Συγκινητικά ήταν τα μηνύματα των οργανωμένων οπαδών του Άρη για την απώλεια του Αλέκου Αλεξιάδη, υπογραμμίζοντας ότι παραμένει: “ΑΘΑΝΑΤΟΣ”.
SUPER 3
Συγκεκριμένα, ο Super 3 έκανε δυο αναφορές:
“Ένας γίγαντας έφυγε… Ένας μαχητής που δεν υπολόγιζε ούτε χρήματα, ούτε αν θα χτυπήσει. Έβαζε το κεφάλι του στα ξερά γήπεδα, χωρίς δεύτερη σκέψη, για να κερδίσει η ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ.
Μια πραγματική σημαία του Συλλόγου, ένας ΑΡΗΣ με σάρκα και οστά. Ας παραδειγματιστούν οι σημερινοί παίκτες, προπονητές, διοικούντες, γιατί αν υπάρχουν σήμερα, είναι γιατί άνθρωποι σαν τον Αλέκο έδωσαν τη ζωή τους στα γήπεδα και έξω από αυτά για το μεγαλείο του ΑΡΗ.
Σήμερα ο Σύλλογος βιώνει μια από τις μεγαλύτερες απώλειες της ιστορίας του. Μια μέρα πένθους για όλους εμάς.
Υ.Γ. 10 χρόνια γκόμενες…
Καλό ταξίδι, Αλέκο”.
“Δεν υπάρχουν αποχαιρετισμοί για τους Θρύλους.
Δεν υπάρχουν αντίο για αυτούς που έγραψαν ιστορία με αίμα και ιδρώτα.
Έγινες τραγούδι, σύνθημα, μνήμη χαραγμένη βαθιά στις καρδιές μας.
Τα γκολ σου θα αντηχούν για πάντα, το όνομά σου δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
Έφυγες, αλλά θα είσαι πάντα εδώ. Στην κερκίδα, στο χορτάρι, στα όνειρά μας.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
SUPER 3
ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΕΣ
Ο ΑΡΗΣ είναι από σήμερα πολύ πιο φτωχός.
Έφυγε από τη ζωή ένας άνθρωπος που συνέδεσε τη ζωή του με τον Σύλλογο, ένας θρύλος που όμοιος του δεν έχει κι ούτε πρόκειται να ξαναβγεί στην εποχή των ΠΑΕ και των επαγγελματιών.
Ο Αλέκος Αλεξιάδης ήταν ένας απίστευτος σκόρερ, που μπορούσε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα του Χαριλάου με οποιονδήποτε τρόπο.
Ατρόμητος, βουτούσε χωρίς δεύτερη σκέψη μπροστά στα πόδια των αντιπάλων αμυντικών για κεφαλιά ψαράκι.
Νικητής. Κυπελλούχος Ελλάδος το 1970, κι αδύνατον να χάσει “ντέρμπι” μέσα στο γήπεδο, εντός κι εκτός έδρας. Ένας μάγκας, που δεν έσκυψε το κεφάλι όταν αδικήθηκε. Μαζί με τους συμπαίκτες του, δεν δίστασαν να τα βάλουν ακόμα και με τους χωροφύλακες, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στα κρατητήρια και να τιμωρηθεί από το καθεστώς με τον αποκλεισμό-σκάνδαλο ενός ολόκληρου χρόνου από τα γήπεδα.
Ένας τεράστιος ΑΡΕΙΑΝΟΣ, που ακόμα κι όταν έφυγε από τον ΑΡΗ, δεν δέχτηκε να αγωνιστεί αντίπαλος με την ομάδα της καρδιάς του.
Ένας άνθρωπος που αγαπούσε το Σωματείο μέχρι να πεθάνει.
Άλλος Αλεκάρας δυστυχώς δεν μπορεί να ξαναυπάρξει.
Αλλά είναι χρέος του Συλλόγου -αν θέλει να σέβεται στο ελάχιστο την ιστορία του- να προσπαθήσει να μεταλαμπαδεύσει τον θρύλο, το τσαγανό και την ανιδιοτελή αγάπη του κυρ-Αλέκου για τον ΑΡΗ, σε όλους όσους στελεχώνουν και θα στελεχώνουν την ομάδα. Από αυτούς που μπορεί να μην γνωρίζουν ή να μην αντιλαμβάνονται το που βρίσκονται και τι σημαίνει αυτό το Σωματείο για κάποιους, μέχρι το πιο μικρό παιδάκι που ιδρώνει τη φανέλα με το Θεό στο στήθος για τις ακαδημίες.
Να αναζητήσει παιδιά που μπορούν να τιμήσουν αυτήν την ιστορία 111 ετών (όπως έκανε ο τεράστιος Κλεάνθης Βικελίδης όταν ανακάλυψε τον Αλέκο πιτσιρικά, να παίζει μπάλα στις αλάνες κοντά στη Σαλαμίνα), να τους γαλουχήσει με αυτές τις αξίες, και να εμπιστευτεί παλικάρια-νικητές που θα βγουν μέσα από τα σπλάχνα του Συλλόγου.
Καλό ταξίδι κυρ-Αλέκο, σε ευχαριστούμε για όλα.
Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στον γιο και την οικογένειά του.
ΑΡΗΣ – ΙΔΕΑ – ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΕΣ
Από το 1970 κι ακόμα παλιότερα…”
ARIS ATHENS CLUB
Το ARIS Athens club από την πλευρά του υπογράμμισε:
“Έφυγε σήμερα ενας θρύλος του συλλόγου που μάτωνε για την φανέλα και πονούσε την ομάδα όσο λίγοι…
Παίχτης σημαία για τον μεγάλο ΑΡΗ που τον ονειρευόταν τον έβλεπε πραγματικά μέσα από τα μάτια μας.
Καλό ταξίδι μεγάλε Αλέκο Αλεξιάδη!!!
ARIS ATHENS CLUB est. 1984”.
