Το καλοκαίρι του 2013 ο Γιάννης Ρεντζεπέρης, έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία τη θητεία του στο γυναικείο βόλεϊ του Ανατόλια, παίρνει την απόφαση να περάσει το κατώφλι του «Κλεάνθης Βικελίδης». Όχι, όμως, ως απλός φίλαθλος, όπως έκανε από παιδί, αλλά προκειμένου να εκφράσει στους ανθρώπους του Ερασιτέχνη το ενδιαφέρον του ν΄ ασχοληθεί με το τμήμα των γυναικών.
Κάπως έτσι ξεκινάει ένας κύκλος επαφών του με τον τότε πρόεδρο του Α.Σ. Άρης, Νίκο Παπαδόπουλο, με αποτέλεσμα να επέλθει τελικά η συμφωνία και ένα από τα παραδοσιακά τμήματα του «κιτρινόμαυρου» Ερασιτέχνη, το γυναικείο βόλεϊ, να περάσει στα χέρια του.
Στόχος του; Να βάλει τις βάσεις, ώστε αυτό να επανέλθει γρήγορα εκεί που ανήκει, στην Α1 γυναικών, έχοντας μείνει ήδη τρία χρόνια στη δεύτερη τη τάξει εθνική κατηγορία. Το όραμα αυτό του Γιάννη Ρεντζεπέρη μπορεί να πήρε σάρκα και οστά ένα χρόνο αργότερα, όμως, αναμφίβολα η άνοδος αποτελεί μόνο την αρχή….
Πριν από λίγες ημέρες, ο Ερασιτέχνης προχώρησε στην παράταση της συνεργασίας του μαζί του, αναγνωρίζοντας την μεγάλη και σημαντική προσφορά του στο σύλλογο, ενώ παράλληλα του ανέθεσε και τις ακαδημίες.
Κάτι, που εξ΄ αρχής ήταν στόχος του ισχυρού άνδρα του γυναικείου βόλεϊ, καθώς αυτό που πάνω απ΄ όλα επιθυμεί είναι ν΄ αποτελέσει ο Άρης μία κοιτίδα αθλητισμού, στους κόλπους του οποίου θα γυμνάζονται καθημερινά εκατοντάδες κορίτσια και θα μαθαίνουν στον «κιτρινόμαυρο» σύλλογο τα μυστικά της πετοσφαίρισης.
Άνθρωπος χαμηλών τόνων ο Γιάννης Ρεντζερπέρης, που σε αντίθεση με άλλους, οι οποίοι βρίσκονται σε παρόμοια θέση με αυτόν, δεν επιδιώκει την προβολή, αφού προτιμάει να μιλάει με… πράξεις, παρά με λόγιά. Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, λοιπόν, μίλησε στο PRESSARIS για τον αγαπημένο του Άρη, το «αύριο» του γυναικείου βόλεϊ, αλλά και το αν θα ήθελε να εμπλακεί διοικητικά στο σύλλογο.
«Μετά από έξι χρόνια στην προεδρία του Ανατόλια, όταν πλέον έληξε η θητεία μου, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα μαζί με τους συνεργάτες μου, να συνεχίσουμε αυτή μας την προσπάθεια σ΄ έναν άλλον σύλλογο, στον Άρη, στον οποίο ανήκω από μικρός», θυμάται σχετικά με το πώς ξεκίνησε η όλη αυτή προσπάθεια, για να προσθέσει:
«Τότε μίλησα με τον Νίκο Παπαδόπουλο και είπαμε να μεταφέρουμε στον Άρη την εμπειρία που είχαμε αποκτήσει από την ενασχόλησή μας με το γυναικείο βόλεϊ στο Ανατόλια. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το γυναικείο βόλεϊ του Άρη είναι ένα από τα παραδοσιακά τμήματα του Ερασιτέχνη. Αυτό που θέλαμε εξ΄ αρχής ήταν να κάνουμε μια προσπάθεια, ώστε να επανέλθει η ομάδα στην Α1».
Επίσης, αναφερθείς στο πλάνο που είχαν καταρτίσει αρχικά, επισημαίνει πως «είχαμε συμφωνήσει σ΄ ένα πλάνο διετίας-τριετίας, το οποίο θα περιλάμβανε όλα τα τμήματα του βόλεϊ, από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο, ώστε να παρουσιαστεί μία ενιαία προσπάθεια και να δημιουργηθεί μια κοιτίδα. Ωστόσο, πέσαμε σε μία δύσκολη περίοδο, όσον αφορά στα διοικητικά του συλλόγου, αφού ο Α.Σ. άλλαξε τουλάχιστον 4-5 προέδρους».
Και κάπως έτσι ξεκινάει να υλοποιείται το όραμα του Γιάννη Ρεντζεπέρη για τον Άρη. Προπονητής αναλαμβάνει ο Γιώργος Περσιανλής, έρχονται έμπειρες παίκτριες και η προσπάθεια ξεκινάει με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες. «Δυστυχώς, όμως, συνέβη αυτό το απροσδόκητο με τον προπονητή μας και επηρεάστηκε όλη η ομάδα. Έτσι, στο τέλος της χρονιάς δεν ήμασταν εμείς που τσεκάραμε το εισιτήριο για την Α1», λέει για την πρώτη του χρονιά στον «κιτρινόμαυρο» σύλλογο, ενώ ερωτηθείς για το αν στενοχωρήθηκε, διευκρίνισε πως «φυσικά στενοχωρηθήκαμε, όμως, δεν σκεφτήκαμε λεπτό να εγκαταλείψουμε αυτή μας την προσπάθεια. Είπαμε ‘πάμε, θα προσπαθήσουμε άλλη μια φορά’. Και αυτό κάναμε…. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα να μιλάμε για την επάνοδο του γυναικείου βόλεϊ του Άρηστα μεγάλα σαλόνια».
Όσο για το ποια είναι τα πλάνα του για τη νέα χρονιά, δήλωσε: «Στόχος μας είναι η ομάδα να έχει μία αξιοπρεπή πορεία στην Α1. Δεν μπορούμε να βάλουμε πολύ υψηλούς στόχους, που είναι ανέφικτοι εκ πρώτης όψεως. Θέλουμε να ‘χτίσουμε’ με αργά και σταθερά βήματα. Να πάει η ομάδα μπροστά και να μην γίνει ένα ‘ασανσέρ’, που θ΄ ανεβοκατεβαίνει», ενώ σε ερώτηση για το αν έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις με τον προπονητή και τις ήδη υπάρχουσες παίκτριες υπογράμμισε: «Με τον προπονητή είχαμε κάνει μία συζήτηση και κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Είναι δεδομένη η επιθυμία και των δύο πλευρών να συνεχίσουν από κοινού. Στόχος μας είναι να παραμείνει, επίσης, ο κορμός από τη φετινή ομάδα, πάνω στον οποίο θα ‘χτίσουμε’».
Είναι γεγονός πως τη νέα χρονιά στην Α1 θ΄ αγωνίζονται δύο «δικές» του ομάδες, ο Άρης και το Ανατόλια. Πώς νιώθει; «Είναι δύο ομάδες από τις οποίες πέρασα και είναι ευχάριστο να βλέπεις ότι το Ανατόλια, για παράδειγμα, πηγαίνει καλά και χωρίς τη δική μου παρουσία…», για ν΄ αναφερθεί γενικότερα για το γυναικείο βόλεϊ στη Θεσσαλονίκη:
«Δυστυχώς, φέτος από την Α1 υποβιβάστηκαν δύο ομάδες της πόλης μας, ο Ηρακλής και οι Μακεδόνες Αξιού. Σίγουρα, το γυναικείο βόλεϊ δεν διάγει και τις καλύτερες μέρες του. Αυτό που θέλουμε εμείς να κάνουμε στον Άρη και έχει σχέση και με την ανάληψη πλέον των ακαδημιών είναι να οργανώσουμε όλο το τμήμα. Άλλωστε, η δυναμική του συλλόγου μας είναι τέτοια, που πιστεύω ότι μπορούν ν΄ αναπτυχθούν οι ακαδημίες. Ας μην ξεχνάμε ότι το βόλεϊ στον γυναικείο αθλητισμό είναι ίσως το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο. Ο Άρης έχει το όνομα, έχει δυναμική, άρα γιατί να μην αναπτύξουμε τις ακαδημίες μας και να βγάλουμε εμείς τις αυριανές παίκτριες;».
Τέλος, το περασμένο καλοκαίρι και επί προεδρίας στον Ερασιτέχνη του Χάρη Παπαγεωργίου, το όνομα του Γιάννη Ρεντζεπέρη «έπαιζε» πολύ και για τα διοικητικά του Α.Σ.. Σκέφτεται, όμως, ο ίδιος το ενδεχόμενο εμπλοκής του στα του συλλόγου από κάποιο άλλο πόστο; «Δεν έχω χρόνο για να κάνω κάτι τέτοιο. Πράγματι, το καλοκαίρι έγιναν κάποιες συζητήσεις, που έμειναν, όμως, σε θεωρητικό πλαίσιο. Θα ήθελα, αν κάποια στιγμή το κάνω, να μπορώ ν΄ ασχοληθώ ενεργά με αυτό!».
