Mε νέο του άρθρο στο PRESSARIS o Γιάννης Ιωαννίδης* γράφει για το τοπίο που επικρατεί στον Άρη λίγο πριν εκπνεύσει και ο Ιούλιος και ενώ ο σύλλογος βαδίζει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα…
“Υποτίθεται ότι ο υποβιβασμός στη Γ εθνική θα δημιουργούσε προϋποθέσεις για νέο ξεκίνημα. Τελικά, το μόνο που δημιούργησε είναι κατάθλιψη. Όλα γίνονται στο ‘περίπου’. Περίπου (δεν) ανεβήκαμε, περίπου (δεν) ολοκληρώσαμε την εκκαθάριση, περίπου (δε) βρήκαμε προπονητή, περίπου (δε) θα συστήσουμε νέα ΠΑΕ. Αυτή η ‘λογική του περίπου’, που μας οδήγησε στη χρεοκοπία, συνεχίζει να μας χαρακτηρίζει ως σύλλογο.
Ο Άρης απέτυχε σε όλα τα επίπεδα, γιατί ακόμα λειτουργεί όπως στην εποχή του… latin party! Ένας ΄φιλόσοφος’ πίσω από την κουρτίνα και πολλές ‘μαριονέτες’ στη βιτρίνα. Άλλαξαν, μόνο, τα πρόσωπα και τα οικονομικά μεγέθη. Η νοοτροπία παρέμεινε ίδια, όπως και οι opinion makers που διαχρονικά υπερασπίζονται τον ‘παραγοντικό βόθρο’. Λες κι αν ψεκάσεις τα κόπρανα με ‘mediaκή κολόνια’, θα γίνουν ‘μοσχομυριστά λουλούδια’…
Πιάσαμε Αύγουστο, κι όμως όλα παραμένουν μετέωρα. Η ανυπαρξία του συλλόγου είναι τόσο μεγάλη, που δεν μπορεί να ασκηθεί πίεση προς την ΕΠΟ ούτε για την τήρηση του Νόμου! Κι αν είναι τόσο δύσκολο για τη διοίκηση να διασφαλίσει το αυτονόητο σε… ερασιτεχνικό επίπεδο, πώς θα υπερασπίσει τα συμφέροντα της ομάδας στη Football League; Εκ του αποτελέσματος, το υφιστάμενο διοικητικό μοντέλο απέτυχε και πρέπει να αλλάξει άμεσα…
Ο Άρης χρειάζεται ανθρώπους που δε χρειάζονται τον Άρη…
Ένας τέτοιος είναι ο Κάλας. Αυτοδημιούργητος, μακριά από τη ‘βρωμιά΄ του ελληνικού ποδοσφαίρου. Χρηματοδότησε το ‘άνοιγμα’ της Γ εθνικής, ήταν συνεπής στις πληρωμές προς παίκτες και δήλωσε πρόθυμος να επενδύσει κάποιες χιλιάδες ευρώ για την κάλυψη του Μετοχικού Κεφαλαίου της ΠΑΕ (…όταν και εάν συσταθεί).
Είναι, ωστόσο, δεδομένο ότι θα έχει εποπτικό ρόλο στην επένδυση. Η καθημερινή διοίκηση θα ασκείται, αναγκαστικά, από συνεργάτες του στη Θεσσαλονίκη. Επομένως, αν δεν προβεί σε ορθολογικές επιλογές στελεχών, δεν πρόκειται να επιτευχθεί ο διττός στόχος: αφενός να επανέλθει ο Άρης στη Super League, αφετέρου να αποκομίσει οικονομικά οφέλη ο ίδιος ως ιδιοκτήτης.
Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, το βασικότερο πρόβλημα του Άρη δεν είναι σε ποια κατηγορία θα αγωνιστεί αλλά το μοντέλο διοίκησης που θα ακολουθήσει. Αν το αγωνιστικό τμήμα συνεχίσει να λειτουργεί ‘με την αρχή του ενός’, τότε η αποτυχία είναι προδιαγεγραμμένη. Αντίθετα, αν καταρτιστεί συγκεκριμένο οργανόγραμμα με διακριτότητα ρόλων και αρμοδιοτήτων τότε θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για πραγματική εξυγίανση των δομών συλλόγου.
Το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει μετεξελιχθεί σε επιστήμη. Τα ‘operational projects’ μπορούν να εφαρμοστούν μόνο από τεχνοκράτες, με γνώση του αντικειμένου και διασυνδέσεις στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Τέτοιοι ποδοσφαιράνθρωποι, ίσως, είναι οι ‘γερμανοί φίλοι’ του Κάλας και οι ‘φίλοι’ των ‘γερμανών φίλων’ του Κάλας. Τεννές, Καλαϊτζίδης, Γιακουμίδης (και λοιποί) αντιπροσωπεύουν μία ξεπερασμένη εποχή που απωθεί τον κόσμο και δεν οδηγεί στα επιθυμητά αποτελέσματα…
Σήμερα, ο Άρης καίγεται μόνο για την άνοδο στη Football League. Αν, όμως, δε μετεξελιχθεί από οικογενειακή επιχείρηση σε οργανωμένο ποδοσφαιρικό club τότε θα ‘καεί’ σε όποια κατηγορία κι αν αγωνίζεται. Είναι στο χέρι του Κάλας να αποφασίσει…
*Ο Γιάννης Ιωαννίδης αρθρογραφεί στο overlap.gr
