδοσφαιρική φαντασίωση να ‘χει συνδεθεί κι εκείνη πια μ’ ένα σεντόνι…
Λίγες ώρες πριν το δεύτερο πράγμα στη ζωή ενός άνδρα που δεν αναβάλλεται (το πρώτο είναι το μπάτσελορ πάρτι) πιάνεις κι εσύ τον εαυτό σου να το παραδέχεται:
Τον τελικό του Champions League -ειδικά όταν έχουν φτάσει σέξι ονόματα- τον περιμένεις με εφάμιλλη προσμονή ραντεβού με γυναίκα που σε κολάζει.
Φτιάχνεις από πριν στο μυαλό σου το σενάριο του «αγώνα». Απαγορεύεις άσκοπες ενοχλήσεις. Φροντίζεις να υπάρχουν στο σπίτι ποτά (στην προκειμένη περίπτωση μπύρες). Και φυσικά εύχεσαι να μπουν πολλά γκολ.
Σε αντίθεση εξάλλου με επίσκεψη κυρίας στο τσαρδί σου, το… σκοράρισμα δεν είναι απαραίτητο για να το απολαύσεις. Η ατμόσφαιρα σου είναι αρκετή. Η ανεξήγητη ευλάβεια την ώρα που το πανί με τ’ αστέρια πάλλεται στη σέντρα. Το πόσο γλυκά ηχεί στ’ αυτιά σου ο ύμνος, ακόμα κι αν είναι κλασική μουσική κι εσύ θεωρείς κλασική μουσική τον Ζαφείρη Μελά.
Μα πάνω απ’ όλα η βεβαιότητα ότι αυτό το δίωρο θα σου προσφέρει συναισθήματα. Αναμνήσεις που θ’ αποθηκευτούν για πάντα στο μυαλό και την καρδιά. Και υλικό για να ‘χεις να διηγείσαι στα εγγόνια σου όταν παππούς θα κάθεσαι μαζί τους μπροστά στο τζάκι.
Τότε που θα τους λες για το «κρέμασμα» του Σαβίτσεβιτς με την Μπαρτσελόνα. Θα δείχνεις με τα χέρια την τροχιά της μπάλας στη λόμπα του Ρίκεν. Θα προσπαθείς να βρεις λόγια για να εξηγήσεις τι έκανε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το ’99 (και θ’ αποτυγχάνεις γιατί τίποτα δεν το αποτυπώνει καλύτερα απ’ το κλάμα του Σάμι Κουφούρ).
Θα γελάς με τα… κακά που έκαναν οι παίκτες της Βαλένθια απέναντι στον Καν. Θα σηκώνεσαι όρθιος (ναι, σ’ αυτή την ηλικία) για ν’ αναπαραστήσεις το βολέ του Ζιντάν με τη Λεβερκούζεν. Θα διηγείσαι το έπος της Λίβερπουλ στην Κωνσταντινούπολη και θα τ’ ακούς να σου λένε ότι κάτι τέτοια τα διαβάζουν στα κόμικ. Θα δακρύζεις θυμούμενος τους παίκτες της Μπαρτσελόνα να δίνουν την κούπα για να τη σηκώσει ο Ερίκ Αμπιντάλ…
Κι αν είσαι τυχερός, τα σημερινά αστέρια των «μπλαουγκράνα» μαζί μ’ εκείνα της Γιουβέντους, θα ‘χουν προσθέσει κι άλλες στιγμές μαγείας στο βιβλίο της ιστορίας που θα τους διαβάζεις πριν κοιμηθούν.
Το βιβλίο που θα ‘χεις κι εσύ αγκαλιά όταν θα πέφτεις για ύπνο. Σκεπασμένος με το σεντόνι του Champions League να ονειρεύεσαι τη δική σου ομάδα να σηκώνει την κούπα. Αυτή που σχεδιάστηκε, λες, με μεγάλα αυτιά για ν’ ακούει τις προσευχές όλων να την κατακτήσουν…
Πηγή: sport-fm.gr
