Απίστευτες σκηνές εκτυλίχθηκαν στο 12ο ετάπ του Γύρου Γαλλίας, με τις μηχανές να προκαλούν την πτώση της κίτρινης φανέλας και τον Κρις Φρουμ να τρέχει με τα πόδια στην ανηφόρα του Μον Βαντού!
Το απόλυτο χάος στον Γύρο Γαλλίας με τους διοργανωτές να εκτίθενται παγκοσμίως με την πλήρη ανικανότητά τους να διαφυλάξουν την ασφάλεια των αθλητών, αλλά και το φιάσκο του ουδέτερου σέρβις, το οποίο έδωσε στην κίτρινη φανέλα ένα ποδήλατο της πλάκας! Σκηνές “σκληρού ροκ” παρακολουθήσαμε σήμερα στη διάρκεια του 12ου ετάπ του Tour de France, από το Μονπελιέ στην θρυλική ανηφόρα του Μον Βαντού. Πλησιάζοντας στον τερματισμό, ο πρωτοπόρος της γενικής, Κρις Φρουμ, είχε εξαπολύσει μια επίθεση με την οποία άφησε πίσω όλα τα υπόλοιπα φαβορί, εκτός των Πορτ και Μόλεμα. Το τρίο μπήκε στο τελευταίο χιλιόμετρο, μέσα σε πλήρη συνωστισμό εξαιτίας του πλήθους που είχε πλημμυρίσει το οδόστρωμα, αφήνοντας έναν ελάχιστο διάδρομο για να κινηθούν οι ποδηλάτες και τα οχήματα συνοδείας, όταν συνέβη το εξής απίστευτο: Μια από τις μηχανές αναγκάστηκε να φρενάρει και ο Πορτ που ανέβαινε από πίσω με ταχύτητα, συγκρούστηκε μαζί της. Ο Αυστραλός βρέθηκε στο οδόστρωμα, το ίδιο και ο Μόλεμα αλλά και ο Φρουμ, του οποίου το ποδήλατο έσπασε.
Οι Μόλεμα και Πορτ ανέβηκαν στα ποδήλατά τους και συνέχισαν, όμως ο Βρετανός, μέσα στο χάος και στην απελπισία του, σκεπτόμενος ότι χάνει μέσα από τα χέρια του το Tour, άρχισε να τρέχει στην ανηφόρα με τα πόδια! Οι κριτές τού υπενθύμισαν ότι ο κανονισμός επιτρέπει στους αθλητές να τρέχουν μόνο αν κουβαλάνε στα χέρια το ποδήλατό τους και ο Φρουμ αναγκάστηκε να σταματήσει, περιμένοντας το αυτοκίνητο του ουδέτερου σέρβις. Μετά από λίγο και ενώ όλα τα υπόλοιπα φαβορί τον είχαν πλέον προσπεράσει, η Mavic σταμάτησε δίπλα του και του έδωσε ένα ποδήλατο, αρκετά νούμερα μικρότερό του, με απλά πεντάλ (στα οποία δεν κούμπωναν τα παπούτσια του) και με προβληματικές ταχύτητες!!
Ο Φρουμ σταμάτησε και πάλι, ξεφορτώθηκε το για γέλια και κλάματα μαζί ποδήλατο (η ειρωνεία ήταν πως είχε κίτρινο χρώμα) και περίμενε στωικά το αυτοκίνητο της ομάδας του για να πάρει το δικό του εφεδρικό. Πράγματι, λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, έφτασε η Sky και η κίτρινη φανέλα μπόρεσε να καλύψει τα τελευταία 400 μέτρα της διαδρομής και να τερματίσει. Τα πρώτα – ανεπίσημα – αποτελέσματα, τον έδιναν στην 6η θέση, 53″ πίσω από τον Άνταμ Γέιτς. Τελικά, μια ώρα αργότερα, μάθαμε ότι οι διοργανωτές του έδωσαν τον ίδιο χρόνο με τον Μόλεμα, κάτι που σήμαινε ότι διατήρησε την πρωτοπορία στη γενική κατάταξη. Ήταν το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει η ASO (η διοργανώτρια αρχή του TdF), μετά το χάος που είχε προκαλέσει.
Γιατί είναι ανεπίτρεπτο για το μεγαλύτερο ετήσιο αθλητικό γεγονός του κόσμου, το οποίο παρακολουθούν 3.5 δισεκατομμύρια τηλεθεατές σε όλον τον κόσμο, να παρουσιάζει αυτή την εικόνα της πλήρους διάλυσης. Έχουμε δει τα απίστευτα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει οι μηχανές τα τελευταία δυο χρόνια (μέχρι και θανάτους ποδηλατών είχαμε), με τους αρμόδιους να περιορίζονται μόνο σε μεγαλόστομες δηλώσεις ότι “όλα θα διορθωθούν”. Όλοι γνώριζαν ότι στην ανηφόρα του Μον Βαντού θα δημιουργείτο το αδιαχώρητο από τον κόσμο. Όλοι ήξεραν ότι θα έμενε ανοιχτό μόνο ένα ελάχιστο κενό στη μέση του δρόμου για να περάσουν οι ποδηλάτες. Όταν λοιπόν όλα αυτά είναι γνωστά, δεν γίνεται να μαζεύεις έξι (!) μηχανές μέσα σε ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα ακριβώς μπροστά από αθλητές που κάνουν επίθεση.
Γιατί είναι στατιστικά σίγουρο ότι κάποιος (θεατής ή οδηγός) θα κάνει τη στραβή και στο φρενάρισμα που θα ακολουθήσει, θα δημιουργηθεί το χάος. Οι διοργανωτές είναι φανερό πλέον ότι σκέφτονται πολύ περισσότερο τα υπέρογκα ποσά που εισπράττουν από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, παρά την ασφάλεια των αθλητών. Έτσι λοιπόν, συνωστίζονται μπροστά από τους ποδηλάτες μηχανές με κάμερα τηλεόρασης, με φωτογράφους, με σχολιαστές ραδιοφώνου και TV, με κριτές, με, με, με… Αν υπήρχε η κοινή λογική και λίγο φιλότιμο, θα γινόταν αυτό που βλέπαμε μέχρι πριν λίγα χρόνια. Μία μόνο μηχανή σε απόσταση ασφαλείας μπροστά από τους αθλητές, για να ανοίγει χώρο. Ειδικά σε τέτοιες ανηφόρες που είναι τίγκα στον κόσμο και τα απρόοπτα παραμονεύουν κάθε στιγμή.
Γιατί δεν φταίνε σε τίποτα οι μοναδικοί και απόλυτοι πρωταγωνιστές του θεάματος, οι αθλητές δηλαδή, να διακινδυνεύουν τη σωματική τους ακεραιότητα, αλλά και την σκληρή προετοιμασία ολόκληρων μηνών για την ηλιθιότητα κάποιων ανεγκέφαλων, είτε αυτοί ονομάζονται θεατές, είτε – πολύ χειρότερα – διοργανωτές. Και ευτυχώς που σήμερα ο Κρις Φρουμ ήταν τυχερός μέσα στην ατυχία του. Γιατί για φανταστείτε τί θα είχε γίνει, αν ο Βρετανός, πέφτοντας, είχε χτυπήσει και είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει τον αγώνα. Τί θα είχαν να πουν τότε οι κύριοι της ASO; Και τί αλήθεια έχουν να πουν οι τεχνολογικοί γίγαντες της Mavic, της εταιρίας που πληρώνει περίπου 200.000 ευρώ στην ASO, ώστε να έχει το αποκλειστικό δικαίωμα του ουδέτερου σέρβις;
Το ποδήλατο που έδωσαν στον Φρουμ (προσπερνώ τα πεντάλ) είχε πρόβλημα στις ταχύτητες. Και ο φωστήρας που του το έδωσε, δεν ήξερε ότι έπρεπε να του δώσει ένα μεγαλύτερο. Θα μου πείτε, μπορεί να μην είχε μεγαλύτερο. Θα σας πω, έπρεπε να έχει. Όπως και θα έπρεπε να κόβει το μάτι του και να γνωρίζει το μέγεθος του Φρουμ. Το θέμα είναι ότι όλα αυτά έβγαλαν στη σέντρα όλη τη διοργάνωση. Και η ουδετεροποίηση των χρόνων δεν καλύπτει με τίποτα το χάος που παρακολουθήσαμε. Η ASO πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της, να ζητήσει συγνώμη από τους αθλητές και τις ομάδες και να διορθώσει πάραυτα το επικίνδυνο πρόβλημα με τις μοτοσικλέτες. Οι δε θεατές, συγκεκριμένα εκείνοι που νομίζουν ότι βγαίνοντας στη μέση του δρόμου και τρέχοντας δίπλα στους ποδηλάτες, προσφέρουν θέαμα, θα πρέπει να καταλάβουν ότι θέτουν σε κίνδυνο, στον μέγιστο βαθμό, τους αθλητές και το άθλημα. Σε αντίθετη περίπτωση, θα νομιμοποιείται στο ακέραιο κάθε γροθιά, κλωτσιά κλπ εναντίον τους, όχι μόνο από τον Φρουμ, αλλά από οποιονδήποτε ποδηλάτη.
Πηγή: sport24.gr
