Ο Τάσος Τρύφωνος ήταν από τους ανθρώπους που απένειμαν την τιμή στον Νίκο Γκάλη ως τον «Άνδρα της Χρονιάς». Ο παρουσιαστής του δημοφιλούς τηλεοπτικού παιχνιδιού, «ο πιο αδύναμος κρίκος», αλλά και των βραβείων της Κύπρου, τα οποία τίμησαν τον γκάνγκστερ του ελληνικού μπάσκετ αναφέρθηκε στη συνάντηση που είχε με τον μύθο όπως τον αποκαλεί, Νίκο Γκάλη, τον Άρη, τις αναμνήσεις του ίδιου από τη ζωή του και άλλα πολλά.
Αναλυτικά όσα είπε στο Yellow Radio 101,7:
Για την συνάντηση και βράβευση του Νίκου Γκάλη: Ήταν τα 20α βραβεία για τον Man Of The Year της Κύπρου, μία εκδήλωση που διοργανώνει το περιοδικό Man των ειδικών εκδόσεων, είναι ο παλαιότερος θεσμός βραβείων στην Κύπρο και καταλαβαίνετε ότι τα 20α είναι πιο λαμπερά. Ο Νίκος Γκάλης τιμήθηκε με το All Time Achievement Award, δηλαδή για όσα έχει προσφέρει και κάνει. Πραγματικά, ενώ παρουσιάζω τα τελευταία 10 χρόνια τα βραβεία, χθες την ώρα της βράβευσης του Νίκου Γκάλη, έπαιρνα βαθιές ανάσες για να μην φανεί η συγκίνηση μου. Ολόκληρη η αίθουσα, όπου ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αρχηγοί κομμάτων, οι πάντες από επιχειρηματικό, οικονομικό και αθλητικό κύκλο της Κύπρου, τον χειροκροτούσαν όρθιοι για πέντε λεπτά. Ο Πρόεδρος του έδωσε το βραβείο, ο Γκάλης έδωσε δώρο στον Πρόεδρο μία μπάλα μπάσκετ με την υπογραφή του και τον προκάλεσε να παίξουν ένα μονό. Μετά, ο κυπριακός οργανισμός αθλητισμού μας ζήτησε και απένειμε στον Νίκο Γκάλη την ανώτατη βράβευση που απονέμει ο οργανισμός και είναι ο δεύτερος που παίρνει το βραβείο όλα αυτά τα χρόνια. Ο δεύτερος ήταν ο Ιωαννίδης που υπήρξε για πολλά χρόνια πρόεδρος του οργανισμού, στέλεχος, υπουργός κλπ. Ο Νίκος Γκάλης είναι μόλις ο δεύτερος που δέχεται αυτό το βραβείο. Αλλά, αυτό που έλεγα και στον Νίκο, γιατί μου έκανε την τιμή να μου παραχωρήσει συνέντευξη με διάρκεια περίπου μίας ώρας, που θα παίξει στον Alpha Κύπρου και θα προβληθεί την επόμενη εβδομάδα, 21 Νοέμβρη. Αν του μιλήσει κάποιος, μπορούμε να πούμε ότι ο Γκάλης και ο Μαραντόνα, ίσως είναι τα μοναδικά άτομα, παραδείγματα αθλητών παγκοσμίως, που πήραν την Εθνική της χώρας τους και την ανέβασαν από του πουθενά, στην κορυφή. Το μπάσκετ στην Ελλάδα, πριν τον Γκάλη, δεν υπήρχε. Ο Γκάλης είναι το μπάσκετ, το μπάσκετ είναι ο Γκάλης.
Αυτό συζητούσαμε στην συνέντευξη. Εγώ ήμουν 13 ετών το 1987. Ξαφνικά τότε, Ελλάδα και Κύπρος συγκέντρωσαν μπασκέτες παντού. Τα παιδιά έβγαιναν έξω με την πορτοκαλί μπάλα για να παίξουν και τι μας έδωσε αυτό; Το Ευρωμπάσκετ του 2005, την επόμενη γενιά. Αυτό δεν θα γινόταν αν ο Νίκος Γκάλης δεν επέστρεφε στην Ελλάδα, προφανώς.
Για την συνέντευξη με τον θρύλο Νίκο Γκάλη: Μπορείτε να την δείτε στην ιστοσελίδα του Alpha και επίσης μπορείτε αν θέλετε να κάνετε εγγραφή στο κανάλι μου στο Youtube, που είναι το όνομα μου γραμμένο στα αγγλικά, όπου και θα ανέβει στα αγγλικά, μετά την προβολή, θα ανέβει εκεί.
Για το πως ένιωσε όταν έκανε συνέντευξη τον δάσκαλο του ελληνικού μπάσκετ: Λόγω της δουλειάς μου έχω γνωρίσει μεγάλες προσωπικότητες από όλους τους τομείς, αλλά ο Νίκος Γκάλης είναι ένας και μοναδικός. Αυτή η εσωστρέφεια του, ότι είναι συγκρατημένος και σιγά σιγά ανοίγεται, αυτός ο χαρακτήρας του που συντηρεί τον μύθο, έχεις μπροστά σου έναν μύθο. Όχι μόνο του ελληνικού αθλητισμού, του παγκόσμιου αθλητισμού. Ξεχνάμε ότι ο Αντετοκούνμπο είχε είδωλο τον Γκάλη. Ήταν μία μοναδική εμπειρία χθες που ήμουν όλη την ημέρα με τον Νίκο Γκάλη και για την εκπομπή και για μία φωτογράφιση και το βράδυ στην βράβευση.
Του είπα, μάλιστα, πως λέγεται πως είσαι πολύ δύσκολος. Φάνηκε, όμως, ότι περνούσε πολύ ωραία, το χάρηκε, του άρεσε, σκέφτηκε ότι έκανε καλά όταν δέχθηκε την πρόσκληση και ήρθε στην Κύπρο, ήταν μία πολύ ωραία και ζεστή βραδιά και σίγουρα θα μείνει αξέχαστη για όλους όσους ήταν εκεί.
Θα σου αναφέρω ένα περιστατικό. Έρχεται ο Δήμαρχος Στροβόλου, ο Στρόβολος είναι ένας πολύ μεγάλος Δήμος, ίσως ο μεγαλύτερος πληθυσμιακά στην Λευκωσία, αλλά είναι σαν να λες στην Αθήνα για τον Δήμο Περιστερίου. Μου ρώτησε που είναι ο Γκάλης, του απάντησα πως θα έρθει σε λίγο. Ήταν με την γυναίκα του και κάτω από το μπουφάν του είχε την φανέλα του Άρη και μου είπε ότι θέλει να του υπογράψει την φανέλα του Άρη, «εγώ είμαι ο Άρης στην Κύπρο», μου είπε.
Ξέρεις τι μου κάνει εντύπωση; Ότι και στην Θεσσαλονίκη, όπου μένει ο Γκάλης, αν βγεις στον δρόμο και τον δουν οι Θεσσαλονικείς, ζουν ακόμα το σοκ του ότι βλέπουν μπροστά τους έναν μύθο. Τι ευλογία να είσαι ένας άνθρωπος που προκαλεί τέτοια συναισθήματα και να υπάρχει αυτή η αγάπη όλου αυτού του κόσμου απέναντι στο πρόσωπο σου.
Τέλος, η γνώμη του ίδιου για τον Άρη: Όταν μεγάλωνα, κατάλαβα ότι ήμουν πάντα πολύ της ενημέρωσης. Θυμάμαι ότι παίρναμε πάντα σπίτι αθηναϊκές εφημερίδες και με μάγευε τότε η πορεία του Άρη. Θυμάμαι την Μαρινέλλα σε φωτογραφίες που ήταν με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, το αήττητο σερί του Άρη. Ο Άρης είναι μία θρυλική ομάδα και εκείνη ήταν η χρυσή δεκαετία, τα τραγούδια που βγήκαν με στίχους για τον Άρη και φυσικά με αποκορύφωμα το Ευρωμπάσκετ και στην Εθνική.
Εγώ υποστηρίζω τις Εθνικές ομάδες της Ελλάδας και της Κύπρου, στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, ενώ στην Κύπρο είμαι και Απόλλων Λεμεσού, στο ποδόσφαιρο.
