Ο Άρης από το βράδυ της 6ης Μαρτίου σφράγισε το εισιτήριο στον τελικό του κυπέλλου… ξορκίζοντας άδοξους αποκλεισμούς, πατατράκ, άτυχες στιγμές εδώ και 14 χρόνια.
Η ομάδα του Άκη Μάντζιου, έχοντας καταφέρει να πετάξει έξω από τον θεσμό την κάτοχο του κυπέλλου (και συγχρόνως) πρωταθλήτρια ΑΕΚ, απέκτησε ψυχολογικό και αγωνιστικό πλεονέκτημα και με δυο συνεχόμενες προκρίσεις σε βάρος της Νίκης Βόλου και του Παναιτωλικού πήρε θέση απέναντι στον Παναθηναϊκό για τελικό της διοργάνωσης (προφανώς θα διεξαχθεί στις 18 Μαΐου).
Δεν χρειάζεται να σταθούμε περισσότερο στο τι έγινε χθες στο γεμάτο άγχος 0-0 απέναντι στο… πούλμαν του Παναιτωλικού, που δεν είχε να χάσει τίποτα, την ώρα κατά την οποία ο Άρης έπαιζε τα πάντα. Ακόμη και την ίδια του την ύπαρξη, χωρίς καμία δόση υπερβολής. Η ιστορία έγραψε άλλωστε ότι ο ένας φιναλίστ 2023-24 είναι ο Άρης.
Η ουσία είναι αλλού. Ο Άρης κουβαλούσε χθες:
Α. Τους τέσσερις (4) απίστευτους αποκλεισμούς στο κύπελλο (ΑΕΚ, Ολυμπιακό, Λαμία και πάλι Ολυμπιακό), μένοντας εκτός με… κάθε τρόπο.
Β. Την απουσία από έναν τελικό εδώ και 14 χρόνια.
Γ. Την πορεία 54 χρόνων χωρίς τίτλο. Φουλ του… τέσσερα.
Βαρύ το φορτίο, πράγματι… Δεν νομίζετε;
Την ίδια ώρα, κουβαλούσε και πολλά άλλα: μια αγωνιστική περίοδο που ξεκίνησε με προβληματική, στα όρια της ανεπαρκούς προετοιμασίας, την άστοχή επιλογή προπονητή (Τόλης Τερζής), μια σειρά από μεταγραφές που αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων, πολλοί, σχεδόν ατέλειωτοι τραυματισμοί… Σε όλα αυτά υπήρξε ο πρόωρος αποκλεισμός από την Ευρώπη και η απώλεια βαθμολογικού εδάφους στη Super League που απομάκρυνε την τετράδα σε μια χρονιά, κατά την οποία είναι τα ευρωπαϊκά εισιτήρια μειωμένα σε… τέσσερα (4).
Μέσα σε αυτό το κάδρο κι ενώ η κλήρωση του κυπέλλου έφερε την ΑΕΚ στο δρόμο του, η πλειοψηφία της ποδοσφαιρικής Ελλάδας έσπευσε να… ξεγράψει τον Άρη. Ειδικά όταν στις 3 Ιανουαρίου ήρθε η απίστευτη ανατροπή στην ήττα των κιτρινόμαυρων από τον Αστέρα Τρίπολης.
Χρειάστηκε να διαθέτουν γερό στομάχι πράγματι (και όχι μαγικά ραβδιά) ο Άκης Μάντζιος, οι συνεργάτες του για να εμπνεύσουν, να σώσουν ό,τι σώζεται και μαζί με τους παίκτες να απαντήσουν με πράξεις, όπως κι έγινε. Μέσα στον Ιανουάριο, ο Άρης είχε μια περίοδο “φωτιά”, μέσα στην οποία κατάφερε να κάνει τη μετάβαση: Από το “με την πλάτη στον τοίχο” μετάβαση στο “ζωντανός στους στόχους”!
O προπονητής του Άρη κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου χθες, πρόβαλε το… φιλμ όλων των παραπάνω, τονίζοντας: “Μετά την ΑΕΚ όμως όλοι πιστέψαμε ότι είναι η χρονιά μας. Δεν ήταν εύκολο… Είχα να διαχειριστώ μία ομάδα καινούργια, με προβλήματα και πολλούς τραυματισμούς, με ανομοιογένεια λόγω των πολλών νέων παικτών. Έπρεπε να βελτιωθούμε ως ομάδα και όταν βάλαμε τον παράγοντα του Κυπέλλου στην καθημερινότητά μας, ήταν δύσκολο με τόσα προβλήματα και τραυματισμούς να στοχεύσουμε στο Κύπελλο και να κάνουμε ροτέισον. Ένας ήταν όμως ο στόχος να πάμε στον τελικό. Συγχαρητήρια σε όλο το γκρουπ για αυτή την πορεία. Όλους όσους είμαστε στο Ρύσιο και φυσικά σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο που έδειξε τη δύναμη του και μας βοήθησε να πάμε στον τελικό. Σε όλους όσους δουλεύουν στην ομάδα, στον πρόεδρό μας…”.
Τώρα κι ενώ ο τελικός κυπέλλου απέχει χρονικά σχεδόν 2.5 μήνες, ο Άρης μπαίνει στη μάχη των πλέι οφ, έχοντας πετύχει ένα μέρος από τον στόχο: να είναι στον τελικό. Γιατί ο τελικός στόχος είναι η κατάκτηση του κυπέλλου.
Όπως όμως φάνηκε οι “ξεγραμμένοι” αφού απάντησαν με έργα και πράξεις, τώρα είναι έτοιμοι να… γράψουν ιστορία, ξεδιψώντας τον κόσμο του Άρη και αλλάζοντας την πορεία ολόκληρου του συλλόγου!
