Σύλλογος που δεν σέβεται και δεν ξέρει πώς πρέπει να τιμήσει την ιστορία του και τους ανθρώπους που την έχουν δημιουργήσει δεν έχει μέλλον. Στον Άρη ηθελημένα ή μη (οι ίδιοι το ξέρουν) πρόσωπα – θεσμοί του συλλόγου το έχουν κάνει πράξη τα τελευταία χρόνια.
Αφορμή είναι το τελευταίο παράδειγμα της κραυγαλέας παράλειψης να τιμηθεί ο Σόλωνας Υψηλάντης στην γιορτή των 100 χρόνων από τη μέρα ίδρυσης του συλλόγου. Ο πιο αφανής ήρωας του Άρη ξεχάστηκε από τον σύλλογο που τιμά ο ίδιος επί δεκαετίες ολόκληρες από διάφορα πόστα. Υπήρξε και αθλητής του Άρη που προσέφερε διακρίσεις και κύπελλα στον σύλλογο που λατρεύει, αλλά ο σύλλογος την πιο όμορφη στιγμή του, στην γιορτή των 100 ετών τον “ξέχασε”.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2012 ο Άρης αποχαιρέτησε τον Πατριάρχη του. Τον Ανέστη Πεταλίδη. Τον άνθρωπο που ήταν ο Άρης, που δημιούργησε τις βάσεις για την Αυτοκρατορία μαζί με τα πιτσιρίκια του την δεκαετία του ’60 και μετέπειτα. Για όσους έχουν ξεχάσει την μέρα εκείνη δεν υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος από τα διοικητικά συμβούλια της ΠΑΕ, της ΚΑΕ και του ΑΣ στην κηδεία του. Δεν υπήρξε ούτε ένας επικήδειος λόγος από τον επίσημο Άρη στο τελευταίο αντίο ενός τεράστιου Αρειανού.
Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που ο σύλλογος “μικραίνει” – ίσως και περισσότερο από… δέκα υποβιβασμούς – και είναι κάτι άλλες στιγμές που βλέπει έναν ολόκληρο κόσμο να δίνει τα πάντα για να τον κρατήσει όρθιο και παίρνει κουράγιο και δύναμη, όπως συνέβη – τελευταίο από μια σειρά παραδειγμάτων – την 25η Μαρτίου στο Αλεξάνδρειο και στην παραλιακή.
Ο Άρης της επόμενης μέρας, της μέρας μετά τα χρόνια των διοικήσεων που χρέωσαν τον σύλλογο, σε οποιοδήποτε τμήμα του, δεν δικαιούται και δεν αξίζει να έχει ανθρώπους στις διοικήσεις που να κυκλοφορούν με ένα 50άρικο. Δεν δικαιούται να έχει διοικήσεις που τα μέλη της αν μη τι άλλο δεν μπορούν να βάλουν το χέρι τους στην τσέπη και να συνδράμουν έστω και ένα συμβολικό ποσό σε μια δύσκολη στιγμή. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, σε άνδρες, γυναίκες… Παντού.
Οι “λεφτάδες” των περασμένων δεκαετιών τελείωσαν, το έχει εμπεδώσει ο καθένας, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάει ο σύλλογος στο άλλο άκρο. Άνθρωπος που θέλει να λέγεται παράγοντας στον Άρη και δεν μπορεί να βάλει σε μια “στραβή” 100 και 200 ευρώ, δεν δικαιούται να βρίσκεται εκεί που θέλει να βρίσκεται.
