Η επιλογή του Μιχάλη Τσαϊρέλη για μία θέση στη φροντ λάιν του Άρη έχει διάφορες οπτικές γωνίες μέσα από τις οποίες μπορεί κανείς να αντιληφθεί το σκεπτικό του Δημήτρη Πρίφτη.
Υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα αυτό το καλοκαίρι στη μεταγραφική αγορά. Ενώ για όλες τις υπόλοιπες θέσεις υπήρχαν και υπάρχουν πολλές επιλογές με παίκτες ιδιαίτερα ποιοτικούς, παρατηρείται μεγάλο πρόβλημα στην θέση “4”, διότι όλες οι ομάδες του επιπέδου του Άρη – και όχι μόνο – έψαχναν και ψάχνουν ακόμα παίκτες τύπου Οκάρο Γουάιτ: αθλητικός ψηλός, να τρέχει καλά το γήπεδο, να παίζει άμυνα, να έχει περιφερειακό σουτ. Δεν προσέφερε η αγορά τέτοιους παίκτες και μοιραία οι επιλογές περιορίστηκαν ή διαφοροποιήθηκαν οι απαιτήσεις του (εκάστοτε) προπονητή, άρα και του Πρίφτη.
Παραδείγματος χάρη, ο Κένι Γκάμπριελ που πρόπερσι έπαιζε στο Ρέθυμνο, φέτος με 500.000 δολάρια δεν έκλεινε στον Ολυμπιακό και τελικά πήγε στο Κουμπάν του Κατσικάρη με 1.000.000 δολάρια.
Ο Άρης προσπάθησε πολύ νωρίς να κλείσει τον Μίλαν Μιλόσεβιτς ως μπακ απ πάουερ φόργουορντ, αλλά ο παίκτης προτίμησε να πάρει τα διπλάσια από την ΑΕΚ (110.000 ευρώ έναντι 70.000 του Άρη) για να είναι… έβδομος ξένος.
Για την υπόθεση του Νάτσο Μαρτίν τα δεδομένα είναι γνωστά. Οι κίτρινοι ξεπέρασαν τα 150.000 ευρώ, αλλά ο 33χρονος φόργουορντ αποφάσισε να μη μεταναστεύσει μπασκετικά σε τέτοια ηλικία.
Ο Τσαϊρέλης μπορεί να υστερεί σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά από τους δύο προαναφερθέντες παίκτες (π.χ. δεν έχει περιφερειακό σουτ του Μαρτίν, δεν παίζει σε… τρεις θέσεις όπως ο Μιλόσεβιτς), όμως έχει και αρκετά πλεονεκτήματα στην σύγκριση, τα οποία σίγουρα έπαιξαν ρόλο. Είναι Έλληνας, άρα δίνει την δυνατότητα στην ομάδα να διατηρήσει μία θέση ξένου ανοικτή και από τον Δεκέμβριο και μετά θα έχει το δικαίωμα να την χρησιμοποιήσει με Αμερικανό παίκτη (ως προσθήκη), αφού αλλάζουν οι κανονισμοί στην Α1 (από 4+2 ξένοι στον α’ γύρο, θα πάμε στους 6 ξένους στον β’ γύρο).
Είναι παίκτης που γνωρίζει άριστα το περιβάλλον του Άρη. Ήταν στην ομάδα για χρόνια, έπαιξε μέχρι το 2012, δεν θα χρειαστεί ούτε μισή μέρα για να προσαρμοστεί, άλλωστε είναι και Θεσσαλονικιός και νιώθει από Άρη και θα ενισχύσει την ελληνικότητα του ρόστερ.
Είναι παίκτης που έρχεται με μεγάλο κίνητρο, να αποδείξει ότι μπορεί να ανταποκριθεί στο υψηλό επίπεδο. Στην Τενερίφη δεν έπαιζε πολύ, στον Ολυμπιακό είχε πολύ συγκεκριμένο ρόλο, κυρίως στο πρωτάθλημα. Είναι διψασμένος για να παίξει μπάσκετ, ίσως στην καλύτερη ηλικία και αμυντικά μπορεί να κάνει πολλές από τις δουλειές που θέλει ο Πρίφτης από τους ψηλούς του (ειδικά στην post up άμυνα σε παίκτες τύπου Μαυροκεφαλίδη, Πρίντεζη).
Αν συνυπολογίσει κανείς και τα χρήματα με τα οποία έρχεται στον Άρη, που είναι περίπου όσα θα έδιναν οι κίτρινοι στον Μιλόσεβιτς, αντιλαμβάνεται ότι “εξοικονομούνται” αρκετά για να δοθούν για μια ακόμα πιο ποιοτική επιλογή, είτε στην θέση “3”, είτε στην θέση “4”.
Υπό αυτό το σκεπτικό ο Τσαϊρέλης θεωρείται (και είναι) μια επιλογή χαμηλού ρίσκου, μια επιλογή ασφάλειας, που περισσότερο κέρδος μπορεί να δώσει, παρά ζημία να προκαλέσει στον Άρη της επόμενης χρονιάς.