Το θαυμασμό του για το… φαινόμενο Άρης εξέφρασε για μία ακόμη φορά ο Σπύρος Χαριτάτος. Ο γνωστός δημοσιογράφος παραχώρησε μια εκ βαθέων συνέντευξη στην ιστοσελίδα i-jukebox.gr και δεν παρέλειψε να μιλήσει για την αγάπη κι αφοσίωση που δείχνει στους «κίτρινους».
Αρχικά αναφέρθηκε στο διάστημα το οποίο ασχολείται ενεργά με τον σύλλογο, παρότι μη Θεσσαλονικιός και χωρίς δεσμούς με την κίτρινη οικογένεια, τονίζοντας: «Κοντά στον Άρη και διακριτικά είμαι σχεδόν 5 χρόνια, την τελευταία διετία απλώς πύκνωσαν οι εμφανίσεις μου σε Αλεξάνδρειο και Κλεάνθης Βικελίδης, καθώς άρχισα να νιώθω λιγότερο «ξένος» ως μη Θεσσαλονικιός και περισσότερο φίλος και γι’ αυτό πάντα ευχαριστώ τον λαό του».
Εν συνεχεία μίλησε και για τη Λέσχη Φίλων Άρη, της οποίας αποτελεί μέλος, σχολιάζοντας: «Με τη συμμετοχή στη Λέσχη Φίλων Άρη θέλω να δηλώνω έμπρακτο παρόν στις αγωνίες, στις χαρές αλλά και τα δύσκολα της ομάδας και του υπέροχου κόσμου της. Άποψή μου είναι πως ο Άρης δεν είναι απλά μια ομάδα. Μέσα από τις φωνές, την ένταση και το πάθος αποτελεί μια φίλαθλη έννοια, την οποία αντιλαμβάνεσαι και κατανοείς μόνο αν ζήσεις έστω και ελάχιστες στιγμές στην ηφαιστειώδη έδρα του».
Για τη φιλοσοφία και το πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος την έννοια Άρης, επισήμανε: «Ο Άρης ανήκει εξ ορισμού στους Θεσσαλονικείς, για εμένα και τους υπόλοιπους από όπου κι αν προερχόμαστε, Ελλάδα ή εξωτερικό, είναι επιλογή φίλαθλης ζωής. Είναι ίσως από τις λίγες ομάδες παγκοσμίως όπου η απήχηση της εικόνας που έχει ο λαός μπορεί και να ξεπεράσει τις ιστορικές επιτυχίες της ομάδας».
Κλείνοντας, ο Σπύρος Χαριτάτος μίλησε για τα στημένα παιχνίδια και όσα βαραίνουν τον Ελληνικό αθλητισμό: «Τα στημένα παιχνίδια κι όλα τα δυσάρεστα παρελκόμενα είναι για μένα μια επικίνδυνη όσο και δύσοσμη υπόθεση που αφορά όλους όσοι επιθυμούσαν και επιθυμούν τρόπαια και επιτυχίες πάση θυσία ή πάση νοθεία. Και εκεί θα συναντήσεις από επιτήδειους που παραμύθιαζαν συνειδήσεις μέχρι αφελείς που έκλειναν τα μάτια και τα αυτιά τους, αρκεί να έβλεπαν νίκες. Είναι μια ιδιόμορφη βιομηχανία κέρδους όπου για αυτήν εργάζονταν με κάθε κόστος ζωής πολλοί και κέρδιζαν ελάχιστοι. Το ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές και οι κομπάρσοι και τον βαθμό εμπλοκής τους θα το αποφασίσει μόνο η δικαιοσύνη. Προσωπικά προτιμώ τα καθαρά τρόπαια και τις νίκες που τις χαίρεσαι με όλη και όχι τη μισή καρδιά σου».
