Επί του πιεστηρίου των τραγελαφικών γεγονότων των τελευταίων ημερών, γράφονται δυο σκέψεις, μεσοβδόμαδες. Έτσι, λοιπόν, όταν το γόνατο χτυπήσει στο κεφάλι και δεν γίνεται υποτυπώδης έλεγχος της καραμπινάτης φάσης για πέναλτι, θα έρθουν λίγα εκατοστά, μετρημένα με μεζούρα ράφτρας, για να αναδείξουν πως η κοπτοταπρική, η πλακοραφή και όλα τα σχετικά θα συνεχίζουν να εξουσιάζουν το ντόπιο… προϊόν (τρομάρα τους!).
Σε μία βδομάδα, σκάρτη, μετρήθηκαν οι πόντοι αξιοπιστίας της Super League 2023. Και βγήκαν λίγοι!
Η σημασία των πόντων
Είναι ανόητο να πιστεύεις ή να ελπίζεις πως “ένας λεφτάς θα αλλάξει την ομάδα”. Δεν υποστηρίζω πως το χρήμα δεν είναι εργαλείο για να δυναμώσει αγωνιστικά μία ποδοσφαιρική λειτουργία και ειδικά του Άρη. Αλίμονο. Η κατανομή και η επένδυση αυτού είναι που παίζει τον ρόλο της. Τα μη “πεταμένα λεφτά” διαμορφώνουν την πορεία και την γρηγορότερη εξέλιξή σου. Τα τελευταία, κάμποσα, χρόνια ο μεγαλομέτοχος της ομάδας κλήθηκε να πληρώσει γ@€#σι@τικα για πάνω από δεκαετία. Κλήθηκε, επίσης, να υποστηρίξει αγωνιστικές επενδύσεις σε παίχτες, όπως και να αναμορφώσει εγκαταστάσεις. Σε αυτά κρίνεται επιτυχημένος.
Στον αντίποδα, δεν κατόρθωσε να εξελίξει σε στελεχιακό δυναμικό την ομάδα. Έμεινε στάσιμη, με δική του ευθύνη. Δεν εμπιστεύτηκε την στήριξη ενός προσώπου στον πάγκο, πλαισιωμένου με εξειδικευμένους συνεργάτες. Δεν επένδυσε σε αυτό. Σε ένα περιβάλλον σαν αυτό του ελληνικού ποδοσφαίρου, με τα κόζια της τράπουλας σημαδεμένα και μοιρασμένα από πριν, έφτασε λίγους πόντους από την δεύτερη θέση, για δύο σερί χρονιές. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο και στο κρεβάτι οι πόντοι έχουν την σημασία τους, ως γνωστόν!
Δεν ισχυρίζομαι πως δεν πρέπει να πωληθεί ή να εξελιχθεί, τελοσπάντων, η ομάδα, αλλά αυτό γίνεται στο σωστό timing, εκτός αν είσαι απελπισμένος. Στο ανέβασμα γίνονται οι πωλήσεις. Είτε αυτό αφορά παίκτες και συλλόγους είτε ακόμα και στο αυτοκίνητό σου. Την υπεραξία των πραγμάτων εισπράττεις. Συνεπώς, οφείλεις να την επαναφέρεις σε ανοδική τροχιά, με καθαρά ποδοσφαιρικούς όρους. Από εκεί και πέρα, δεν τρέφω ελπίδες του να έρθει κάποιος που θα “μπει στα πράγματα παρασκηνιακά”. Πέρα απ’ το ότι για να κάνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει με συναίνεση των κουμάντων, θα πρέπει να δεχτώ στην ηθική μου πως θα ξέρει να μετράει αποστάσεις με μεζούρες ή να ζουλάει τα “απ’ αυτά” του Χ Πορτογάλου διαιτητή Stripsarxideiro. Προσωπικά, απέχω από αυτές τις λογικές.
Football… bravo!
Αν αρχίζεις και διαβάζεις κείμενα έγκυρων και μεγάλων σε αναγνωσιμότητα, τοπικών αθλητικών sites δεν θα μπορείς να συγκρατείς τα γέλια και τα δάκρυα, αυτές τις μέρες. Ξεχάσαμε τα αυτονόητα, πως το χτύπημα εντός περιοχής, το απαγορευμένο παίξιμο, έστω και κατά λάθος, είναι πέναλτι. Ο μηχανισμός προπαγάνδας κίτρινης απόχρωσης αυτή την φορά, παίζει πρόστυχα με την νοημοσύνη μας. Μοιραία θυμάσαι πάλι. Ο.Α.Κ.Α. και Γιόναν Γκαρσία! Ίδια αντίπαλος, πάνω από 10 χρόνια πίσω. Μπουνιά στο κεφάλι, εντός περιοχής. Τίποτα, καμιά παράβαση. Λες και οι υπέρ μας φάσεις κρύβονται κάπου, στην σκιά του κοντού δοκαριού και δεν τις πιάνει η κάμερα ή ο κανονισμός!
Πάμε παρακάτω. Ο.Α.Κ.Α. , Τούμπα, Καραϊσκάκη. Δράστες όλοι τους, ανά περιόδους. Σφυρίγματα ή μη εξοργιστικά. Μιλάμε μόνο για τους μπιγκφόρ και δεν απλώνουμε τον τραχανά σε Αγρίνια, Βόλους και λοιπούς εξωτικούς προορισμούς. Διαβάζεις, με αφορμή το καραγκιοζλίκι στο Περιστέρι, πως είναι αμόλυντοι και ηθικοί οι άλλοι!
Σε μία μικρή αναφορά, ελάχιστων οργίων, έχουμε:
Βάλνερ οι μεν, κουμπούρια οι δε, με παράλληλη ομαδική τύφλωση διαιτητή επόπτη και τέταρτου, νταλαβέρι και χαριστική παραχώρηση θέσης Τσάμπιονς Λιγκ οι κίτρινοι στους μαύρους, κατάργηση κάθε νόμου με ψήφους όλων και σωτηρία πράσινων κατά παράβαση κάθε έννοιας ισονομίας, ενώσεις, μπράβοι να σουλατσάρουν επαρχιακά γήπεδα. Μπράβοι! Μπράβο! Football bravo!
Κερασάκι στην τούρτα τους, η πλήρης σιωπή, ντόπιων κυρίως Μ.Μ.Ε. , όταν η κουβέντα φτάνει στον Άλκη. Καλά, για Τόσκο δεν συζητάμε καν.
Κλαμπ σάντουιτς
Μπροστά σε αυτά, εκείνη η κουτοπονηριά του Μπουχαλάκη, στην σκιά του δοκαριού του Κουέστα, μοιάζει σαν μνημείο ηθικής. Τα πάντα στον βωμό. Όχι της νίκης. Της κλεψιάς, της ληστείας. Μία κουλτούρα που ενισχύεται από τα social media και την απαιδευσιά με το μίσος που επικοινωνούν.
Γελάει ο κόσμος με τα όσα συμβαίνουν τριγύρω. Ξεφτιλίζεται, ξανά και ξανά, το… προϊόν και τα… κλαμπ! Ποια κλαμπ ρε βλάχο; Το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι ομάδες του είναι κλαμπ σάντουιτς. Η μόνη ομοιότητα με την λέξη. Ως εκεί.
Τετάρτη, 8 Φεβρουαρίου 2023
“ο Χιούι”
