Ο Λούκας Αλκαράθ δεν έπεσε με… αλεξίπτωτο στο Κλεάνθης Βικελίδης! Δεν ήρθε από μόνος του. Αυτό είναι σίγουρο. Τουλάχιστον έφυγε μόνος του. Ίσως είναι από τα λίγα θετικά που πρόλαβε να… προσφέρει σε ένα σύλλογο που βρίσκεται στα όρια του.
Ο Ισπανός δεν ήρθε ούτε με τη «θεία χάρη», ούτε γιατί έτσι επέλεξε η μοίρα. Ούτε τον έστειλε η… Unicef! Κάποιοι τον επέλεξαν στην ομάδα. Κι από όσο γνωρίζουμε η διοίκηση του Πρωτοδικείου προέκυψε μεταγενέστερα χρονικά της έλευσης του Ισπανού.
Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί, λοιπόν, για τον Αλκαράθ και τις ζημιές που προκάλεσε. Τόσο τις βαθμολογικές, όσο και στη διαχείριση του υλικού. Έδιωξε μισή ντουζίνα ποδοσφαιριστών σε μια περίοδο που κανείς δεν περισσεύει από τον Άρη, για τον απλούστατο λόγο, ότι η εγκληματική διαχείριση των προηγούμενων χρόνων δεν επέτρεψε στην ομάδα να έχει την αδειοδότηση, να κάνει μεταγραφές, να μπορεί να πληρώνει με τα έσοδα της τα συμβόλαια.
Το ξεχάσαμε όλοι αυτό; Το είπε κανείς αυτό στον Αλκαράθ;
Ανεξάρτητα από το μικρό ή μεγάλο ταλέντο των παικτών, έφυγαν τόσοι παίκτες, πηγαίνοντας μάλιστα σε ομάδες αντιπάλους, όπως ΟΦΗ, Πανιώνιο, Κέρκυρα (ναι, δυστυχώς ή ευτυχώς αυτοί είναι οι αντίπαλοι του Άρη, φέτος, όπως τον κατάντησαν οι πολιτικές από τις προηγούμενες διοικήσεις). Απαξιώθηκε η μισή ομάδα, προκλήθηκε ταραχή, οι παίκτες έφυγαν σαν εχθροί!
Ο σημερινός Άρης έχει αυτήν την πολυτέλεια; Ή μήπως έχει την πολυτέλεια να προκαλεί προσφυγές, όπως αυτή του Καπετάνου που αγγίζει τις 600.000 ευρώ; Ποιος θα πληρώσει αυτά τα χρήματα; Ο Αλκαράθ; Αυτοί που τον έφεραν;
Όταν ο Ισπανός θα απολαμβάνει την… σανγκριά του και την παέλια του στην Ανδαλουσία κι ο Άρης θα είναι απλά μια παρένθεση στην περιπέτεια της καριέρας του, ο κιτρινόμαυρος σύλλογος θα μετράει ακόμη τις πληγές του.
Ο Αλκαράθ, λοιπόν, δεν έπεσε με αλεξίπτωτο στο Χαριλάου. Προκάλεσε ζημιές. Υπάρχουν αυτουργοί. Θα πληρώσουν άραγε για όλα αυτά;
