Τα όσα διαδραματίζονται στον… βάλτο του ελληνικού ποδοσφαίρου, σε σχέση με το κλασικό μυθιστόρημα “Τα μυστικά του Βάλτου” με τις επικές αμέτρητες μάχες στις λασπώδεις λιμνοθάλασσες του Μακεδονικού κάμπου, κάνουν την Πηνελόπη Δέλτα, να μοιάζει μ’ ένα άγουρο μαθητούδι, μπροστά στους “συγγραφείς-παραγκάρχες” πρώην και νυν, λεγόμενους και “εξυγιαντές”.
Το βράδυ της Δευτέρας με την ολοκλήρωση της 16ης αγωνιστικής αυτό που φαινόταν ως πολύ πιθανό, είναι πλέον δεδομένο. Το… ΠΟΚ-4 του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχοντας “όμηρο” τον Μαρκ Κλάτενμπεργκ και με όλα τα διαιτητικά εξαπτέρυγα “πρώτης και δεύτερης γενιάς” της “εξυγίανσης” σε διατεταγμένη υπηρεσία, κόβουν και ράβουν σ’ ένα ήδη αναξιόπιστο πρωτάθλημα, λερωμένο από όπου κι αν το πιάσεις.
Μέσα σε αυτόν τον βάλτο, την λάσπη και τη δυσωδία, ο Άρης έδειξε να λάμπει εδώ κι αρκετές βδομάδες. Βρέθηκε και βρίσκεται σε πείσμα όλων στην 2η θέση, έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, με καλούς ποδοσφαιριστές, μεγάλωσε κι ανάγκασε την υγιώς σκεπτόμενη ποδοσφαιρική Ελλάδα να βρει έναν λόγο να καθίσει μπροστά στην τηλεόραση για να δει μια ποδοσφαιρική παρτίδα.
Ο Άρης μεγάλωσε, αλλά τελικά ενοχλεί και γι αυτό έγινε στόχος… Όποιος δεν το βλέπει ή είναι σε παράλληλο σύμπαν ή είναι ο ίδιος στο “κόλπο”!
Α. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, ο αγώνας στην Λαμία ή χθες στους Ζωσιμάδες θα είχε αναβληθεί. Ο Άρης όμως “έπρεπε να παίξει”. Και να παίξει με σημαδεμένη τράπουλα, όπως αυτή του Σκουλά ή χθες με εκείνη που μοίραζε… χαρτί με παπάδες και άσους, το δίδυμο Τσαγκαράκη, Διαμαντόπουλου.
Β. Σε οποιαδήποτε άλλη φάση ομάδας από το λεγόμενο μπλοκ των ομάδων του πρώην και νυν κατεστημένου, το γκολ του Μαντσίνι θα μετρούσε κανονικά. Όπως έπρεπε να μετρήσει και χθες. Όμως γίναμε μάρτυρες ενός τσίρκου υποκριτικής από τον Τσαγκαράκη και τον VARίστα Διαμαντόπουλο, διαγράφοντας ένα κανονικό γκολ. Πρώτη φορά ήταν άλλωστε; Και στην Λάρισα είχε γίνει το ίδιο, αλλά τότε ο Άρης κατάφερε να αποδράσει από το Αλκαζάρ με το πειστικό 0-3. Το γκολ του Μαντσίνι ακυρώθηκε ως μια ωμή επίδειξη δύναμης όλων αυτών που δεν θέλουν τον Άρη στα πόδια τους και δεν θέλουν να ξεφύγει προς την κορυφή.
Γ. Σε οποιαδήποτε άλλο γήπεδο, η φάση στο 81′ στο χέρι του Εραμούσπε θα αποτελούσε το λιγότερο, προϊόν εξέτασης από το VAR. H μπάλα χτύπησε στο χέρι του παίκτη του ΠΑΣ, σε λίγα δευτερόλεπτα βγήκε πλάγιο, αλλά σιγή ασυρμάτου από τους σε διατεταγμένη υπηρεσία διαιτητές. Σε οποιαδήποτε άλλο γήπεδο (με χαρακτηριστικό παράδειγμα, αυτό της Ριζούπολης, η ίδια φάση στο Απόλλων-ΠΑΟΚ) θα ήταν πέναλτι. Για τον Άρη; Ούτε πέναλτι, ούτε VAR, ούτε τα προσχήματα.
Δ. Σε οποιαδήποτε άλλο γήπεδο, η καρατιά του Βιεϊρίνια, θα ήταν απευθείας αποβολή κι ενδεχομένως και πέναλτι. Ο Τζήλος βέβαια, ο οποίος όλως τυχαίως θα είναι ο… 4ος διαιτητής στο Άρης-ΑΕΚ, δεν μπήκε στον κόπο να κάνει τίποτα από αλλά αυτά, μαζί με το… παρεάκι του τον Μανούχο στο VAR… Στο ίδιο παιχνίδι, όπου σφυρίχτηκε πέναλτι σε… αόρατο χέρι αμυντικού του Βόλου, ενώ “πνίγηκε” στον… βάλτο πέναλτι πάνω στον Περέα στο πρώτο ημίχρονο, όλα κύλησαν ομαλά.
Μέσα σε αυτό το κάδρο, οποιαδήποτε άλλη αναφορά στο αγωνιστικό περνάει σε δεύτερη μοίρα. Ο Άκης Μάντζιος έδειξε ότι έμαθε από το πικρό “πάθημα” της Λαμίας, άφησε έξω τον Ματίγια, έριξε στο ματς τους Τζέγκο, Μαντσίνι (κορυφαίος του γηπέδου, με συμπαραστάτες τους Γκάμα, Μπουσέ, Μπεναλουάν) και διαχειρίστηκε σωστά το παιχνίδι. Προφανώς δεν έχει το… αντίδοτο για τους διαιτητές, προπονητής σπούδασε ο άνθρωπος.
Ο Άρης έχασε δυο ακόμη βαθμούς στην λάσπη (σύνολο πέντε), παραμένει όμως δεύτερος και καλείται να δείξει αντανακλαστικά για το παιχνίδι της Πέμπτης με την ΑΕΚ και εκείνο της Κυριακής με τον Παναθηναϊκό. Με δυο νίκες σε αυτά τα παιχνίδια θα έχει στείλει ξεκάθαρο μήνυμα, ότι παρά την διαπλοκή και τον… φοβισμένο Κλάτενμπεργκ, είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει.
ΥΓ1: Ο Ματέο Γκαρσία είναι σκιά του εαυτού του και αποτελεί ένα θέμα που προσπαθεί εδώ και καιρό να βρει λύση όλος ο Άρης. Αφορισμοί και υπερβολές δεν θα βοηθήσουν όμως κανέναν, ούτε το παίκτη, ούτε την ομάδα.
ΥΓ2: Στους Ζωσιμάδες καταγράφηκε ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες η ανάγκη για να έρθει ένας φορ που θα βλέπει δίχτυα. Άμεσα, απλά κι αποτελεσματικά. Κι αυτό δεν έχει να κάνει ούτε με το πάθος, ούτε με την αγωνιστική αξία των Μάνου, Λόπεθ, αλλά αποτελεί μια σημαντική ανάγκη για να προχωρήσει πιο εμφατικά η ομάδα.
ΥΓ3: Ο Άρης πρέπει να αντιδράσει. Όλος ο Άρης με επικεφαλής τον Καρυπίδη. Με κάθε τρόπο πρέπει να σταματήσει να είναι το θύμα της υπόθεσης. Το ζητάει η προσπάθεια που γίνεται φέτος με πολύ κόπο, έξοδα, αγωνία. Το απαιτεί όλος ο κόσμος της ομάδας.
