Είναι να τους συμπονείς τέτοιες ώρες. Αντί να χαλαρώνουν για τις διακοπές τους, σαν κοινοί θνητοί ή απλοί οικογενειάρχηδες, να χαρούν τον λαμπρό ήλιο βρε παιδί μου και τις θάλασσες της πατρίδας μας, Boss και Μπέος χτυπούν υπερωρίες!
Έχοντας το… σαράκι της “εξυγίανσης” να τους τρώει, δεν μπορούν να ησυχάσουν και δουλεύουν ασταμάτητα για το καλό του ποδοσφαίρου μας. Άγαλμα πρέπει να τους στήσουμε όλοι εμείς οι δήθεν εξυπνάκηδες.
Όπως έχει καταγράψει και παλαιότερα ο φακός, αντί να κάνουν τις βουτιές του στη θάλασσα, αυτοί εκεί. Σε πείσμα όλων, εργασιομανείς! Σκέπτονται και συσκέπτονται, μια και η χρονιά έχει ολοκληρωθεί, αλλά πρέπει να “χτίσουν” για τη νέα σεζόν. Άντε να αντιμετωπίσεις τους… ορίτζιναλ, άντε να στήσεις την νέα ομάδα, να γράψεις καμιά εξώδικο ή να δεις αν όλοι οι υπάλληλοι σου είναι ευχαριστημένοι, δεν σου φτάνει όλο το 24ωρο!
Αντε να παίξουν καμιά παρτίδα μπιρίμπα κι αν δεν τους βγει το “καλό” χαρτί (Λάσκοφ), ανακατεύουν την τράπουλα και τραβούν από την αρχή (Σαράκης, Βόλος, αδειοδότηση). Τόσα χαρτιά έχει αυτή η (σημαδεμένη) τράπουλα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ένα δεν θα τους βγει;
Οι εικόνες περσινές μεν, αλλά διαχρονικές και αφιερωμένες στους πραγματικούς… εραστές του αγνού μας ποδοσφαίρου. Κι όταν τελειώσει η σκληρή δουλειά, όπως λέει και το τραγούδι: “Κρουαζιέρα θα σε πάω, Μύκονο και Σαντορίνη, σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι”.
