Σε τέτοια παιχνίδια όπως με τον Παναθηναϊκό στο «Κλεάνθης Βικελίδης» το πάθος, το μάτι που γυαλίζει, η θέληση, η μεγάλη επιθυμία για τη νίκη παίζουν τον πρωτεύοντα ρόλο.
Όλα αυτά τα στοιχεία τα διέθεταν οι παίκτες του Άρη και στο τέλος δικαιώθηκαν. Έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο που δεν ενδείκνυται για καρδιακούς. Το «θρίλερ» είχε τελικά ευτυχή κατάληξη για τους κίτρινους και επιτέλους ήταν η σειρά τους να χαμογελάσουν.
Και είναι πολύ σημαντικό για την ομάδα πως κατάφερε να κατακτήσει το τρίποντο με τον καλύτερο της παίκτη μέχρι τώρα όχι στην καλύτερη του βραδιά. Ο Νταβίντ Αγκάνθο πέρα από το χαμένο πέναλτι δεν μπόρεσε να βοηθήσει όσο θα ήθελε τον Άρη. Ο Ισπανός θα λείψει λόγω καρτών από τις επόμενες δυο εκτός έδρας αναμετρήσεις (σ.σ. με τον Ολυμπιακό και τη Βέροια) αλλά οι κίτρινοι έδειξαν πως μπορούν να τα καταφέρουν και χωρίς να σκοράρει αυτός.
Τα κέρδη από το παιχνίδι ήταν με τον Παναθηναϊκό ήταν πολλαπλά. Πρώτα απ’ όλα βαθμολογικά αλλά και ψυχολογικά. Η αυτοπεποίθηση ανέβηκε και αυτό μπορεί να αποδειχθεί πολύ σημαντικό και χρήσιμο ενόψει της δύσκολης συνέχειας.
Ήταν ένας αγώνας επιβίωσης, ο Άρης τον κέρδισε και προχωρά. Χωρίς να κοιτά πίσω αλλά μπροστά διότι ακολουθούν άλλα οκτώ παιχνίδια και θα πρέπει να πετύχει όσο το δυνατόν περισσότερες νίκες για να απομακρυνθεί κι άλλο από την επικίνδυνη ζώνη και να διώξει το άγχος που είναι λογικό να υπάρχει στις πλάτες όλων.
Η ομάδα απέδειξε πως δεν αξίζει να βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση. Κόντρα στον Παναθηναϊκό μάζεψε τέσσερις βαθμούς σε δυο αγώνες, με την ΑΕΚ έφερε δυο ισοπαλίες, μοιράστηκε βαθμούς με τον Ολυμπιακό στο «Κλεάνθης Βικελίδης» όπως και με τον ΠΑΟΚ. Όπως γίνεται αντιληπτό το πρόβλημα είναι τα παιχνίδια με τους θεωρητικά πιο μικρούς.
Ίσως να πρέπει να αντιμετωπίζει όλες τις αναμετρήσεις σαν ντέρμπι. Το πιο σημαντικό στην υπόθεση είναι πως ο Άρης ορίζει την τύχη του, δεν εξαρτάται από κανέναν. Κι αν παρουσιάζει σε κάθε αγώνα το ίδιο πρόσωπο με χθες θα πετύχει τον στόχο του.
ΥΓ1: Ο Άρης πήρε χθες μεγάλη ώθηση από τον κόσμο του. Χαρακτηριστική η φάση λίγα λεπτά πριν την επίτευξη του γκολ από τον Κοέλιο που πιέζει τον Παναθηναϊκό με τον κόσμο να ξεσηκώνεται στις κερκίδες και να «σπρώχνει» την ομάδα στη νίκη.
ΥΓ2: Θα πρέπει να γίνει ειδική μνεία σε Παπαζαχαρία, Ψυχογιό και Παπαστεριανό για το πάθος και τον τσαμπουκά που είχαν δίχως αυτό να σημαίνει πως υστέρησαν στον τομέα αυτό οι υπόλοιποι. Ειδικά οι δυο πρώτοι έδειξαν τόσο μεγάλη αγωνιστικότητα λες και ήθελαν να δώσουν απαντήσεις..
