Ο Μανώλης Παπαστεριανός παραχώρησε μια συνέντευξη… «χαστούκι» στην εφημερίδα Super Aris. Μίλησε με τους οργανωμένους οπαδούς του Super 3 και κατέθεσε σκέψεις και συναισθήματα σημαντικά μιλώντας για τον Άρη που θέλει να παίζει, τα οικονομικά προβλήματα που επέβαλλαν δύσκολες συνθήκες, αλλά και πολλά άλλα…
Όπως τα όσα έγιναν με τον Πρόμπιερζ, τα σενάρια που ξεκίνησαν από την περιοχή… Κλεάνθους, όπως έγινε επί λέξει η συζήτηση με τους οργανωμένους, ενώ ήταν αποστομωτικός τονίζοντας ότι: «Μα, τόσο καιρό κάναμε υπομονή, οι μια-δυο βδομάδες τώρα θα μας πειράξουν;».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Μανώλη Παπαστεριανού στο Super Aris:
«Αλήθεια, ποια είναι τα συναισθήματα κι οι αγωνίες που βιώνει κάποιος παίκτης του ΑΡΗ, το διάστημα αυτό; Ένα διάστημα που καθηλώνει τα πάντα, μια γενικότερη αβεβαιότητα για το οτιδήποτε.
«Σίγουρα όλους, μας έχουν επηρεάσει ψυχολογικά αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην ομάδα. Είτε είναι παίκτες αυτοί, είτε είναι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω απ’ την ομάδα, είτε, φυσικά, απλοί οπαδοί της και θα ‘ταν ψέμα αν κάποιος υποστήριζε τ’ αντίθετο. Το φαινόμενο αυτό, όμως, δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του ΑΡΗ. Λίγο πολύ σ’ όλες, σχεδόν, τις Ελληνικές ομάδες υφίσταται η ίδια, ή μια παρόμοια κατάσταση κι είναι σε άμεση συνάρτηση με τα οικονομικά δεδομένα που υπάρχουν αυτό το διάστημα στη χώρα. Οι επιπτώσεις της κρίσης της οικονομίας, είναι παντού εμφανής και σαφώς δε θα μπορούσαν ν’ αφήσουν ανεπηρέαστο έναν τομέα, όπως αυτόν του ποδοσφαίρου.»
Ανεξαρτήτως οιονδήποτε προβλημάτων και καταστάσεων ο ΑΡΗΣ οφείλει να πορευτεί και μάλιστα με υψηλούς στόχους και βλέψεις. Η ιστορία και τ’ όνομα του Συλλόγου μας αυτό επιτάσσει, κάτι που πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι να εμπλακούν, το συντομότερο δυνατό.
«Νομίζω, ότι το μόνο σίγουρο είναι αυτό ακριβώς. Ο ΑΡΗΣ είναι πολύ μεγάλη ομάδα και αργά ή γρήγορα θα βρει το δρόμο του. Αυτό που επιτάσσουν οι στιγμές και χρειάζεται πάνω απ’ όλα η ομάδα είναι η στήριξη του κόσμου της , η συσπείρωση όλων των δυνάμεων που υπάρχουν στο Σύλλογο και φυσικά …λίγο ακόμα υπομονή και διάθεση από μας τους ποδοσφαιριστές…»
Είναι πολύ σημαντικά τα τελευταία σου λόγια, ειδικά αυτά που αναφέρονται στο δικό σας μερίδιο, αυτό των ποδοσφαιριστών. Ξέρεις, δεν έχουμε συνηθίσει σε παρόμοιες δηλώσεις και συμπεριφορές. Μάλιστα, τα τελευταία παραδείγματα ορισμένων συμπαικτών σου, μόνο σ’ αυτό το πνεύμα δεν ήταν…
«Μα, τόσο καιρό κάναμε υπομονή, οι μια-δυο βδομάδες τώρα θα μας πειράξουν…;
Το θέμα είναι να βρεθεί η καλύτερη λύση και μάλιστα άμεσα. Δε μας παίρνει να χαθεί κι άλλος πολύτιμος χρόνος. Ήδη χάθηκε αρκετός…»
Εσύ, προσωπικά, προτίθεσαι να κάνεις αυτή την υπομονή; Μπορούμε να βασιστούμε πάνω σου; Στα ίσια απάντησε μας…
«Δεν έχω τη παραμικρή διάθεση να κρύψω οτιδήποτε, στα λεγόμενα μου. Το τονίζω ότι νοιώθω πολύ χαρούμενος που ‘μαι μέλος της οικογένειας του ΆΡΗ. Δεν ήρθα στην ομάδα με τη προοπτική του «περαστικού», δηλαδή να κάνω μια χρονιά και μετά να φύγω, ούτε θα ‘θελα να φύγω με τη «στάμπα» του αποτυχημένου. Ήρθα, εδώ, για να πετύχω και γι αυτό είμαι αποφασισμένος να παλέψω μ’ όλες μου τις δυνάμεις. Συν τοις άλλοις, θα χαρακτήριζα, τουλάχιστον,… άκομψο, από πλευράς μου, τη δεδομένη χρονική στιγμή, σε μια ομάδα και σ’ ένα κόσμο που καθ’ όλη τη διάρκεια της περυσινής σεζόν,( μιας σεζόν πολύ δύσκολης, όχι μόνο για την ομάδα ,αλλά και για μένα προσωπικά) με στήριξε κατ’ αυτόν τον τρόπο, να φερθώ άσχημα. Οπότε, καταλαβαίνεται απ’ αυτά που λέω ,ποια είναι η απάντηση στο ερώτημα σας…»
Ειδικότερα φέτος, εσείς οι εναπομείναντες ποδοσφαιριστές, πρέπει να βάλετε πλάτη, όντας, κυριολεκτικά με το μαχαίρι στα δόντια. Δεν είναι μυστικό ότι, είτε με τα τωρινά δεδομένα, είτε όχι, η ομάδα θα στηριχτεί στις πλάτες σας.
«Το κατανοούμε, απόλυτα, αυτό. Θα ‘ναι ,μια ιδιαίτερα, δύσκολη χρονιά και γι αυτό, εκείνο που θα ζητήσω και πάλι απ’ όλους τους φορείς και τους φιλάθλους του ΆΡΗ, είναι να υπάρξει, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη στήριξη στη προσπάθεια που θα γίνει…»
Δεν υπήρχε από πλευράς κόσμου στήριξη, τη προηγούμενη περίοδο;
«Φυσικά και υπήρχε. Αλλά αποκλειστικά και μόνο από πλευράς κόσμου…Ήμασταν εμείς…αυτοί… και κανένας άλλος. Αυτό ακριβώς εννοούσα, μ’ όσα έλεγα προηγουμένως. Να υπάρχει, πλέον, ανάμεσα στη διοίκηση που θα προκύψει και εμάς, ειλικρίνεια ,αμοιβαία συνεννόηση, κατανόηση και να ενημερωνόμαστε τακτικά και εγκαίρως για ότι ακριβώς συμβαίνει στην ομάδα. Πράγματα που, μέχρι τώρα, δυστυχώς, δεν γίνονταν κάτι που όξυνε ακόμη περισσότερο, την υπάρχουσα δυσχερή κατάσταση.»
Να περάσουμε σ’ ένα πιο προσωπικό ζήτημα. Κατά τη διάρκεια της περυσινής περιόδου, αναπτύχθηκε απ’ τους …γνωστούς αποπροσανατολιστικούς κύκλους των Μ.Μ.Ε.,(… που εδώ και δεκαετίες, δρουν παρασιτικά σ’ αυτή τη πόλη), μια παραφιλολογία για ενδεχόμενη μετακίνηση σου στην ομάδα του δρόμου της Κλεάνθους. Πώς ακριβώς είχε το θέμα;
«Ναι, το ‘χα ακούσει κι εγώ αυτό… Ήταν την εποχή που είχα τα γνωστά προβλήματα με τον Πρόμπιερζ. Η μοναδική συνάντηση που είχα εκείνο το διάστημα, μήνα Δεκέμβριο, αν θυμάμαι καλά, ήταν με τον πρόεδρο του ΆΡΗ, ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ, και αφορούσε το μέλλον μου στην ομάδα. Όπως είναι φυσικό σε κανένα ποδοσφαιριστή δεν αρέσει να προπονείτε κάτω απ’ τις συνθήκες που προπονούμουν, εγώ και τα υπόλοιπα παιδιά, εκείνο το διάστημα. Έτσι απλά, ζήτησα να μάθω την διάθεση και τη πρόθεση της ομάδας προς το πρόσωπο μου. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο απ’ αυτό…
Σέβομαι απεριόριστα, τόσο τον ΆΡΗ ,όσο και τον κόσμο του και δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να έκανα κάτι τέτοιο εις βάρος τους και μάλιστα πίσω απ’ τη πλάτη τους και πραγματικά απορώ από πού διέρρευσε αυτή η φήμη. Αν ήθελα για τον άλφα ή βήτα λόγο να φύγω, θα μπορούσα να το ‘χα κάνει απ’ τη πρώτη κιόλας μέρα. Θα έλυνα το συμβόλαιο και θα ‘φευγα σαν κύριος…Το μόνο εύκολο, αυτό ήταν…
Δεν είμαι, όμως, απ’ τους ανθρώπους που θέλουν να δημιουργούν εντάσεις και προβλήματα, που τα παρατάν εύκολα, ή δεν εκτιμάνε κάποια πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι η διοίκηση και ιδιαίτερα ο κόσμος της ομάδας, εκείνο το πολύ δύσκολο χρονικό διάστημα που πέρασα, με στήριξαν, αφάνταστα. Κι είναι σειρά μου τώρα, να φανώ αντάξιος της στήριξης αυτής…»
Πραγματικά, ευχόμαστε, την επόμενη φορά που θα μιλήσουμε, να το κάνουμε κάτω από πολύ καλύτερες συνθήκες και προοπτικές για την ομάδα μας.
«Κι εγώ το εύχομαι. Είναι κάτι που, ειλικρινά, βγαίνει μέσα απ’ τη καρδιά μου. Ο ΆΡΗΣ έχει έναν καταπληκτικό κόσμο που δεν του αξίζει να ζει αυτό το πράγμα. Είναι κρίμα για αυτή την ομάδα κι ιδιαίτερα τους οπαδούς της να βιώνουν αυτή την αβεβαιότητα. Όπως είπα και στην αρχή της συζήτησης μας, όμως, θεωρώ αυτό το διάστημα κάτι παροδικό. Ο ΆΡΗΣ είναι ένας τεράστιος Σύλλογος και, αργά ή γρήγορα, θα βρει το δρόμο του. Ποτέ δε χάνονται ομάδες με τη δυναμική του ονόματος ,της ιστορίας και του λαού του ΆΡΗ.»
Κλείνουμε με το πνεύμα και το δόγμα της νέας χρονιάς και ζητάμε να το εμφυσήσεις και στα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας. Η στήριξη που θα σας παρέχουμε, φέτος, θα ‘ναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά. Θα ’μαστε μαζί σας, απ’ την αρχή ως το τέλος, ένα σώμα ,μια ψυχή. Βασιστείτε επάνω μας, όπως βασιζόμαστε εμείς σ’ εσάς…Πιστέψτε μας, όπως πιστεύουμε κι εμείς, σ’ εσάς…
«Είναι πάρα πολύ σημαντικά αυτά που λέτε. Να ξέρετε ότι χωρίς τη δική σας στήριξη, δε γίνεται τίποτα. Νομίζω ότι ο ΆΡΗΣ έχει την ανάγκη του κόσμου του, πιο πολύ από ποτέ. Αναμφισβήτητα, τη προηγούμενη περίοδο έγιναν πάρα πολλά σφάλματα στο σχεδιασμό της ομάδας που στο τέλος, μοιραία, τα πληρώσαμε. Σίγουρα, είναι πολύ νωρίς, ακόμα, να μιλάμε για στόχους. Πιστεύω, όμως, ότι με το κατάλληλο «ξεσκαρτάρισμα» που θα γίνει και τη σταδιακή προώθηση κάποιων νέων παικτών, η ομάδα έχει τις δυνατότητες να είναι ανταγωνιστική και να παρουσιάσει ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο, από πέρυσι.»
