Ο Άρης χρόνια τώρα έχει να παλέψει ανάμεσα στους πολλούς και φυσικούς του εχθρούς και αντιπάλους εντός κι εκτός των γηπέδων και τη δική του εσωστρέφεια, την αυτοκαταστροφική νοοτροπία, αλλά και μικροπολιτική των “άγνωστων… γνωστών” στην πλάτη των προσωπικών συμφερόντων.
Ένα διπλό παράδειγμα αυτής της νοοτροπίας και το από ποια οπτική γωνία βλέπει κάποιος τα πράγματα, έρχεται με βάση την πρόσφατη επικαιρότητα, σε συνδυασμό με τα μηνύματα που έχουν φτάσει (και) στο PRESSARIS.
Το πρώτο: πριν μερικούς μήνες ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ Άρης Νίκος Λάσκαρης… τόλμησε να εκστομίσει (!) κάτι και αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο να συμμετέχει σε μια επενδυτική προσπάθεια (όχι μόνος του, αλλά να είναι και αυτός ενεργά παρών) εφόσον αναπτυχθούν οι κατάλληλες συνθήκες, με τη συμμετοχή-ενεργοποίηση ξένων κεφαλαίων, ώστε να γίνει ένα μεγάλο αθλητικό εμπορικό κέντρο εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Σχολιάστηκε με καχυποψία, έφτασε να… χλευαστεί ακόμη και από μέλη της κιτρινόμαυρης οικογένειας. Λίγα χιλιόμετρα πιο… πάνω, παρουσιάστηκε η συμμετοχή του μεγαλομετόχου με 15% στο 67% της κοινοπραξίας ξένων συμφερόντων (Γαλλικών και Γερμανικών) στην ενδεχόμενη ανάληψη του ΟΛΘ (λιμάνι Θεσσαλονίκης), ως θρίαμβος, ως τεράστια επενδυτική μαγκιά…
Το δεύτερο: η ΚΑΕ Άρης αποφάσισε για πρακτικούς και ουσιαστικούς λόγους (π.χ. διευκόλυνσης των υψηλόσωμων αθλητών, αυτονομία κινήσεων, σπατάλη χρόνου κ.α.) να χρησιμοποιεί σε κάποια ταξίδια της 4-5 ωρών στην ελληνική επικράτεια το ειδικά διαμορφωμένο πούλμαν της. “Σταυρώθηκε” η διοίκηση, ειπώθηκαν σχόλια για όλα τα γούστα, πολλά μνημείο… εσωστρέφειας. Χθες, οι παίκτες του Παναθηναϊκού που έχουν πολλοί πάρει τρεις και τέσσερις κούπες Ευρωλίγκας και ουκ ολίγες στα ελληνικά πρωταθλήματα (αρκετοί από τους οποίους είναι και… απλήρωτοι, μια και ναι, γίνεται αυτό και στον Παναθηναϊκό), εξαναγκάστηκαν από τον μεγαλομέτοχό τους να γυρίσουν μέσα από την αφιλόξενη και επικίνδυνη Τουρκία με πούλμαν σε ταξίδι 15-16 ωρών. Η απόφαση αυτή, εδώ στη Βόρεια Ελλάδα χαρακτηρίστηκε ως… μαγκιά και λεβεντιά. Σημεία των καιρών.
Tα αναφέρουμε ξεκάθαρα υπογραμμίζοντας την λέξη νοοτροπία. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.
Με αυτή την νοοτροπία θα χρειαστεί μεγάλος κόπος και χρόνος για να… αποδράσει ο Άρης από τα πάθη του, δείχνοντας ότι στην πορεία των χρόνων δεν διδάσκεται από τα λάθη του, παραμένοντας εγκλωβισμένος σε παρεάκια και την λογική του “εγώ” και όχι του “εμείς”.
