Ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ δεν κατάφερε ούτε με την Αίγυπτο να σηκώσει κούπα και αθηναϊκό σάιτ καταγράφει όλους τους χαμένους τελικούς στην καριέρα του Αργεντινού προπονητή.
Ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους προπονητές παγκοσμίως, που έχει περάσει και από τα μέρη μας, από τον Νοέμβριο του 2009 έως τον Ιανουάριο του 2011, για λογαριασμό του Άρη. Αν και βρίσκεται στους πάγκους από το 1993, μετρά μόλις τρεις τίτλους στην καριέρα του. Ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ έχει κατακτήσει μία φορά το Copa Conmebol (παρόμοιο με το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ στη Λατινική Αμερική) με την Λανούς το 1996 και δύο φορές το «αδιάφορο» ισπανικό σούπερ καπ (Μαγιόρκα 1998, Βαλένθια 1999).
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο τιμόνι της εθνικής Αιγύπτου, την οποία οδήγησε μέχρι τον τελικό του Κόπα Άφρικα, όπου – ως συνήθως – έφυγε με άδεια χέρια. Το Καμερούν σήκωσε το τρόπαιο, με τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ να συνεχίζει την απίστευτη «κατάρα», που τον θέλει να χάνει στους τελικούς. Το FourFourTwo του gazzetta.gr γυρίζει το χρόνο πίσω και θυμίζει τα 5+1 παιχνίδια που έχουν μετατρέψει τον Αργεντινό σε «βασιλιά» της δεύτερης θέσης.
Η αρχή… του κακού έγινε το 1998, στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας. Η Μαγιόρκα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ προηγήθηκε νωρίς με τον Στάνκοβιτς, όμως η Μπαρτσελόνα ισοφάρισε με τον Ριβάλντο (από ασίστ του Ζιοβάνι), οδηγώντας το παιχνίδι στην παράταση και στη συνέχεια στα πέναλτι. Εκεί, οι «μπλαουγκράνα» αποδείχθηκαν πιο ψύχραιμοι και με σκορ 5-4 σήκωσαν το τρόπαιο στο μετέπειτα «σπίτι» του Κούπερ, το Μεστάγια.
Λάτσιο – Μαγιόρκα 2-1 (Κύπελλο Κυπελλούχων 1999)
Ως φιναλίστ του Κυπέλλου Ισπανίας την προηγούμενη σεζόν, η ομάδα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ συμμετείχε στο Κύπελλο Κυπελλούχων (η Μπαρτσελόνα πήρε και το πρωτάθλημα), φτάνοντας μάλιστα μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης. Εκεί, αντίπαλος της ήταν η Λάτσιο των μεγάλων αστέρων. Ο Ντάνι (πρώην του Ολυμπιακού) μπορεί να ισοφάρισε για την Μαγιόρκα το γκολ του Βιέρι, όμως οι «λατσιάλι» έφτασαν στη νίκη με 2-1, χάρις σε ένα γκολ του Πάβελ Νέντβεντ.
Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια 3-0 (Τσάμπιονς Λιγκ 2000)
Η πρώτη φορά που δύο ομάδες από την ίδια χώρα αναμετρήθηκαν σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ή Κύπελλο Πρωταθλητριών. Η ομάδα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, Βαλένθια, έκανε την απόλυτη έκπληξη, φτάνοντας μέχρι τον τελικό του Σταντ Ντε Φρανς, στο Παρίσι, όπου αντιμετώπισε την «μπαρουτοκαπνισμένη» από τελικούς, Ρεάλ Μαδρίτης. Η έμπειρη «βασίλισσα» μετέτρεψε σε παράσταση για ένα ρόλο τον τελικό και με τα γκολ των Μοριέντες, ΜακΜάναμαν και Ραούλ επικράτησε εύκολα με 3-0.
Μπάγερν – Βαλένθια 1-1/5-4 πεν. (Τσάμπιονς Λιγκ 2001)
Η μάχη των φιναλίστ των δύο προηγούμενων τελικών. Το 1999 η Μπάγερν ηττήθηκε στις καθυστερήσεις από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το 2000 η Βαλένθια από την Ρεάλ Μαδρίτης. Η ομάδα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ έφτανε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην… πηγή, όμως και πάλι δεν ήπιε νερό. Αιτία ήταν ο Όλιβερ Καν. Μετά τα πέναλτι των Μεντιέτα και Έφενμπεργκ στην κανονική διάρκεια, οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στη «ρώσικη ρουλέτα». Εκεί, τρεις παίκτες των «νυχτερίδων» δεν μπόρεσαν να νικήσουν τον Καν από τα έντεκα βήματα, με το τρόπαιο να καταλήγει στην Μπάγερν και τον Κούπερ να χάνει για τρίτη συνεχόμενη σεζόν τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Λάτσιο – Ίντερ 4-2 (Serie A 2002)
Το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν ήταν κανονικός τελικός, αλλά «τελικός». Μία αγωνιστική πριν το φινάλε στο Καμπιονάτο, η Ίντερ του Έκτορ Ραούλ Κούπερ βρισκόταν ένα βαθμό μπροστά από την Γιουβέντους και με νίκη της την τελευταία αγωνιστική, απέναντι στην Λάτσιο, θα κατακτούσε το πρωτάθλημα. Αν και προηγήθηκε δύο φορές στο σκορ, τελικά έφυγε ηττημένη με 4-2 από το Ολίμπικο, με τον τίτλο να καταλήγει στη «Μεγάλη Κυρία» και τον Αργεντινό τεχνικό να μην κατακτά κούπα, αυτή τη φορά σε «τελικό» πρωταθλήματος.
Παναθηναϊκός – Άρης 1-0 (Κύπελλο Ελλάδος 2010)
Ο τελευταίος χαμένος τελικός του Έκτορ Ραούλ Κούπερ (πριν από αυτόν στο Κόπα Άφρικα) ήταν στα μέρη μας. Προπονητής του Άρη το 2010 ο Αργεντινός, έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Στο Ολυμπιακό Στάδιο, οι «κιτρινόμαυροι» ηττήθηκαν από τον Παναθηναϊκό με 1-0, χάρις σε ένα τέρμα του Σεμπάστιαν Λέτο, με τον Κούπερ να φεύγει ξανά με… άδεια χέρια στη «θέα» ενός τροπαίου.