Η αντίστροφη μέτρηση για το Μουντιάλ και το PRESSARIS σας παρουσιάζει ένα αφιέρωμα από την πρώτη «σπίθα» που άναψε την «φλόγα» μέχρι σήμερα σε συνέχειες…
ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΕΤΕΙΝΟΙ ΠΕΤΑΞΑΝ…
Για μία χώρα-κολοσσό, τόσο οικονομικά όσο και ποδοσφαιρικά, όπως η Γαλλία η μη κατάκτηση ενός Μουντιάλ ήταν κάτι το μη φυσιολογικό. Η χρυσή φουρνιά του Πλατινί είχε γευτεί την επιτυχία της κορυφής στο EURO του 1984, το Παγκόσμιο Κύπελλο ωστόσο έμοιαζε να… στοιχειώνει τους Τρικολόρ. Τα κατάφεραν επί τέλους το 1998, στη δική τους διοργάνωση. Η ΦΙΦΑ αποφάσισε την αύξηση των ομάδων σε 32 και μια νέα εποχή ανέτειλε για το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Όλα τα φαβορί προκρίθηκαν εύκολα στη δεύτερη φάση, με εξαίρεση την Ισπανία που γνώρισε ήττα-σοκ από τη Νιγηρία με 2-3. Μεγάλη έκπληξη του τουρνουά, ήταν η Κροατία που απέκλεισε τους Γερμανούς, ισοπεδώνοντάς τους με 3-0. Η Βραζιλία του Ρονάλντο και του Μπεμπέτο άφησε εκτός τελικού τους Ολλανδούς σε έναν δραματικό ημιτελικό που κρίθηκε στα πέναλτι. Στην ψυχοφθόρο διαδικασία απέκλεισαν και οι Γάλλοι τους Ιταλούς πριν νικήσουν με μεγάλη ανατροπή τους εκπληκτικούς Κροάτες του Σούκερ 2-1 στον ημιτελικό. Ο τελικός του Σεν Ντενί, στο Παρίσι, ήταν μία μεγάλη έκπληξη για όλους.
Ο Ρονάλντο μεγάλος απών και η Γαλλία με πρωταγωνιστή τον σπουδαίο Ζινεντίν Ζιντάν και τις κεφαλιές του έφτασε σε έναν θρίαμβο. Τελικό αποτέλεσμα 3-0. Η τέλεια επιβεβαίωση για μία τεράστια ομάδα που ομολογουμένως άργησε πολύ να κατακτήσει το πρώτο της Μουντιάλ.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΠΕΝΤΕ ΑΣΤΕΡΩΝ
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, ήταν ένα αληθινό αίνιγμα. Η ΦΙΦΑ αναθέτει τη διεξαγωγή της 17ης διοργάνωσης στην Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, δύο χώρες με μικρή έως ανύπαρκτη ποδοσφαιρική παράδοση. Παρ’όλα αυτά οι διοργανωτές, διέψευσαν τους επικριτές τους, τόσο με τα εντυπωσιακά στάδια που κατασκεύασαν, όσο και με την μεγάλη προσέλευση του ντόπιου κοινού, που αγκάλιασε τον βασιλιά των σπορ. Το τουρνουά έμεινε στην ιστορία για πολλούς λόγους. Κατ’αρχήν, η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία, αποκλείστηκε με το καλημέρα, χωρίς να πετύχει ούτε γκολ.
Η γειτονική Τουρκία πραγματοποίησε εκπληκτική πορεία, απέκλεισε Ιαπωνία και Σενεγάλη, για να βάλει τέλος στον ενθουσιασμό της η εντυπωσιακή Βραζιλία του Ριβάλντο, του Ρομπέρτο Κάρλος, του Ρονάλντο και του μικρού μάγου Ροναλντίνιο. Νωρίτερα η Σελεσάο, είχε αποκλείσει την Αγγλία με επική ανατροπή (2-1), και αφού νίκησε και τους πρωτάρηδες Τούρκους δύσκολα με 1-0 στον ημιτελικό, πήρε το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό της Γιοκοχάμα. Αντίπαλοι οι Γερμανοί.
Τα Πάντσερ πραγματοποίησαν αθόρυβη πορεία νικώντας και τη διοργανώτρια Νότια Κορέα στον ημιτελικό, ήταν όμως αδύνατο να κάνουν το ίδιο και με τους Βραζιλιάνους. Οι τελευταίοι νίκησαν 2-0 χάρη σε τέρματα του φαινομένου Ρονάλντο, το πρώτο με πλασέ και το δεύτερο με δυνατό σουτ. Η Σελεσάο γινόταν η πρώτη ομάδα που κατακτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο πέντε φορές!
ΣΚΟΥΑΝΤΡΑ ΑΤΖΟΥΡΑ: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Το Μουντιάλ του 2006 έγινε στη Γερμανία μετά από 32 ολόκληρα χρόνια και ήταν ένα από τα καλύτερα στην ιστορία. Πολύ απλά γιατί τα είχε… όλα. Μεγάλα ονόματα, πρωτάρηδες, εκπλήξεις και αιώνια… ηττοπαθείς. Κάποια φαβορί μάλιστα κλήθηκαν από νωρίς να λύσουν τις διαφορές τους. Όπως οι Πορτογάλοι με τους Ολλανδούς, με τους πρώτους να επικρατούν 1-0 χάρη στο γκολ του Μανίς σε ένα παιχνίδι που παίχτηκε κυριολεκτικά ξύλο.
Μεγάλη απογοήτευση αποτέλεσαν τα μεγαθήρια της Λατινικής Αμερικής. Οι διοργανωτές Γερμανοί απέκλεισαν τους Αργεντίνους στα πέναλτι, ενώ οι Γάλλοι νίκησαν τους Βραζιλιάνους με 1-0. Την τελική τετράδα συμπλήρωσαν οι Πορτογάλοι που άφησαν εκτός συνέχειας τους Άγγλους και οι Ιταλοί που νίκησαν εύκολα τους Ουκρανούς. Στους ημιτελικούς έσπασαν καρδιές.
Οι Γάλλοι επικράτησαν πολύ δύσκολα των Πορτογάλων με 1-0, ενώ οι Ατζούρι νίκησαν εμφατικά με 2-0 στην παράταση τους Γερμανούς μέσα στο σπίτι τους. Ο τελικός του Βερολίνου ήταν ένα παιχνίδι-αποθέωση της τακτικής. Η Γαλλία πλήρωσε την αψυχολόγητη ενέργεια του σπουδαίου Ζινεντίν Ζιντάν, που οκτώ χρόνια νωρίτερα την είχε οδηγήσει στην κορυφή. Η τιτανομαχία οδηγήθηκε στα πέναλτι, οι Ιταλοί όντας πιο εύστοχοι επικράτησαν με 5-3 και κατέκτησαν το Μουντιάλ για τέταρτη φορά στην ιστορία τους.
ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΤΑ ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΑ
Κάπως έτσι φτάνουμε στο πιο πρόσφατο Μουντιάλ, αυτό της Νοτίου Αφρικής. Το πρώτο που διοργανώθηκε στη μαύρη ήπειρο. Το συγκεκριμένο τουρνουά, το τελευταίο πριν από αυτό που αρχίζει σε λίγες ώρες στη χώρα όπου το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία, προσέφερε απλόχερα μεγάλες συγκινήσεις. Όσον αφορά τα καθ’ημάς, ήταν η μεγάλη ευκαιρία της εξιλέωσης και της αποκατάστασης της κακής εικόνας του 1994. Η ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ, πέτυχε την πρώτη της νίκη στα τελικά με επική ανατροπή απέναντι στη Νιγηρία (2-1), κοίταξε στα μάτια την Αργεντινή και θα μπορούσε να έχει προχωρήσει κι άλλο αν δεν πλήρωνε τα λάθη του εναρκτήριου παιχνιδιού κόντρα στους ΝοτιοΚορεάτες. Το Μουντιάλ αυτό αποτέλεσε την επιστροφή της μεγάλης ομάδας που λέγεται Ουρουγουάη. 40 χρόνια μετά τη διοργάνωση στο Μεξικό, η Σελέστε έφτασε στα ημιτελικά, για να αποκλειστεί από την Ολλανδία.
Οι Οράνιε είχαν αποσύρει νωρίτερα από τη διοργάνωση και τη Βραζιλία για να αντιμετωπίσουν στον τελικό του Γιοχάνεσμπουργκ την Ισπανία. Για μία χώρα όπως οι Φούριας Ρόχας, η μη κατάκτηση ενός Μουντιάλ αποτελούσε ένα αξιοπερίεργο γεγονός. Η φουρνιά του Βίγια όμως ήταν αποφασισμένη να αποβάλλει το κόμπλεξ μια για πάντα. Πρώτα η νίκη κόντρα στη μισητή αντίπαλο Πορτογαλία, μετά αυτή απέναντι στη σπουδαία Γερμανία και έπειτα… ο τελικός. Κρίθηκε στην παράταση με ένα γκολ του Αντρές Ινιέστα. Τα συναισθήματα που μας άφησε ήταν ανάμεικτα. Απογοήτευση για μια ομαδάρα που έφτασε τρεις φορές μέσα στο χρόνο στον τελικό της κορυφαίας διοργάνωσης, χωρίς να το κατακτήσει. Και ικανοποίηση. Για μία ομάδα-έμβλημα, που συμμετείχε στο πρώτο τουρνουά το 1930. Και περίμενε υπομονετικά 80 ολόκληρα χρόνια τη δική της ευκαιρία, Την ευκαιρία να σηκώσει το ανώτερο τρόπαιο όλων.
Επιμέλεια: Σταύρος Καραβάρης
