Ο πρώην ακραίος μπακ του ΠΑΟΚ, Μούσα Ουαγκέ, μίλησε για τον σοβαρό τραυματισμό του στο ντέρμπι του «Κλεάνθης Βικελίδης» με τον Άρη.
Ο Μούσα Ουαγκέ έκανε ένα μικρό πέρασμα από τον ΠΑΟΚ τη σεζόν 2020-21. Η θητεία του στην Τούμπα ωστόσο ολοκληρώθηκε άδοξα, καθώς στιγματίστηκε από τον σοβαρό τραυματισμό του στο «Κλεάνθης Βικελίδης», κατά τη διάρκεια του εκτός έδρας ντέρμπι με τον Άρη.
Ο ίδιος στην προσπάθεια του να αποσοβήσει ένα σίγουρο τέρμα κατά του ΠΑΟΚ, προσγειώθηκε άτσαλα στο δοκάρι, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρή ζημιά στο γόνατο (ρήξη επιγονατιδικού τένοντα, έσω πλαγίου, οπίσθιου και πρόσθιου χιαστού).
Με αφορμή αυτήν τη δύσκολη στιγμή της καριέρας του, ο Ουαγκέ παραχώρησε συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης στα ΜΜΕ της Σενεγάλης και μεταξύ άλλων περιέγραψε το πως βίωσε εκείνη την κατάσταση.
Αναλυτικά όσα ανέφερε:
«Την επόμενη μέρα μετά το παιχνίδι με τον Άρη, έκανα μαγνητική τομογραφία και ο γιατρός με ενημέρωσε ότι ήταν πολύ σοβαρό. Μετά μίλησα με τον ατζέντη μου και μετά επέστρεψα στη Μπαρτσελόνα. Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή. Έλαβα μηνύματα από παντού ακόμα και από την οικογένειά μου, κάποιοι μου έλεγαν ότι τελείωσε, ότι δεν θα μπορέσω να ξαναπαίξω ποδόσφαιρο.
Από την πλευρά μου, ακόμα κι αν ήξερα ότι ήταν σοβαρό και ότι θα μπορούσε να τελειώσει την καριέρα μου, κατά βάθος ήξερα και είχα ελπίδες να επιστρέψω και να παίξω ξανά. Ήταν πραγματικά δύσκολο, αλλά οι γιατροί της Μπάρτσα με βοήθησαν πολύ, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Ο γιατρός του ΠΑΟΚ μου είπε πραγματικά ότι τελείωσε, αλλά στη Βαρκελώνη, ο Ραμόν Κουγκάτ, με άφησε να ξέρω ότι θα μείνω εκτός δράσης για τουλάχιστον 10 μήνες. Έκανα τρεις επεμβάσεις στο ίδιο πόδι. Υπήρχαν μερικές μικρές επιπλοκές, αλλά διαχειρίστηκαν την κατάσταση. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, αλλά με την υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων μου, χαλάρωσα λίγο».
Για την ψυχική του κατάσταση κατά την αποκατάστασή τη… μετανάστευση στην Κύπρο:
«Ανέκτησα αυτοπεποίθηση χάρη στην οικογένειά μου. Πραγματικά πάλεψα για να επιστρέψω και να παίξω ξανά ποδόσφαιρο. Χρειάστηκε πολύ κουράγιο και δουλειά. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Μετά από ένα χρόνο και έξι μήνες, άρχισα να έχω ελπίδες να μπορέσω να επιστρέψω στα γήπεδα. Αλλά όταν πήγα στην Κροατία, μερικές φορές ένιωθα πόνο κατά τη διάρκεια των αγώνων. Αλλά έγινα ξανά ο εαυτός μου αυτή τη σεζόν. Όλα πάνε πολύ καλά, γιατί έχω παίξει πολλά ματς».
