Ο Φαμπιάνο έχει γράψει το όνομά του στο ποδόσφαιρο της Βραζιλίας και οι συμπατριώτες δεν τον ξεχνάνε… Με αφορμή την παρουσία του στη Βραζιλία μίλησε στην ιστοσελίδα uol.com.br και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στον Άρη…
Αναλτικά:
Επιστροφή στη Βραζιλία;
«Το ζήτημα της επιστροφής μου στη Βραζιλία ή όχι είναι ένα θέμα, αλλά το κύριο πράγμα για μένα και αυτό στο οποίο προσπαθώ πάντα να εστιάζω είναι η στιγμή, ο σύλλογος που αγωνίζομαι…
Ξέρω την ποιότητα και παρακολουθώ συχνά αγώνες για το Campeonato Brasileiro, Libertadores, αν και είναι λίγο περίπλοκο από τη διαφορά ώρας, όντας έξι ώρες μπροστά από τη Βραζιλία… Αλλά ξέρω ότι υπάρχουν σπουδαίοι αγώνες και παίκτες.
Όμως η εστίασή μου θα είναι πάντα στο σήμερα και αυτή τη στιγμή έχω άλλον έναν χρόνο συμβόλαιο στον Άρη. Προς το παρόν είμαι στον Άρη ξανά για την επόμενη σεζόν και θα βάλω τα δυνατά μου. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να βγει στο μέλλον. Όταν έρθει το βασικό είναι να είμαστε έτοιμοι και προετοιμασμένοι για τις προκλήσεις».
Ο Φαμπιάνο μίλησε και για τις θέσεις που έχει παίξει. Όπως είπε: “Έπαιξα βασικά ως αμυντικός και μετακόμισα στην… πτέρυγα την εποχή της Σαπεκοένσε. Από τότε που μετακόμισα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, τον πρώτο χρόνο αγωνίστηκα ως κεντρικός αμυντικός και εκεί… Έπαιξα και ως εξτρέμ για τον ένα ή τον άλλο αγώνα, απλά από ανάγκη. Οι περισσότερες ομάδες με τις οποίες έπαιξα είχαν τρεις αμυντικούς και έπαιζα ως αμυντικός στη δεξιά πλευρά. τα τελευταία τρία χρόνια παίζω ως κεντρικός αμυντικός».
Για το πέρασμα από την Παλμέιρας είπε: “Οι αναμνήσεις που έχω από τον χρόνο μου στην Παλμέιρας είναι πολύ καλές. Κυρίως για τη νίκη της Εθνικής Βραζιλίας το 2016, για τον στόχο του τίτλου, θα είναι πάντα στη μνήμη μου, είναι μια ιδιαίτερη στιγμή. Αλλά και για τις φιλίες, αλλά και τις στιγμές σε ένα μεγάλο σύλλογο, με τεράστια πίεση, αλλά αυτές οι καλές στιγμές είναι που μας κάνουν να έχουμε μια ευχάριστη ανάμνηση”.
Για την καριέρα του στην Ευρώπη: “Η περίοδος μου εκτός Βραζιλίας είναι μια από τις καλύτερες εμπειρίες της καριέρας μου. Γνωρίζουμε ότι η προσαρμογή δεν είναι εύκολη, αλλά το διευκόλυνε γιατί μπήκα μέσω μέσω της Πορτογαλίας. Καθώς έχουμε την ίδια γλώσσα, η προσαρμογή ήταν πιο απλή. Σε άλλες χώρες, όπως η Τουρκία και η Ελλάδα, είναι διαφορετικοί πολιτισμοί. Αλλά σε καθημερινή βάση, ζώντας με τους αθλητές και όλο το προσωπικό, εκτός από τις κουλτούρες των χωρών, είναι απαραίτητο να προσαρμοστούμε, όσο πιο γρήγορα γίνεται…”
