Ο φετινός ΑΡΗΣ απέχει πολύ από την ομάδα που θαυμάσαμε πέρυσι. Λείπε ο τσαγανό, το πιστεύω, η θέληση, η αυτοπεποίθηση. Σαν να μην υπήρχε ο στόχος για κάτι που θα ονομάζαμε επιτυχία.
Ο σπρίντερ, ο μαραθωνοδρόμος, έχουν στόχο να κόψουν πρώτοι το νήμα. Κι αν δεν μπορούν να φτάσουν το δυνατόν συντομότερα στο τέρμα. Στον ΑΡΗ δεν μάθαμε ποτέ τι θέλουν να κάνουν.
– Ο Μάντζιος έφυγε και άφησε πίσω του μια επιτυχία. Την τρίτη θέση και την έξοδο στην Ευρώπη. Ευχαριστούμε κόουτς. Τι έγινε και όλα όσα χαρακτήριζαν το παιχνίδι σου, χάθηκαν και δεν τα ξαναείδαμε; Τι ήταν αυτό που εμπόδιζε την εξέλιξη εκείνης της προσπάθειας; Πόσο υπόλογος είσαι ή νιώθεις για το τέλμα που βρίσκεται τώρα ο ΑΡΗΣ; Γιατί η ομάδα είναι σε τέλμα. Το ίδιο μοτίβο σε κάθε ματς, ο ίδιος ρυθμός, η ίδια τακτική.
-Έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο να αναγκαστεί ο προπονητής να βάλει δύο επιθετικούς, λόγω των απουσιών, στην περιοχή γιατί αλλιώς ούτε τώρα θα το βλέπαμε. Φωνάζει ο ΑΡΗΣ , 22 αγωνιστικές, ότι πρέπει να υπάρχει δεύτερος επιθετικός. Αν το δούμε τακτικά , η ύπαρξη δύο επιθετικών αλλάζει την άμυνα των αντιπάλων , την «σπάει» στα μαρκαρίσματα μέσα στην περιοχή , οπισθοχωρούν οι κεντρικοί μέσοι για να κλείσουν τον άξονα μπροστά στην εστία, με αποτέλεσμα να δίνουν χώρους και να είναι ευάλωτοι σε μαρκαρίσματα στα πλάγια. Μια δοκιμή χρειαζόταν στα τόσα παιχνίδια. Δεν έγινε.
– Έγινε στα Γιάννενα και βρέθηκε η μέρα που ο Καμαρά ήταν ωσεί παρόν. Αντί για πηγή κινδύνου προς την εστία, ήταν αυτός που χαλούσε όλες τις επιθέσεις του ΑΡΗ. Η έξυπνη τοποθέτηση των Μαντσίνι και Μπερτόγλιο στις ευθείες των δύο γωνιών της περιοχής ,έδωσαν χώρο στους ακραίους μπακ να παίξουν στη γραμμή του πλαγίου. Δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν αυτό τρυκ μιας και οι σέντρες δεν βρήκαν ποτέ στόχο. Ο αναιμικός Μπερτόγλιο δεν φάνηκε απειλητικός σε όποια θέση και αν έπαιξε. Αν δεν μπορεί ο Καμαρά, δεν φαίνεται ο Μπερτόγλιο είναι ουτοπικά αισιόδοξο να περιμένουμε να βάλει γκολ ο Μάνος ανάμεσα σε τρεις αμυντικούς.
– Η εικόνα του αγώνα είναι η ίδια με αυτή με το Βόλο. Με κατοχή 71% , 580 πάσες, 10 κόρνερ και πόσα άλλα φάουλ που η μπάλα έμπαινε στη περιοχή , οι απειλές ήταν ελάχιστες. Μόνο στο τέλος , με τα δύο δοκάρια , υπήρξε η δυνατότητα ενός τέρματος αλλά φευ, χάθηκε κι αυτή. Ήθελα να δω παίκτες που κατάλαβαν γιατί έχασαν την προηγούμενη εβδομάδα. Νομίζω ότι μόνο ο Μαντσίνι με το Σάσα ένιωσαν την ανάγκη να μας το αποδείξουν. Οι υπόλοιποι σε ρηχά νερά.
– Να συμφωνήσουμε ότι ο Μάντζιος ήταν η αιτία των άνευρων εμφανίσεων και των κακών αποτελεσμάτων. Όποιος κι αν έρθει θα στηριχθεί. Μπορεί να κάνει θαύματα; Κατηγορηματικά όχι. Στο μόνο τομέα που μπορεί να επέμβει είναι ο ψυχολογικός. Τίποτα άλλο δεν μπορεί να αλλάξει. Κανένας παίκτης δεν μπορεί να γίνει καλύτερος σε μία εβδομάδα. Θα μπορέσει να πάρει κάτι περισσότερο από την ομάδα; Δύσκολο. Το σκεπτικό της αλλαγής του προπονητή είναι καθαρά θέμα του ιδιοκτήτη. Προπονητής τώρα σημαίνει ότι θα μείνει και για την επόμενη σεζόν. Αν υπάρχουν τα εχέγγυα ώστε να δουλέψει απρόσκοπτα και να βάλει τα δικά του θέλω , καλώς να έρθει. Δεν είμαι απέναντι σε προσπάθεια, που μπορεί να γίνει η ομάδα καλύτερη. Υπάρχουν όμως ενστάσεις για τις οποίες θα έχουμε απαντήσεις στο προσεχές κοντινό μέλλον. Θα περιμένουμε.
– Κάκιστο αποτέλεσμα , αποκαρδιωτική επιθετική λειτουργία, με παίκτες χωρίς ψυχολογία. Αυτό είναι το ρεζουμέ της ήττας στα Γιάννενα. Οι φάσεις που δέχεται ο ΑΡΗΣ τα δύο γκολ είναι βγαλμένες από καρτούν. Στη κεφαλιά του σκόρερ των αντιπάλων , ο Φαμπιάνο δεν ήταν εκεί και η μπάλα βρίσκει το δοκάρι και μετά τον Σιαμπάνη για να μπει στα δίχτυα, ενώ στο δεύτερο περνάει ανάμεσα από τρεις του ΑΡΗ , σε σημεία που κανένας δεν μπορεί να αποκρούσει. Σε πολύ μικρό χώρο μάλιστα. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις κοιτάς τον ουρανό και μονολογείς «γιατί όλα σε μας»; Η απάντηση είναι αν το θέλεις, δεν θα σου ξανασυμβεί. Η παροιμία λέει «πας εκεί που κοιτάς». Ο ΑΡΗΣ κοιτάει προς τα κάτω. Δεν όρθωσε ανάστημα για να δει πιο ψηλά.
