Σύνθημα στα χείλη των φίλων του Άρη έγινε σαν σήμερα πριν από 16 χρόνια ο Μίροσλαβ Ραΐτσεβιτς. Στον τελικό του Τσάμπιονς Καπ απέναντι στην Πρόκομ Τρεφλ, μάζεψε το επιθετικό ριμπάουντ, σκόραρε και «έραψε» το δεύτερο αστέρι στη φανέλα του Αυτοκράτορα.
Stoiximan.gr: Το παιχνίδι σου καλύτερο με 300+ ειδικά στοιχήματα σε κάθε αγώνα του Άρη!
Στα 37 του πλέον ο Μίρο είναι προπονητής ακαδημιών στην Αθλητική Γυμναστική Ένωση Πιερίας (ΑΓΕΠ 2011) μαζί με τον Γιώργο Χρυσανθόπουλο. Θα μπορούσε να παίζει ακόμα μπάσκετ και να κάνει μια καριέρα ακόμα μεγαλύτερη, όμως τα προβλήματα στη μέση και στα γόνατα δεν του το επέτρεψαν.
Πρόκειται για ένα από τα πιο αγαπημένα παιδιά του Άρη, στον οποίο αγωνίστηκε για μια πενταετία. Το PRESSARIS επικοινώνησε με τον «ήρωα» της 4ης Μαΐου του 2003 και εκείνος με το… καλησπέρα άρχισε να μιλάει με μεγάλη αγάπη και συγκίνηση για εκείνη τη μέρα και όχι μόνο.
Καλησπέρα Μίρο. Σπουδαία μέρα η σημερινή για τον Άρη…
Πάντα όταν έρχεται ο Μάιος ξυπνούν πολλές αναμνήσεις και έντονες εικόνες. Για να σου πω την αλήθεια πριν από μια βδομάδα μπήκα στο ίντερνετ και έβλεπα ξανά τον τελικό και το τελευταίο καλάθι. Δεν μπορείς να περιγράψεις με λόγια τα συναισθήματα. Κάθε φορά που βλέπω τον αγώνα ανατριχιάζω. Μόνο μια φορά μπορείς να το ζήσεις αυτό. Ήταν μια μεγάλη μέρα και τη ζήσαμε μαζί με τον απίστευτο κόσμο του Άρη, που άξιζε αυτές τις στιγμές και αξίζει ακόμα μεγαλύτερες.
Ήταν στο γήπεδο μεγάλα ονόματα του Άρη, όπως ο Γκάλης, ο Ιωαννίδης, ο Λυπηρίδης και άλλοι. Μας έβλεπαν που πήραμε το Κύπελλο και ήταν όλοι τόσο περήφανοι. Συγκινούμαι… Θέλω να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να παίξω κι άλλα τέτοια παιχνίδια, να πάρουμε κι άλλα τρόπαια!
Άξιζε και κάτι παραπάνω εκείνη η ομάδα ή αυτό ήταν το ταβάνι της;
Πιστεύω ότι αυτή η ομάδα άξιζε πάρα πολλά και μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι παραπάνω. Αυτό φαίνεται και από την καριέρα που έκαναν πολλά παιδιά μετά, όπως ο Σόλομον, ο Στακ, ο Γκαγκαλούδης, ο Λικχολίτοφ, ακόμα και εγώ και άλλα παιδιά. Στόχος ήταν στην αρχή να μείνουμε στην κατηγορία. Δε μας πίστευε κανείς, δε μας σεβάστηκε κανείς. Όσο περνούσε ο καιρός δενόμασταν σαν ομάδα και κερδίζαμε. Ήμασταν όλοι νέοι, «πεινασμένοι» για νίκες και στο τέλος ολοκληρώθηκε η σεζόν με τον τίτλο στην Ευρώπη. Πήγαμε και στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας και χάσαμε στις λεπτομέρειες από τον Παναθηναϊκό, που είχε σπουδαίους παίκτες τότε.
Ήταν από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας σου;
Αυτή η στιγμή ήταν σίγουρα η καλύτερη, όχι μόνο επειδή μας έδωσε έναν τίτλο, αλλά γιατί ήταν δίπλα μας ο κόσμος του Άρη και μπορούσαμε να ζήσουμε και να μοιραστούμε αυτή την στιγμή όλοι μαζί. Έχω πετύχει κι άλλα μεγάλα καλάθια, όπως με τον Ερυθρό Αστέρα, όμως αυτή την στιγμή στον τελικό δεν την αλλάζω με τίποτα. Ο κόσμος του Άρη σου δίνει φοβερή ενέργεια και δημιουργεί μοναδική ατμόσφαιρα, οπότε ναι είναι η καλύτερη στιγμή μου.
Τι θυμάσαι από την στιγμή που βάζεις το καλάθι, πριν και μετά;
Ήταν τόσο έντονες οι στιγμές που εκεί δε θυμάσαι τίποτα! Τα έβλεπα στο βίντεο και δε τα θυμόμουν! Μόνο από το βίντεο μετά είδα τις αντιδράσεις μου, τα πανηγύρια με τον κόσμο. Το καλάθι ήθελε ο Θεός να μπει και μπήκε. Λειτούργησα με το ένστικτο. Πήδηξα με δύναμη, πήρα το ριμπάουντ και σούταρα γρήγορα για να προλάβω τον χρόνο. Είχα όμως αυτοπεποίθηση και πίστη όταν σούταρα και… ευτυχώς μπήκε!
Μετά με τους συμπαίκτες σου φαντάζομαι… χαμός!
Με ανέβασαν στον ουρανό, με σήκωσαν ψηλά και με έπαιρναν συνέχεια αγκαλιά! Το γιορτάσαμε όλοι μαζί, το αξίζαμε. Εκτίμησαν όλοι όσα είχα κάνει, και η διοίκηση και οι παίκτες και οι προπονητές. “Είσαι ένας θρύλος πλέον” μου έλεγαν! Έχω επικοινωνία ακόμα με συμπαίκτες μου από τότε. Και με τον Πρόδρομο Νικολαΐδη, με τον Γιάννη Λάππα, τον Γιάννη Γκαγκαλούδη, τον κόουτς Αλεξανδρή.
Υπάρχει αναγνώριση από τον κόσμο του Άρη;
Ναι. Όπου με βλέπει ο κόσμος μου μιλάει, με χαιρετάνε και γενικότερα μου δείχνουν την αγάπη τους. Πολλές φορές με κερνούν σε μαγαζιά! Όταν οι Έλληνες σε αγαπούν, το κάνουν μέχρι τέλους.
Παρακολούθησες την ομάδα και το πρωτάθλημα της Α1 φέτος;
Ο Άρης δεν ξεκίνησε καλά, όμως μετά ανέβηκε και βοήθησε η αλλαγή του προπονητή. Υπάρχει το οικονομικό πρόβλημα και το καταλαβαίνω αυτό. Το πρωτάθλημα δεν είναι τόσο ποιοτικό όπως τα προηγούμενα χρόνια. Παλιά είχαμε Αμερικανούς αστέρια, που έπαιζαν ακόμα και στο ΝΒΑ, όμως αυτό έχει αλλάξει τώρα. Πρέπει να δώσουμε ευκαιρίες στους μικρούς Έλληνες, εκεί είναι το μέλλον του μπάσκετ. Υπάρχει πολύ υλικό στην Ελλάδα και πολλά ταλέντα. Αν διαλέξεις καλούς παίκτες από πολλές ομάδες και δουλέψεις σκληρά με συνέπεια, προγραμματισμό και έχεις υπομονή, μπορείς να φτιάξεις μια πολύ καλή ομάδα.
Μπορεί ο Άρης να διεκδικήσει και να πάρει σύντομα ξανά έναν τίτλο;
Ο Άρης είναι θρύλος, είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Πάντα θα βρίσκει τρόπο να έχει χορηγούς και έσοδα. Από εκεί και πέρα θέλει 2-3 σωστές κινήσεις για να γίνει όπως παλιά και να πρωταγωνιστεί. Πιστεύω πως σε λίγο καιρό θα διορθωθεί το πρόβλημα που υπάρχει και η ομάδα θα πάει πάλι ψηλά. Ο κόσμος στηρίζει, όπως έκανε και φέτος και περιμένει αυτές τις 2-3 κινήσεις για να γεμίζει σε κάθε αγώνα το γήπεδο.
Σκέφτεσαι, θέλεις κάποια στιγμή να επιστρέψεις στον Άρη από κάποια θέση;
Το έχω στο μυαλό μου να γυρίσω στον Άρη και εύχομαι να συμβεί. Πιστεύω ότι μπορώ να βοηθήσω από κάποια προπονητική θέση. Νιώθω έτοιμος και πιστεύω πως όταν έρθω στον Άρη θα πάρουμε ξανά κι άλλους τίτλους.
