O Χερμάν Μπούργος εξομολογήθηκε στην πρόσφατη συνέντευξή του στην “El Mundo” ότι πηγή έμπνευσης του για να γίνει τερματοφύλακας ήταν ο Χούγκο Γκάτι!
Όπως είπε: « Στην εποχή μου δεν είχαμε τις δυνατότητες που έχουν τώρα τα παιδιά να αναζητήσουν εικόνες στα κινητά ή τους υπολογιστές τους. Ήμασταν μακριά από την τεχνολογική εποχή που υπάρχει τώρα. Και μετά μου άρεσε ο Χούγκο Γκάτι (σ.σ. παλιός τερματοφύλακας της εθνικής Αργεντινής). Είπα στον εαυτό μου: «Αυτό είναι». Μια μέρα πήγαμε με το τρένο στην Φέρο για να παίξουμε ένα παιχνίδι μικρότερης κατηγορίας εναντίον της Μπόκα και τον βλέπω να προπονείται με την πρώτη ομάδα. Γονατισμένος και η υπόλοιπη ομάδα με την μπάλα. Και μετά τον είδα να πιάνει ένα σουτ με το στήθος, άλλο με το κεφάλι, άλλο με τον αγκώνα… Δεν έκανα ζέσταμα με την ομάδα μου γιατί έπαθα σοκ βλέποντάς τον να ζεσταίνεται. Η ομάδα μου με προειδοποίησε: «Χερμάν, ζεσταινόμαστε». Απάντησα: «Σταμάτα, σταμάτα». Πέρασα 15 ή 20 λεπτά της προθέρμανσης κοιτάζοντάς τον και εκεί είπα, «Αυτός ο τύπος είναι». Ήμουν περίπου 15 ή 16 ετών»”.
Ποιος είναι όμως ο Γκάτι;
Με το παρατσούκλι «El Loco» (Ο Τρελός), ο Χούγκο Γκάτι, αναγνωρίστηκε για το χάρισμα του, το πρωτοποριακό στυλ παιχνιδιού για τη θέση του τερματοφύλακα και την αστείρευτη εκκεντρικότητα του.
Ο Αργεντίνος τερματοφύλακας Χούγκο Γκάτι (Hugo Orlando “El Loco” Gatti), γεννήθηκε στις 19 Αυγούστου του 1944, στο Κάρλος Τεχεδόρ, μια περιοχή βορειοδυτικά στην επαρχία του Μπουένος Άιρες. Έπαιξε στην πρώτη κατηγορία της Αργεντινής για 26 συνεχόμενες σεζόν, κατέχοντας το ρεκόρ των 765 εμφανίσεων.
Κατέκτησε 3 πρωταθλήματα, 2 Κόπα Λιμπερταδόρες και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο με την Μπόκα Τζούνιορς, ενώ έπαιξε επαγγελματικά ποδόσφαιρο μέχρι την ηλικία των 44 ετών.. Ο ίδιος εξελίχθηκε σε έναν τερματοφύλακα που βασιζόταν περισσότερο στις εξαιρετικές του τοποθετήσεις παρά στα αντανακλαστικά του.
Άφηνε συχνά τη περιοχή του για να λειτουργήσει ως ένας επιπλέον παίκτης μέσα στο παιχνίδι, βοηθώντας κυρίως τους συμπαίκτες του στην άμυνα, αλλά και πολλές φορές στην επίθεση. Σε αντίθεση με τους περισσότερους γκολκίπερ της εποχής του, έκανε εκτεταμένη χρήση των ποδιών του, του κεφαλιού και του στήθους του για να ελέγξει ή να χτυπήσει την μπάλα!
Ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της «achique», της τεχνικής δηλαδή του τερματοφύλακα του να «παίξει» με τον αντίπαλο παίκτη! Είχε επίσης αξιοσημείωτη επίδοση στις αποκρούσεις πέναλτι, αποκρούοντας 26 εκτελέσεις σε όλη τη σταδιοδρομία του, ρεκόρ στην αργεντίνικη Primera División που μοιράζεται με τον σύγχρονό του Ουμπάλντο Φιλιόλ (Ubaldo Fillol).
Ψηφίστηκε παίκτης της χρονιάς στην Αργεντινή το 1982 και κατατάσσεται ως ο 3ος Καλύτερος Αργεντίνος Τερματοφύλακας του 20ου Αιώνα σε μια δημοσκόπηση από την Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS).
