Το έπος της Προύσας «συντροφεύει» ακόμη τον Γιάννη Σιούτη. Τι κι αν πέρασαν 15 χρόνια από την κατάκτηση του δεύτερου χρονικά ευρωπαϊκού τίτλου του Άρη, του Κυπέλλου Κόρατς; Οι στιγμές που έζησε εκείνο το βράδυ ο Αθηναίος παλιός πλέι μέικερ στριφογυρίζουν αρκετά συχνά στο μυαλό του και του φαίνεται σαν να ήταν. χθες που σήκωνε το τρόπαιο μέσα στην έδρα της Τόφας. Ο Σιούτης από τους πρωτεργάτες του θριάμβου της 3ης Απριλίου του 1997, μίλησε στο PRESSARIS και μοιράστηκε τις αναμνήσεις του για εκείνη την ανεπανάληπτη βραδιά. Θυμήθηκε όσα ακολούθησαν αλλά και την αποθεωτική υποδοχή που επεφύλαξαν οι χιλιάδες φίλοι του Άρη στους Κυπελλούχους την επομένη στο αεροδρόμιο «Μακεδονία». Αναφέρθηκε όμως και στο σήμερα και στη δύσκολη κατάσταση που διαμορφώνεται καθώς βρίσκεται στον χώρο ως προπονητής της εφηβικής ομάδας αλλά και της Β’ ανδρών του Αμύντα.
Μπαρτσελόνα ή Μίλαν; Πόνταρε στην expekt.com και κέρδισε Bonus 125 €!
Τι θυμάσαι από εκείνο το βράδυ;
Θυμάμαι πάρα πολλά, σχεδόν τα πάντα. Το πιο σημαντικό όμως για μένα είναι ότι αυτό το Κύπελλο Κόρατς δεν έχει μείνει στη μνήμη μόνο των παικτών, του προπονητή και των οπαδών του Άρη αλλά και των ουδέτερων. Από τις συνομιλίες που είχα με φιλάθλους άλλων ομάδων διαπιστώνω πως ακόμη και τώρα θυμούνται τον θρίαμβο της Προύσας. Κάποιοι δεν το περίμεναν μετά την ήττα με διαφορά 11 πόντων (σ.σ. 66-77) στον πρώτο τελικό στο Αλεξάνδρειο. Εκείνη η ομάδα πάντως είχε πραγματοποιήσει εξαιρετική πορεία στον δρόμο προς τον τελικό και απέκλεισε ομάδες όπως η Μπενετόν Τρεβίζο που ήταν πολύ δυνατή και στο τέλος έδωσε χαρά στους οπαδούς του Άρη.
Πανηγυρίστηκε περισσότερο γιατί σημειώθηκε επί μιας τουρκικής ομάδας;
Έπαιξε κι αυτό σημαντικό ρόλο. Πολύς κόσμος πάντως υποστήριζε τον Άρη. Τον συμπαθούσαν ιδιαίτερα εξαιτίας και των όσων είχε πετύχει η ομάδα του Γκάλη και του Γιαννάκη.
Τι συνέβη τη βδομάδα που μεσολάβησε των δυο αγώνων και ο Άρης παρουσιάστηκε μεταμορφωμένος;
Η αλήθεια είναι ότι στον πρώτο τελικό πραγματοποιήσαμε πολύ κακή εμφάνιση. Ίσως να επηρεαστήκαμε από την πίεση που υπήρχε για την κατάκτηση του τροπαίου. Δεν είχαμε συγκέντρωση, ίσως να υποτιμήσαμε την Τόφας λόγω των αποτελεσμάτων που είχαμε απέναντι σε πιο γνωστές ομάδες. Η ουσία είναι ότι το πληρώσαμε με μια ήττα που προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση. Στην ομάδα πάντως αγωνίζονταν παίκτες με εμπειρία και με συμμετοχές σε τελικούς και σε σημαντικά παιχνίδια. Συνειδητοποιήσαμε μέσω του βίντεο και μέσα από τις συνομιλίες μας με τον Λευτέρη Σούμποτιτς πως δεν ήμασταν εμείς αυτοί που εμφανιστήκαμε στον πρώτο τελικό. Δεν ήταν αυτός ο Άρης. Πιστεύαμε πως μπορούσαμε να ανατρέψουμε το αποτέλεσμα έστω κι αν πολλοί δεν είχαν την ίδια πίστη. Δουλέψαμε πολύ στις προπονήσεις, είχαμε αθλητικό εγωισμό και αποδείξαμε ότι μπορούμε να καταφέρουμε, παίζοντας για την ιστορία και τους οπαδούς του Άρη. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να πετύχουμε κάτι που μας έκανε ευτυχισμένους και περήφανους που ήμασταν παίκτες του Άρη.
Πραγματοποίησες μια πολύ ώριμη εμφάνιση, έχοντας 12 πόντους, 8 ριμπάουντ και 3 ασίστ παίζοντας σχεδόν 40 λεπτά. Πώς είχες προετοιμαστεί για τον δεύτερο τελικό;
Μη με κλέβεις! Είχα πέντε ασίστ! Προσπάθησα να παρουσιαστώ όσο το δυνατόν πιο συγκεντρωμένος. Γενικά σαν ομάδα είχαμε μεγάλη συγκέντρωση. Με βοήθησαν και οι συμπαίκτες μου, μετατρέποντας σε καλάθια τις πάσες που τους έδινα. Είχαμε πολύ καλά ποσοστά και τεράστια θέληση για να κατακτήσουμε αυτό το Κύπελλο. Όσοι αγωνίστηκαν είχαν πολύ καλή απόδοση. Κι αυτοί που δεν έπαιξαν όμως βοήθησαν να πάρουμε αυτό το αποτέλεσμα.
Πώς ήταν το συναίσθημα του να σηκώνεις το Κύπελλο σ’ ένα άδειο γήπεδο;
Ήταν περίεργο αλλά με τη χαρά που είχαμε δεν το σκεφτήκαμε πολύ, συνεχίζοντας τους πανηγυρισμούς. Οι Τούρκοι άρχισαν να πετούν στον αγωνιστικό χώρο τα κοντάρια από τις σημαίες που τους είχαν μοιραστεί πριν το παιχνίδι δευτερόλεπτα πριν τη λήξη με τη διαφορά στους 18 πόντους. Γρήγορα η αστυνομία εκκένωσε το γήπεδο και γίναμε ένα κουβάρι με τους φίλους του Άρη που ακολούθησαν την αποστολή στην Προύσα.
Συμφωνείς μ’ αυτό που λέγεται πως αυτός ο τίτλος ήταν ένας από τους πιο παλικαρίσιους που κατέκτησε ελληνική ομάδα;
Πραγματικά. Ήταν ένας ξεχωριστός τίτλος γιατί κατακτήθηκε με πολύ μεγάλη προσπάθεια και με το χάντικαπ των 11 πόντων, την οποία έπρεπε να καλύψουμε. Πιστέψαμε ωστόσο ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και στο τέλος δικαιωθήκαμε.
Πώς αισθάνθηκες στην υποδοχή από χιλιάδες οπαδούς του Άρη στο αεροδρόμιο «Μακεδονία»;
Ήταν ασύλληπτο αυτό που ζήσαμε. Είχε γεμίσει από κόσμο ο χώρος στον διάδρομο προσγείωσης και αδυνατούσαμε να κατεβούμε από το αεροπλάνο. Τέθηκε μάλιστα θέμα ασφάλειας και θυμάμαι μια αεροσυνοδό να τρέχει έντρομη όταν είδε τον κόσμο έξω να έχει “πολιορκήσει” το αεροπλάνο και να έχει ανάψει καπνογόνα. Θυμάμαι πως χρειαστήκαμε τρεισήμισι ώρες για να διανύσουμε την απόσταση αεροδρόμιο-Λευκός Πύργος. Οι οπαδοί του Άρη έκαναν πορεία με τα μηχανάκια και τα αμάξια. Πολλά απ’ αυτά προπορεύονταν, άλλα μας ακολουθούσαν. Πραγματικός χαμός. Στιγμές που θα μείνουν αξέχαστες σε όλους. Ένας παίκτης δεν ξεχνά ποτέ τους τίτλους που κατακτά. Μπορεί να ξεχάσεις παιχνίδια, στα οποία είχες εξαιρετική απόδοση αλλά ποτέ έναν τίτλο.
Παρακολουθείς τον Άρη τη φετινή σεζόν;
Είναι περίεργη η κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ. Αν εξαιρέσεις τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και κάποιες άλλες ομάδες που προσπαθούν να παίξουν καλό μπάσκετ, οι υπόλοιπες ψάχνονται και πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα. Υπάρχει η κρίση που έχει επηρεάσει τις ομάδες και τον τρόπο λειτουργίας τους σε όλα τα επίπεδα. Τόσο στον Άρη όσο και σε άλλες ομάδες θα πρέπει να βρεθούν άνθρωποι που μπορούν να προσφέρουν οικονομικά, διοικητικά, οργανωτικά. Άνθρωποι που αγαπούν το μπάσκετ, γνωρίζουν το αντικείμενο κι έχουν την όρεξη και τη διάθεση να βοηθήσουν. Ο Άρης αντλεί μεγάλη δύναμη από τον κόσμο του, επομένως ξεκινά με ένα μεγάλο αβαντάζ. Την αγάπη των οπαδών που είναι σημείο αναφοράς. Είναι κάτι στο οποίο μπορεί να βασιστεί. Ο Άρης είναι πάντα Άρης. Απλά θα πρέπει να στηριχθεί σε ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενο, να οργανωθεί και να ρίξει το βάρος στις υποδομές όπως κάνει τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν ταλέντα και αξίζει να επενδύσεις σ’ αυτά. Με προσεκτικές κινήσεις, ικανούς προπονητές και σωστή οργάνωση μπορούμε να ελπίζουμε σ’ ένα καλύτερο μέλλον.
Τι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει για να αναγεννηθεί ο Άρης και να φτάσει στο σημείο και πάλι να διεκδικεί τίτλους;
Χρειάζονται πολλά πράγματα για να διεκδικήσει μια ομάδα ένα τίτλο. Η διοικητική και η οικονομική σταθερότητα κάνει πιο γρήγορη αυτή τη διαδικασία. Επίσης έτσι όπως είναι η κατάσταση πρέπει να επενδύσεις σε ταλαντούχους Έλληνες παίκτες και σε ξένους που θα είναι ποιοτικοί και θα ταιριάζουν στη χημεία. Βλέπουμε το παράδειγμα του Ολυμπιακού που το έκανε αυτό και αρχίζει να αποδίδει.
Δείτε εδώ λεπτομέρειες του συγκλονιστικού τελικού με βίντεο και φωτογραφίες
