Ο Άρης υποδέχεται τον Παναθηναϊκό, η σημασία της συμπαράστασης του κόσμου είναι εύλογη και οι οργανωμένοι οπαδοί των κίτρινων κάνουν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αναφορά στην… οπτική γωνία από την οποία βλέπει ο καθένας το καθήκον του προς την ομάδα.
Αναλυτικά τα όσα ενδιαφέροντα και ουσιαστικά αναφέρονται στο σάιτ του Super 3 για τη συμμετοχή του κόσμου στο αυριανό παιχνίδι:
«Μία από τις παραμέτρους του αγώνα κόντρα στον Παναθηναϊκό είναι και η προσέλευση του κόσμου καθώς είναι αποδεκτό από τους πάντες ότι η δυναμική του κόσμου του ΑΡΗ μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη ποδοσφαιρικών αγώνων, κάτι που δεν είναι απλά ένα σχήμα λόγου.
Το «πέταλο» της Θύρας 3, της θύρας που μας φιλοξενεί εδώ και δεκαετίες θα είναι κατάμεστο αριθμητικά και θα είναι και άψογο ποιοτικά. Θα είναι κατάμεστο όχι για να πανηγυρίσει μια νίκη, αλλά για να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να έρθει η νίκη.
Θα είναι κατάμεστο το πέταλο, όχι για να χειροκροτήσει ποδοσφαιριστές ή προπονητές, αλλά για να εμψυχώσει τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές ώστε να έχει τη δυνατότητα μετά το τέλος του αγώνα να επιδοκιμάσει το αποτέλεσμα αλλά και το πάθος για τη διεκδίκηση του αποτελέσματος.
«Παρακάλια» για προσέλευση στο γήπεδο δεν είναι δυνατόν ν’ απευθυνθούν προς κανέναν και από κανέναν, για τον απλούστατο λόγο ότι ο ΑΡΗΣ δεν ανήκει σε κανέναν, δεν είναι μαγαζί κανενός, δεν είναι η επιχείρηση κανενός, δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Προσκλήσεις και προσκλητήρια δεν μπορεί ν’ αφορούν κανέναν, με την έννοια ότι θα έπρεπε να τις απευθύνει ή ότι τις χρειάζεται για να έρθει στο γήπεδο.
Προσκαλείς κάποιον στο σπίτι σου, και μπορεί να περιμένεις και να μην έρθει με άδεια χέρια, προσκαλείς κάποιον σε κάτι που είναι δικό σου. Το Κλ. Βικελίδης είναι σπίτι όλων των Αρειανών που αισθάνονται την ανάγκη να δουν, να υποστηρίξουν, να ενθαρρύνουν, να ενισχύσουν την αγαπημένη τους ομάδα, να προσφέρουν δηλαδή στο ίδιο το σπίτι τους.
Όποιος χρειάζεται ιδιαίτερη πρόσκληση και απαιτεί ιδιαίτερες προϋποθέσεις για να… νιώσει ευπρόσδεκτος στο Κλ. Βικελίδης, καλά θα κάνει να αναθεωρήσει. Όποιος την έχει δει «πελάτης» που αναζητά στοιχεία που τον θέλγουν στον ΑΡΗ, τότε μάλλον στο μυαλό του ο ΑΡΗΣ έχει ευτελιστεί σε «προϊόν», κατάντια και νοοτροπία χωρίς τίποτα κοινό με τη δική μας νοοτροπία.
Ο ΑΡΗΣ δεν είναι σύνολο ποδοσφαιριστών, δεν είναι ονόματα προπονητών, δεν είναι κάποιο Διοικητικό Συμβούλιο, δεν είναι μια θέση στη βαθμολογία, δεν είναι μια νίκη ή μια ήττα ή μια ισοπαλία. Ο ΑΡΗΣ είναι ένα κομμάτι του εαυτού κάθε Αρειανού, ένα παιδί του που τυγχάνει να μην μεγαλώνει ποτέ, κι ας περνάνε τα χρόνια, καθώς οφείλουμε όλοι διαρκώς να τον προστατεύουμε, να τον ενισχύουμε, να τον παροτρύνουμε, να τον στηρίζουμε, να τον εξελίσσουμε.
Κι αυτός παραμένει πάντοτε «το παιδί» που μας χρειάζεται όλους, όσους περισσότερους, τόσο το καλύτερο. Δεν έχει ανάγκη κανέναν, αλλά μας χρειάζεται όλους. Τόσο απλό, που όμως αδιευκρίνιστα καταλήγει τόσο σύνθετο στην πράξη.
Όποιος αυτοαποκαλείται Αρειανός οφείλει να συμπεριφέρεται και σαν Αρειανός, σαν μαχητής και σαν διεκδικητής. Κι όποιος αυτοαποκαλείται Αρειανός οφείλει ν’ αναγνωρίζει σαν σπίτι του το Κλ. Βικελίδης, σαν μέλος της οικογένειάς του τον ΑΡΗ και έχει την υποχρέωση να συμπεριφέρεται ανάλογα.
Να μην περιμένει ιδιαίτερες προσκλήσεις και σαλπίσματα συμπαράστασης…
Γιατί κανείς δεν έχει το «δικαίωμα» να του τις απευθύνει…»
