Ο Αντώνης Ασημακόπουλος είναι ο αρχηγός του Άρη. Μιας ομάδας που βασίζεται σε νέα παιδιά, με μεγάλη ιστορία, μπασκετικούς φιλάθλους και πολλά άλλα. Οι λέξεις οικογένεια και ειλικρίνεια χαρακτηρίζουν τις σχέσεις παρά τα δεδομένα προβλήματα και τις διαφωνίες ανάμεσα σε διοίκηση, παίκτες , προπονητικό τιμ .
Από 8 χρονών στο παρκέ, από τα 21 στα γήπεδα της Α1. Μακρύς ο κατάλογος… Τράχωνες Αλίμου, Ηλιούπολη, Πανιώνιος, Δάφνη, Παπάγου, Νήαρ Ηστ (2 χρόνια), Πανελλήνιος, Ιωνικός Ν.Φ., Άρης (2 χρόνια), Ολυμπιάδα Πατρών, Κολοσσός (5 χρόνια) , Άρης (2). Ο ίδιος φροντίζει να δίνει τον καλύτερό του εαυτό, να διατηρεί την καλή του αγωνιστική κατάσταση και να βοηθάει την ομάδα εκεί που πονάει, στους ψηλούς, αν και είναι 4αρι.
Φέτος κλήθηκε πολλές φορές να αγωνιστεί στη θέση του σέντερ λόγω των τραυματισμών και των ειδικών συνθηκών. Πάντα με αυταπάρνηση, χωρίς να διεκδικεί τον τίτλο πρώτου παίκτη, αλλά με θέληση, πάθος και το ρόλο που αρμόζει σε έναν αρχηγό ενός συλλόγου σαν τον Άρη. Ο Αντώνης Ασημακόπουλος στα 38 του σχεδόν (γεννημένος στις 24/7/1976) αποτελεί πρότυπο αθλητή με την εν γένει συμπεριφορά του και δε σκέφτεται να αποσυρθεί. Ο πολύπειρος Έλληνας παίκτης παραχώρησε συνέντευξη στη Metrosport.
-Τι εισπράξατε από τον κόσμο σε μία χρονιά με καλές και κακές στιγμές…
«Θεωρώ ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν στον Άρη σε αυτό το κομμάτι. Είναι μία παράμετρος στην απόφαση του κάθε αθλητή, η παρουσία του κόσμου έχει μεγάλη σημασία. Το περάσαμε στα νέα παιδιά που έχουν έρθει. Όταν δίνουν το κάτι παραπάνω είναι κάτι ανταποδοτικό. Το ζήσαμε στον αγώνα με τον Πανιώνιο, ενώ ο κόσμος συνέχισε να μας στηρίζει με τον τρόπο του σε όλα τα παιχνίδια.
Κρατάμε το ζεστό χειροκρότημα στον τελευταίο αγώνα με τον Ολυμπιακό, αφού ο φίλαθλος δείχνει να ασπάζεται την απειρία της ομάδας και τις ειδικές συνθήκες. Δίνει συνέχεια στην προσπάθειά μας. Εμείς θα συνεχίζουμε να κτίζουμε σε αυτό που έχουμε οικοδομήσει, ανάλογα με το ποιος θα είναι προπονητής και σε άμεση συνεργασία με τη διοίκηση. Κάνουμε ότι περισσότερο μπορούμε με τα λάθη και τα σωστά μας».
«Το μυστικό είναι στην προπόνηση»
-To κοντέρ γράφει 37-38, αλλά εσύ δείχνεις διψασμένος για παιχνίδι. Τι για τη ζωή σου η προπόνηση και γενικότερα το μπάσκετ;
«Βρίσκομαι από τα 8 μου στα γήπεδα του μπάσκετ. Όταν το καλοκαίρι τελειώνει και ολοκληρώνεται μια σεζόν, αλλάζουν ισορροπίες. Ακολουθεί πάντα μία μεταβατική περίοδος. Αποτελεί για μένα τρόπο επιβίωσης και ισορροπίας στην ζωή μου. Είναι πολύ θετικός ο αντίκτυπος να κάνω αυτό που μου αρέσει. Εισπράττω ικανοποίηση, δε το βλέπω σαν κατάχρηση .
Ο κάθε άνθρωπος τρέφεται από το επάγγελμά του , τη δουλειά του. Πρέπει να προπονείσαι και να μην είσαι διακοσμητικό στοιχείο. Η καλή αγωνιστική κατάσταση και η οικογένεια μου είναι πιο σημαντικά στοιχεία στη ζωή μου”.
-Έχεις δύο θητείες στην ομάδα. 2004-2006, 2012-14. Τι συμπέρασμα βγαίνει από τη σύγκρισή τους;
«2004-2006 Είχαμε παρουσία στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, του ULEB, υπήρχε η έξοδος της ομάδας το 2006 στην Ευρωλίγκα. Άλλος ρόλος τότε, πιο συγκεκριμένος , δεν είχα τόσο καταλυτική συμμετοχή. Για το 2012-2014 διαφορετικοί στόχοι. Μεγαλύτερο αίσθημα ευθύνης ως αρχηγός, έχεις να κάνεις με νεαρά παιδιά και πρέπει να διδάσκουμε και αθλητική κουλτούρα. Ο ρόλος μου σαν αρχηγός επιβάλλει όσο το δυνατόν την ηρεμία μέσα στα αποδυτήρια και όποτε μπορούμε να χρησιμοποιούμε μέσα στο παιχνίδι πάθος, ενθουσιασμό ή ακόμα και συμβουλευτικό ρόλο.
Αυτή τη δουλειά έχουμε οι πιο έμπειροι παίκτες. Τα νέα παιδιά πρέπει να καταλάβουν τι απαιτείται σε κάθε χρονική στιγμή. Εκεί λειτουργεί η εμπειρία και το συναίσθημα. Στην πρώτη μου θητεία η ομάδα ήταν πιο άνετη οικονομικά, όλοι θεωρούσαν ότι είναι σε τροχιά τίτλων, υπήρχε η έξοδος στην Ευρωλίγκα , άρα και καλύτερες συνθήκες. Η τωρινή διετία είναι μια τεράστια προσπάθεια με νέα παιδιά που είναι άπειρα σε σχέση με τότε και ουσιαστικά ο κόπος που καταβάλλεται, για να μπορέσεις να φτάσεις όσο πιο μακριά μπορείς, είναι μεγαλύτερος. Φτάσαμε σε ένα τελικό, είναι πολύ σημαντικό για την ομάδα να διεκδικεί τίτλους. Βρεθήκαμε στην επικίνδυνη ζώνη στο πρωτάθλημα κάποια στιγμή, αλλά μπήκαμε στα πλέι οφ και νομίζω ότι αν ήμασταν και πιο τυχεροί θα πηγαίναμε καλύτερα. Προσπαθείς σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και στο τέλος κάνεις το ταμείο σου. Αυτό κάναμε και εμείς».
«Αντιδράσαμε σωστά στο τέλος»
-Πόσο επηρέασε η φυγή Αθηναίου και πως αντέδρασε η ομάδα σε μια καθοριστική περίοδο;
«Θεωρώ ότι η φετινή χρονιά είχε περισσότερα σκαμπανεβάσματα. Χάσαμε πέντε παιχνίδια στον πόντο και θα είχαμε τελείως διαφορετική ώθηση στην ομάδα, ενώ κόντρα σε Ολυμπιακό και ΠΑΟ νομίζω ότι ήμασταν ανταγωνιστικοί. Φυσικά θα είχε τελείως διαφορετική εικόνα, αν γλιτώναμε κάποιες ήττες, αλλά είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα, ότι βαδίζουμε σε ένα σωστό μονοπάτι. Παρά τη φυγή του Αθηναίου, η ομάδα έγινε πιο παραγωγική, άλλαξε ο τρόπος παιχνιδιού και πολλοί παίκτες κατάφεραν να ελευθερωθούν και να βρουν το δικό τους χώρο . Γκίκας , Μποχωρίδης και ο Μούρτος, ξαφνικά υιοθέτησαν το ρόλο του πρωταγωνιστή και μπήκαν μπροστά ως πρώτοι. Και τους αξίζουν συγχαρητήρια, Η ομάδα γιγάντωσε τις αρετές της».
«Κάναμε βήμα μπροστά στο Ηράκλειο»
-Τι έγινε στην Κρήτη, που πήγατε με παράσημα τον αποκλεισμό των δυο ομάδων παλεύουν για την 3η θέση;
«Καταφέραμε και φτάσαμε στον τελικό, κάναμε ένα πολύ καλό ημίχρονο, αλλά όταν ξαναμπήκαμε δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε. Όλα αυτά είναι μέσα στο μπάσκετ! Δείτε τι έγινε με τη Μακάμπι κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και τη Ρεάλ. Έπρεπε να δώσουμε το 200% των δυνατοτήτων μας και να έχουμε για 40 λεπτά συγκέντρωση κόντρα σε έναν ΠΑΟ, που έχει πάρα πολλές λύσεις και πολύ ακριβό μπάτζετ. Μπορεί να μην κάναμε καλή εμφάνιση, αλλά δε μπορεί να λέγεται ότι ντροπιάσαμε τον Άρη. Κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε και με δεδομένο ότι αποκλείσαμε Πανιώνιο και ΠΑΟΚ, αλλά και ότι είχαμε αλλαγή προπονητή στην ομάδα.
Δε θεωρώ ότι κάναμε βήμα πίσω, αλλά μπροστά. Πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι η ομάδα παλεύει με αξιοπρέπεια κάθε παιχνίδι. Όλα τα παιδιά που ήρθαν στην ομάδα βάζουν πάνω από όλα τον Άρη. Αυτό εφαρμόστηκε τα δύο πρώτα χρόνια και θα γίνει και τον τρίτο, όσοι έρχονται στην ομάδα ξέρουν τι δυσκολίες, αλλά και τι μεγαλείο, τι προοπτική έχει να αγωνίζεσαι στον Άρη».
