Στον Άρη επενδυτής δεν υπάρχει. Γνωστό. Η επιθυμία για να έρθει, αυτή σίγουρα ναι υπάρχει. Γνωστό επίσης. Τις τελευταίες βδομάδες ο κόσμος του Άρη έμοιαζε να ακροβατεί σε ένα σχοινί εντυπώσεων και αισθημάτων.
Διαχειριστές, επενδυτές Αζέροι, Ρώσοι! Επενδυτές προ των πυλών, επενδυτές μικροί ή επενδυτές «βουνό». Απ’ όλα είχε ο μπαξές. Άλλο, όμως, επιθυμία, άλλο πραγματικότητα.
Η νέα διοίκηση Ηλιάδη μπορεί να κινηθεί σε συγκεκριμένο πεδίο και να δράσει σε συγκεκριμένους άξονες. Υπερβολές δεν χρειάζονται αυτήν τη στιγμή, ούτε η καλλιέργεια «υψηλών προσδοκιών» που εξιτάρουν την φαντασία, ανεβάζουν τον πήχη ψηλά, αλλά ελλοχεύουν τον κίνδυνο για μια ανώμαλη προσγείωση. Και ο σημερινός Άρης δεν αντέχει κάτι τέτοιο.
Τα πράγματα είναι «μετρημένα κουκιά» για τον Άρη, για τη διοίκησή του. Ξέρει πού μπορεί να φτάσει το «πάπλωμα». Ο κόσμος από την άλλη ξέρει τι του υποσχέθηκε ο Ηλιάδης και περιμένει να δει να γίνονται οι υποσχέσεις, πράξεις. Να θυμηθούμε τι υποσχέθηκε;
1. Επιπλέον έσοδα (από αυτά που θα έχει η ΠΑΕ από ΟΠΑΠ, τηλεοπτικά κ.α.) από χορηγούς, βάσει των συμφωνιών που είχε, σε ύψος που θα αγγίξει ή θα ξεπεράσει το 1,4 εκατ. ευρώ. Βρέθηκε στην Αθήνα για να προχωρήσει μια σειρά από επαφές και συνομιλίες στοχεύοντας στην υλοποίηση των εξαγγελιών του. Η δέσμευση αυτή, άλλωστε, έκανε (θεωρητικά πάντα) και τη διαφορά σε σχέση με τον Λάμπρο Σκόρδα, στην μάχη των εκλογών και των προεκλογικών εντυπώσεων.
2. Το δεύτερο επίσης σημαντικό που υποσχέθηκε η διοίκηση Ηλιάδη, ήταν η δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας, ικανής να σταθεί με αξιώσεις στο νέο πρωτάθλημα και φυσικά σε θέση να μην περάσει τα όσα εφιαλτικά πέρασε πέρσι, «φλερτάροντας» με τον υποβιβασμό και την πλήρη καταστροφή.
Αυτοί ήταν οι δυο κύριοι άξονες των προεκλογικών δεσμεύσεων, για τις οποίες η υλοποίησή τους είναι μονόδρομος, εάν θέλει κι ο ίδιος να είναι ειλικρινής απέναντι στον κόσμο, αλλά και όλοι να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.
Από κει και πέρα, βέβαια, έχει εξαγγείλει προεκλογικά και κάτι ακόμη σημαντικό. «Εάν έρθει επενδυτής στον Άρη, εγώ φεύγω την ίδια ώρα». Μια δέσμευση που δεν κλείνει καμία πόρτα και δίνει το δικαίωμα σε όλους μέσα στην οικογένεια να συνεχίζουν να ελπίζουν ότι μπορεί να έρθει και η διοικητική υπέρβαση στο άμεσο ή μακρινό μέλλον.
Μέχρι τώρα αυτή είναι η σκληρή καθημερινότητα του Άρη δεν μπορεί να περιμένει…
