Με ανάρτησή του, ο έφορος του γυναικείου μπάσκετ του Άρη, Γιάννης Παρακεντές αναφέρθηκε στον τελικό της ανόδου, στην σπουδαία ατμόσφαιρα, ενώ έκανε και τη δική του αυτοκριτική…
Αναλυτικά τα όσα αναφέρει:
“Τελικά, πρόλαβα/αξιώθηκα να ζήσω και εντονότερες στιγμές (σε σύγκριση με αυτό που βίωσα και περιέγραψα στην προηγούμενη ανάρτησή μου) στην παραγοντική μου ενασχόλησή με το Γυναικείο μπάσκετ του ΑΡΗ.
Ένα γήπεδο 1000 θέσεων χωρισμένο στη μέση και ασφυκτικά γεμάτο από φιλάθλους και των δύο ομάδων.
Εκπληκτική ατμόσφαιρα, γεμάτη τραγούδια και συνθήματα για περίπου δύο ώρες.
Δεν σας κρύβω ότι ανατρίχιασα πολλές φορές κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Αυτό που έζησα με γύρισε πίσω στις εποχές που ως φίλαθλος παρακολουθούσα αγώνες στο Παλε και άλλα γήπεδα της Ελλάδας (με οπαδούς και των δύο ομάδων).
Μπράβο στους μάγκες της ομάδας μου και στους μάγκες του Ηρακλή. Ακόμα και τα βρισίδια που τραγουδούσατε οι μεν στους δε, ήταν…καλοπροαίρετα!!! Δεν ήσασταν ποτέ…αδέλφια, δεν θα γίνετε ποτέ…αδέλφια, αλλά διδάξατε οπαδική συνύπαρξη!!
Έμελλε η χθεσινή μέρα να αποτελέσει, την ομορφότερη από πλευράς φίλαθλης ατμόσφαιρας και απογοητευτικότερη από πλευράς αποτελέσματος, της παραγοντικής -στον αθλητισμό- ζωής μου!!!
Όπως και να ‘χει, έζησα μια τέλεια εμπειρία.
Από άποψη αποτελέσματος (δίκαιη ήττα της ομάδας που υπηρετώ), το μόνο που έχω να πω είναι ότι φταίω, σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό εγώ, διότι δεν έδωσα (δεν μπορούσα να δώσω για να είμαι ακριβής) το 100% του χρόνου μου, της αφοσίωσής μου, των γνώσεών μου και της ενέργειάς μου”.
