Οι εκπλήξεις είναι μέρος του πολιτικού παιχνιδιού και υπό αυτή την έννοια όλα είναι ανοιχτά να συμβούν στις εκλογές για το Δήμο Θεσσαλονίκης. Διότι χωρίς έκπληξη, η απόδοση Μπουτάρη στο προεκλογικό «στοίχημα» θα πρέπει να είναι πολύ μα πολύ χαμηλή. Ντέρμπι πάντως τα προγνωστικά μέχρι σήμερα, τουλάχιστον για τον πρώτο γύρο, δε δείχνουν.
Στο δεύτερο –αν υπάρξει- τα πράγματα θα αλλάξουν. Προς το παρόν, με δεδομένα τα δημοσκοπικά ευρήματα, ο κ. Μπουτάρης θα πρέπει να θεωρείται πρώτος και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους. Εκτός αν στο δεκαήμερο που μεσολάβησε έχει κατορθώσει ο Σταύρος Καλαφάτης να μειώσει ή και να υπερκαλύψει αυτή τη διαφορά.
Ο προεκλογικός αγώνας για το Δήμο Θεσσαλονίκης κύλησε σε πολιτισμένα πλαίσια. Κοκορομαχίες και κόντρες με έντονο χαρακτήρα δεν υπήρξαν, ούτε αντιπαράθεση σε προσωπικό επίπεδο ή που να έχει ξεφύγει από κάποια όρια. Το ευτύχημα είναι ότι όλες οι παρατάξεις φρόντισαν να δώσουν στοιχεία ενός προγράμματος διοίκησης και διεκδικήσεων κι έτσι οι ψηφοφόροι γνωρίζουν πολύ καλά πλέον τους ουσιαστικούς λόγους για να κάνουν τις επιλογές τους. Αν η επιλογή τους δε βασίζεται σε ουσιαστικούς λόγους, τότε και η εικόνα των υποψηφίων είναι ξεκάθαρη, καθώς σε αυτές τις εκλογές υπήρξε υπερπροβολή τους.
Ο δήμαρχος δέχτηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, την πιο έντονη κριτική και από όλους τους ανθυποψηφίους του. Ο ίδιος δεν κράτησε χαμηλά τους τόνους. Ακολούθησε μια λιγότερο προσωποκεντρική εκστρατεία σε σχέση με το 2010, αν και η ισχυρή του προσωπικότητα είναι αυτή που μετράει στους δημότες που ψηφίζουν με βάση αυτό το κριτήριο.
Ο κ. Μπουτάρης με όπλο του το νοικοκύρεμα των οικονομικών ενός δήμου, που όχι πολλά χρόνια πριν θύμιζε σουρωτήρι, αλλά και τα… απόνερα του γκρεμίσματος του προηγούμενου «αδιαφανούς» καθεστώτος, δεν είχε παρά να υπερασπιστεί το έργο της τριετούς παρουσίας του στη διοίκηση και να γίνει εκεί που χρειαζόταν αυτοκριτικός. Δεν έκλεισε τα μάτια σε τομείς που δεν τα κατάφερε καλά, παραδέχτηκε τις αδυναμίες του κι αυτό πάντα μετράει στο εκλογικό σώμα. Με μια πολύ έξυπνη προεκλογική καμπάνια (χαρακτηρίστηκε η πιο νεανική… λουκούμι για τον πιο μεγάλο των υποψηφίων) από τη βραβευμένη εταιρία Beetroot, κατόρθωσε και πάλι να βγάλει το προφίλ του προοδευτικού, του νεανικού και του καινοτόμου. Το καλλιεργεί άλλωστε και ο ίδιος, πότε με τις κόκκινες και τις πουά κάλτσες, πότε με τις τιράντες, πότε με τα βραχιολάκια και τα τατουάζ και πότε με τις… θανατηφόρες και προκλητικές ατάκες του.
Αρκούν αυτά για να του δώσουν οι Θεσσαλονικείς εκ νέου την εντολή διοίκησης; Αυτό μόνο η κάλπη θα το απαντήσει. Στα μειονεκτήματά του η φθορά της εξουσίας, οι καταγγελίες των αντιπάλων του για μια σειρά από ζητήματα και οι αδυναμίες αντιμετώπισης των κρίσιμων προβλημάτων της καθημερινότητας (καθαριότητα, κυκλοφοριακό, στάθμευση). Η δυναμική νίκης που διαμορφώθηκε πολύ νωρίς έκρυψε κάτω από το χαλί τις εσωτερικές κόντρες στην «Πρωτοβουλία», όμως δεν τις εξαφάνισε. Πολύ γρήγορα ο κ. Μπουτάρης θα πρέπει να διαχειριστεί μια δική του δήλωση: ότι τελειώνει με το δήμο στο τέλος της πενταετίας, εφόσον επανεκλεγεί. Εξάλλου, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι χωρίς Μπουτάρη «Πρωτοβουλία» δεν υπάρχει.
Κύρια απειλή για το δήμαρχο είναι ο κ. Καλαφάτης. Άργησε πολύ να μπει στην προεκλογική εκστρατεία και οι συνέπειες φάνηκαν από νωρίς. Αναγκάστηκε να κάνει αγώνα δρόμου για να προσεγγίσει το εκλογικό σώμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν άγνωστος. Αναγνωρίσιμος, νέος, φρέσκια υποψηφιότητα, μακριά από τις παθογένειες των προηγούμενων υποψηφίων της ΝΔ, απέφυγε να απευθυνθεί στο αμιγώς κομματικό ακροατήριο, ενώ μπορεί να υπερηφανεύεται ότι πρόλαβε να παρουσιάσει ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρεμβάσεων και να καλύψει τα μεγάλα κενά που άφησαν οι παλινωδίες της ΝΔ, μέχρι να αποφασίσει τον εκλεκτό της για το Δήμο Θεσσαλονίκης.
Επέλεξε να επενδύσει στον ήπιο χαρακτήρα του, χωρίς να αποφύγει να ανεβάσει τους τόνους σε συγκεκριμένα ζητήματα απέναντι στον κ. Μπουτάρη. Επιδίωξε και πέτυχε να δημιουργηθεί το δίπολο, όχι όμως τόσο ισχυρό όσο θα περίμεναν πολλοί. Απάντησε με ευθύτητα σε όλες τις κατηγορίες που δέχτηκε και παρότι πολλοί δεν το πίστευαν, όταν αποφάσισε να αφιερωθεί στην προεκλογική εκστρατεία του, το έκανε με όλες τις δυνάμεις του.
Πολυσυλλεκτικότητα δύσκολα θα πετύχει. Θέλοντας και μη θεωρείται κομματικός υποψήφιος, αν και οι συμπάθειές του είναι και εκτός ΝΔ, λόγω χαρακτήρα. Πάντως, ακόμη κι αυτό το αντιπαρήλθε ο κ. Καλαφάτης εντάσσοντας τον ανεξάρτητο υποψήφιο Χρήστο Μάτη και στελέχη της παράταξης που αποσύρθηκε από τις εκλογές στην παράταξή του «Εντάξει». Μαζί με τις ψήφους τους που δεν είναι αμελητέες…
Το πρόγραμμα που παρουσίασε είναι υλοποιήσιμο, απέφυγε κάθε είδους υπερβολή και γύρισε σε όλες τις γειτονιές της πόλης. Φρόντισε να στελεχώσει ένα ψηφοδέλτιο που δεν έχει καμιά σχέση με εκείνο του προκατόχου του, αφού συνειδητά επέλεξε να μην εντάξει κανέναν από τους εν ενεργεία δημοτικούς συμβούλους της μείζονος αντιπολίτευσης.
Η καμπάνια του ήταν νεανική, δυναμική και προσωποκεντρική, αφού ο κ. Καλαφάτης έχει την απαιτούμενη αναγνωρισιμότητα. Επένδυσε στη διαφορά ηλικίας και σε δυο ισχυρές λέξεις: «Εντάξει» και «Γίνεται». Στα μειονεκτήματά του ο λιγοστός χρόνος που είχε στη διάθεσή του για να κάνει γνωστές της προτάσεις και τις θέσεις του, ο μπερδεμένος κόσμος της ΝΔ από τις επιλογές του ίδιου του κόμματος προτού ανακοινωθεί η υποψηφιότητά του και οι υποχρεώσεις του στο υπουργείο Περιβάλλοντος που τον κράτησαν ακόμη μεγαλύτερο διάστημα εκτός μάχης.
Αν όλα αυτά είναι αρκετά για να τον στείλουν στο δεύτερο γύρο (όπως άλλωστε φαίνεται κι από τις δημοσκοπήσεις), τότε η επόμενη εβδομάδα θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αφού εκεί μιλάμε για διαφορετικό αγώνα…
Ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης επιθυμεί να μπει σφήνα ανάμεσα στους δυο προηγούμενους μονομάχους. Η συνέπειά του σε αρχές, ιδέες, στόχους και παρουσία στην τοπική αυτοδιοίκηση, η γνώση των θεμάτων της πόλης, το ήθος και η ευπρεπής παρουσία του, σε συνδυασμό με μια δυναμική προεκλογική παρουσία, χάρη και στη γενικότερη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι τα μεγάλα όπλα του.
Ο κ. Μηταφίδης έκανε δυναμική προεκλογική εκστρατεία και είχε μάλιστα και σημαντική προβολή από τα τοπικά ΜΜΕ. Γεγονός που συντέλεσε ώστε να γίνει ευρύτερα γνωστός σε ένα κοινό που παλαιότερα δεν προσέγγιζε.
Δεν ποντάρει στο image, αλλά στις απόψεις, στις θέσεις, στις ιδέες και στην κριτική απέναντι τόσο στη διοίκηση Μπουτάρη, όσο και απέναντι στον κ. Καλαφάτη. Ανέβασε τους τόνους της προεκλογικής αντιπαράθεσης, αναδεικνύοντας συγκεκριμένα ζητήματα της πόλης, όπου βρήκε αδυναμίες της διοίκησης, όμως κεντρικός άξονας της εκστρατείας του ήταν οι κεντρικές θέσεις του κόμματος που τον στηρίζει.
Επιχείρησε να αναδείξει το δίπολο μνημόνιο – αντιμνημόνιο βάζοντας από την πλευρά των μνημονίων τους δυο άλλους διεκδικητές της δημαρχίας. Θεωρείται ότι θα έχει ισχυροποίηση των δυνάμεών του στο νέο δημοτικό συμβούλιο, όμως δημοσκοπικά δε φαίνεται να καταφέρνει την είσοδο σε ενδεχόμενο δεύτερο γύρο.
Ο ίδιος δεν πιστεύει –και μάλλον καλώς κάνει- στα ευρήματα των δημοσκοπήσεων και επιδιώκει να πάρει ένα μεγάλο μέρος των πολλών αναποφάσιστων. Στο lifestyle δεν ποντάρει. Ποντάρει στην ιστορία του, στους αγώνες του και στο ήρεμο προφίλ του. Ποντάρει στις ιδέες του ΣΥΡΙΖΑ και σε ένα πλαίσιο προτάσεων για τη Θεσσαλονίκη, το οποίο είναι υλοποιήσιμο και άκρως διεκδικητικό απέναντι στην κυβέρνηση.
Η υπεύθυνη αντιπολίτευση που άσκησε τα προηγούμενα χρόνια στον κ. Μπουτάρη εξελήφθη από ορισμένους ως αδυναμία να σηκώσει πολύ τους τόνους και να μπει σε αντιπαράθεση. Ωστόσο, φαίνεται ότι τη δυναμική αντιπαράθεση την κρατούσε για την προεκλογική περίοδο, όπου ουκ ολίγες φορές άσκησε σκληρή κριτική και επιθέσεις απέναντι στη διοίκηση.
Στα μειονεκτήματά του η χαμηλή αναγνωρισιμότητα σε σχέση με τους κ.κ. Μπουτάρη και Καλαφάτη, στα πλεονεκτήματά του το γεγονός ότι έτσι κι αλλιώς θα είναι κερδισμένος, αφού θεωρείται βέβαιο ότι θα αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά που πήρε το 2010. Μένει να διαπιστώσουμε εάν η αύξηση αυτή είναι ικανή να υπερσκελίσει τα ποσοστά του δεύτερου και να τον φέρει στη μάχη της 25ης Μαΐου, ενδεχόμενο που θα προκαλούσε έκπληξη πρώτου μεγέθους.
Οι υπόλοιποι υποψήφιοι διεκδικούν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εκπροσώπηση στο νέο δημοτικό συμβούλιο πενταετούς θητείας. Ορισμένοι θεωρούν ότι μπορούν να είναι στο δεύτερο γύρο, πράγμα όμως που δε φαίνεται πιθανό βάσει των δημοσκοπικών ευρημάτων.
Ο Γιάννης Δελλής της Λαϊκής Συσπείρωσης επενδύει στο κομματικό ακροατήριο και τη δυναμική υπεράσπιση των θέσεων του ΚΚΕ και στην αυτοδιοίκηση. ΗΕλεάνα Ιωαννίδου με την υποστήριξη των Οικολόγων Πράσινων και τις «Γειτονιές σε Δράση» θέλει να πάρει τη θέση που είχε πάρει με την υποστήριξη του ίδιου κόμματος ο Χρήστος Μάτης το 2010, ενώ σε είσοδο προσβλέπει οΜάκης Στεργίου, με όπλο την παρουσία του στο απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο στο οποίο είχε εισέλθει με τη στήριξη του ΛΑΟΣ, ο Γιάννης Κούτρας, που κουβαλάει παρακαταθήκη τη συμμετοχή του στο περιφερειακό συμβούλιο Κεντρικής Μακεδονίας την προηγούμενη τριετία, ο Γιώργος Ρακκάς, ο Γιάννης Κουριαννίδης και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ. Είσοδο της Ελληνικής Αυγής για πρώτη φορά στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης και μάλιστα με περισσότερους του ενός δημοτικούς συμβούλους βλέπει ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος.
Συνεντεύξεις των υποψηφίων δημάρχων μπορείτε να διαβάσετε στη Voria.gr, που τις τελευταίες δυο εβδομάδες έδωσε βήμα σε όλους ώστε οι δημότες της Θεσσαλονίκης να γνωρίσουν και να ενημερωθούν για τις θέσεις, απόψεις και προτάσεις των παρατάξεων που ζητούν την ψήφο τους.
Πηγή: voria.gr
