Ο Άρης έκανε το… πρώτο μέρος της δουλειάς που καλείται τελειώσει μέχρι τον τελικό. του κυπέλλου. Το έκανε αν και δεν είχε την καλύτερη εμφάνιση σε ένα παιχνίδι (ημιτελικός), όπου δεν επιτρέπονται… εκπτώσεις ενέργειας, πάθους και αποτελεσματικότητας.
Ο Παναιτωλικός το πάλεψε σαν να έπαιζε αυτός τελικό (τι κι αν έχει την πίεση της παραμονής στην κατηγορία), είχε ευκαιρίες και φάνηκε να δικαιούταν ένα γκολ στο πρώτο μέρος, αφού δεν έριξε λευκή πετσέτα, όπως θα περίμεναν πολλοί μετά το 3-0 του Κλεάνθης Βικελίδης, αλλά και το 0-4 του περασμένου Γενάρη.
Στο πρώτο 25λεπτο ο Άρης έδειξε όλες εκείνες τις αδυναμίες και τις παθογένειες που τον χαρακτήρισαν στη φετινή σεζόν, έπαιξε με τη φωτιά, αλλά είχε τον Κουέστα και πάλι φύλακα άγγελο. Αν και θα μπορούσε να… τρέχει πίσω από το σκορ, κατάφερε να πατήσει στα πόδια του και ισορρόπησε στη συνέχεια.
Με μια ισπανική συνεργασία των δύο καλύτερων παικτών του χθες (Μάνου Γκαρθία, Φραν Βέλεθ), μετά την εξαιρετική αλλαγή παιχνιδιού από τον Οντουμπάτζιο. πήρε το προβάδισμα πρόκρισης, με το 0-1. Σκορ που δεν του εξασφαλίζει την πρόκριση, αλλά του δίνει πλεονέκτημα ψυχολογικό και αγωνιστικό ενόψει της ρεβάνς.
Στα πιο… ψιλά του χθεσινού αγώνα, οφείλουμε να σταθούμε στη γενικότερη παρουσία του Βέλεθ. Η “κανονιά” του, έδωσε τη νίκη, αλλά δεν ήταν μόνο αυτή. Ο Ισπανός ήταν εξαιρετικός μέχρι να βρει τα πατήματά του στο ξεκίνημα του αγώνα. «Καθάρισε» όσες φάσεις πήγε να δημιουργήσει ο Παναιτωλικός στα καρέ της ομάδας του και έδωσε το σύνθημα της… αντεπίθεσης με το πάθος το. Ο Βέλεθ έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης, ήταν από τους κορυφαίους του Άρη, ενώ στο τέλος αγωνίστηκε και αμυντικό χαφ.
Ο έμπειρος αμυντικός “εξήγησε” μεταξύ άλλων και κάτι πολύ απλό. Οι προκρίσεις και οι τίτλοι θέλουν ψυχή, πάθος και… μάτι που γυαλίζει! Ο Βέλεθ τα είχε όλα αυτά κι έδειξε τον δρόμο, τον μοναδικό δρόμο που έχει τέρμα στην κατάκτηση του τίτλου.
