Για τα επεισόδια στον Βόλο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα κορασίδων μπάσκετ (όπου ο Άρης κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο) τοποθετήθηκε και ο ΣΕΠΚ (Σύνδεσμος Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης), επισημαίνοντας ότι «τέτοιοι γονείς πρέπει να μάθουν τους κώδικες συμπεριφοράς στην εξέδρα».
Η σχετική ανακοίνωση:
«Την Κυριακή που μας πέρασε πήραμε ένα σκληρό μάθημα. Μετά το «γονείς απομακρύνετε τα παιδιά από την τηλεόραση» φτάσαμε στο «παιδιά απομακρύνετε τους γονείς από τα γήπεδα». Γίναμε μάρτυρες κωμικοτραγικών γεγονότων στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων, όταν γονείς πιάστηκαν στα χέρια. Όχι μόνο αμαύρωσαν την απονομή, ολόκληρη τη διοργάνωση και την εικόνα τους, αλλά έκαναν τις νεαρές αθλήτριες να ξεσπάσουν σε κλάματα όταν ήρθαν αντιμέτωπες με αυτό το θέαμα. Το λιγότερο που πρέπει να αισθάνονται είναι ντροπή.
Τέτοιου είδους γονείς αποτελούν μάστιγα για τον αθλητισμό, ερασιτεχνικό ή επαγγελματικό. Δυστυχώς, οι συνάδελφοι προπονητές είναι αυτοί που έρχονται αντιμέτωποι με αυτούς από τα πρώτα τους βήματα, στα τμήματα Ακαδημιών της εκάστοτε ομάδας. Το μόνο σίγουρο είναι και ότι αυτοί οι γονείς πρέπει να περνούν από διαδικασία προπόνησης. Όπως τα παιδιά μαθαίνουν μπάσιμο, έτσι κι εκείνοι πρέπει να μάθουν τους κώδικες συμπεριφοράς στην εξέδρα, την οποία πολλές φορές στην Ελλάδα μπερδεύουμε με χώρο ελευθεριότητας, ένα μέρος που όλα επιτρέπονται και οι κανόνες δεν ισχύουν. Δεν είναι έτσι, όμως.
Μέσω του αθλητισμού δεν γαλουχούνται μόνο οι επόμενοι πρωταθλητές. Μεγαλώνουν οι αυριανοί παίκτες στις μικρές κατηγορίες, οι ερασιτέχνες που κάνουν τον αθλητισμό κομμάτι της καθημερινότητας τους και οι φίλαθλοι της νέας γενιάς.
Μέσα από τον αθλητισμό το παιδί μαθαίνει να κοινωνικοποιείται, να συνεργάζεται, να πειθαρχεί και να διαχειρίζεται τα συναισθήματα του, τη νίκη και την ήττα, ενώ παράλληλα γίνεται μέλος μιας ομάδας και κάνει νέους φίλους. Αυτά είναι τα πιο σημαντικά οφέλη. Η επιτυχία, οι τίτλοι, οι διακρίσεις και η φήμη έπονται μετά από πολλά πολλά χρόνια και πολύ σκληρή δουλειά για αυτούς που έχουν το ταλέντο, την τύχη και τις ικανότητες. Αυτά έρχονται για τους λίγους. Όλα τα παραπάνω, όμως, έρχονται για όλους. Ανεξαιρέτως.
Τι παράδειγμα δίνουν όμως οι γονείς που βρίζουν, που τραμπουκίζουν και πολύ χειρότερα χειροδικούν; Τους έχουμε δει όλοι μας. Δυστυχώς, δεν τους έχουμε προπονήσει ή στην χειρότερη περίπτωση δεν τους έχουμε απομονώσει».
