Ο Άρης ξεκίνησε το πρωτάθλημα της Football League με μια αρκετή πειστική εμφάνιση κόντρα στον Αιγινιακό, πήρε την νίκη, άνετα κι ωραία… Απλά πράγματα, χωρίς υπερβολές, ούτε φουσκωμένες διαστάσεις.
Έπαιξε με έναν αντίπαλο, όπου πέρσι, στην ίδια χρονική συγκυρία, απέσπασε με το ζόρι ισοπαλία στο Κλεάνθης Βικελίδης. Μια ισοπαλία τότε, με μια εμφάνιση που “φώναζε” περί προβληματικής κατάστασης, η οποία είχε προκαλέσει ένταση κι εσωτερικές έριδες.
Τι έκανε φέτος; Απλά το αυτονόητο. Αυτό που έπρεπε να κάνει, αυτό πρέπει να (ξανά) κάνει στα επόμενα βήματα μέχρι να δώσει τέλος στον εφιάλτη, να εξασφαλίσει την άνοδο και να αφήσει πίσω του την “αυτοτιμωρία” των τεσσάρων χρόνων, ένα δύσβατο τούνελ που ακολούθησε για να απαλλαγεί από τις αμαρτίες του παρελθόντος.
Προσοχή εδώ. Δυο είναι τα στοιχεία του κιτρινόμαυρου αυτοσκοπού: Α. να ανέβει με συνοπτικές διαδικασίες, Β. να επιστρέψει με αξιώσεις και προϋποθέσεις στη Σούπερ λίγκα, όχι σαν “φτωχός συγγενής”. Πολύ απλά, όμως, προηγείται το πρώτο και για να υλοποιηθεί αυτό, θα πρέπει να γίνει πράξη, η ατάκα του Δημήτρη Σπανού μετά το 5-0 της πρεμιέρας: “παίζουμε κάθε παιχνίδι σαν είναι το πρώτο, αλλά και το τελευταίο μας”, φιλοσοφία που “ασπάστηκε” και ο Δημήτρης Διαμαντόπουλος.
Όπως ομολόγησε στη συνέχεια ο προπονητής του Άρη, αλλά υπογράμμισε και στα ερτζιανά ένας παλιός γνώριμος του Άρη, ο Δημήτρης Γκίνο, ο οποίος αντιμετώπισε τα Τρίκαλα με την Παναχαϊκή “κανείς δεν πρέπει να υποτιμήσει την προσεχή αντίπαλο των κιτρινόμαυρων, ούτε την ήττα, ούτε την εμφάνιση της στην πρεμιέρα”. Επιβεβλημένη η εγρήγορση στα κόκκινα. Φυσικά δεν μπορεί να “υπνωτίσουν” και οι δηλώσεις του συμπαθούς κατ’ άλλα προπονητή των Τρικάλων “περί δημιουργίας ομάδας και όχι ομάδας για πρωταθλητισμό”. Αυτά είναι για λαϊκή κατανάλωση και για αποφόρτιση.
Με απλά λόγια:
1. Ο Άρης έχει την Κυριακή ένα και μοναδικό στόχο: να πάρει το τρίποντο, να κόψει τον “βήχα” από έναν εν δυνάμει υποψήφιο αντίπαλό του και να εμπεδώσει αυτό που θέλουν όλοι: να δείξει με το καλημέρα, ποιος είναι το “αφεντικό”.
2. Να κάνει το… καθήκον του, κερδίζοντας άλλους τρεις βαθμούς στον δρόμο της επιστροφής, δίνοντας δύναμη κι αυτοπεποίθηση στον κόσμο του, αλλά στέλνοντας το μήνυμα και στους αντιπάλους.
3. Να ετοιμαστεί στη συνέχεια για το… πάρτι της 8ης Νοεμβρίου με την Μπόκα Τζούνιορς, όπου ο κόσμος -άντε και η… διοίκηση, προσβλέποντας στα έσοδα- θα βγάλουν γούστα, “φωνάζοντας” ότι ο Άρης αυτοεξορίας ζει κι αναπνέει.
Κι όπως είναι κατανοητό και από ένα παιδί δημοτικού σχολείου: πρώτα το καθήκον και μετά το πάρτι και τα γούστα!
