Ο Λάζαρος Χαριτωνίδης ανήκει από φέτος στο δυναμικό του Άρη και με συνέντευξη του σε ιστοσελίδα της Αθήνας, αναφέρεται στη καριέρα του, στην παρουσία του στους “κιτρινόμαυρους”, αλλά και στη σύζυγό του, Βούλα Παπαχρήστου. Αναλυτικά:
Στα 27 του πια, γεμάτος όνειρα και αισιοδοξία… O Λάζαρος Χαριτωνίδης φέτος ανήκει στον Άρη. Ύστερα από αρκετές δύσκολες χρονιές λόγω τραυματισμών επιστρέφει δυναμικά και μάλιστα σε ένα μεγάλο και ιστορικό σωματείο, το οποίο, όπως μας εκμυστηρεύτηκε, θέλει να το βοηθήσει να επανέλθει εκεί που ανήκει, δηλαδή στη Σούπερ Λίγκα.
Ο γάμος του με την πρωταθλήτρια του τριπλούν Βούλα Παπαχρήστου είναι υπέροχος και η κόρη τους Κωνσταντίνα-Αθανασία μεγαλώνοντας γίνεται ένα πανέμορφο κοριτσάκι, το οποίο αποτελεί τον καρπό ενός πολύ μεγάλου έρωτα. Ο Λάζαρος βρίσκεται στην καλύτερη φάση της ζωής του και αυτό πιστεύει πως θα φανεί και στον αγωνιστικό χώρο. Παράλληλα, εξηγεί ότι η σύζυγός του κατάλαβε το λάθος της για το αμφιλεγόμενο tweet, που της στοίχισε μια τιμωρία, επισημαίνοντας ότι είχε τη μαγκιά να δείξει ποια είναι πραγματικά με την όλη της μετέπειτα στάση και πορεία…
Διαβάστε τα όσα είπε αναλυτικά στο a-sports.gr:
Tι ήθελες να γίνεις όταν ήσουν μικρός; Πώς ασχολήθηκες με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με το ποδόσφαιρo;
«Όπως κάθε μικρό παιδί που του αρέσει το ποδόσφαιρο και θαυμάζει τους μεγάλους ποδοσφαιριστές, έτσι και εγώ ήθελα από πολύ μικρός να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο άθλημα. Ήταν το όνειρο μου. Ήμουν ένα πολύ ζωηρό παιδί, που ό,τι έβρισκε το έκανε μπάλα και έσπαγε τα πάντα στο σπίτι. Έτσι ο πατέρας μου αποφάσισε πριν ακόμα συμπληρώσω τα 5 να με ‘‘γράψει’’ σε μια ακαδημία της Ξάνθης, πόλη από όπου είναι και η καταγωγή μου. Στα 15 μου χρόνια εντάχθηκα στα τμήματα υποδομής της Ξάνθης.
Παράλληλα, με αυτό, στα 18 μου χρόνια έφυγα για σπουδές στη γειτονική πόλη της Κομοτηνής. Δυστυχώς η απόσταση δε μου επέτρεπε να συνδυάσω και τα δύο, καθώς έπρεπε κάθε μέρα να κάνω ένα μίνι ταξίδι. Έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στον Πανθρακικό, που εκείνο το διάστημα είχε ανέβει στη Σούπερ Λίγκα. Αφού κέρδισα την εμπιστοσύνη των ανθρώπων της ομάδας το επόμενο καλοκαίρι υπέγραψα και το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο. Εκεί έπρεπε να επιλέξω σπουδές ή ποδόσφαιρο. Και επέλεξα το δεύτερο».
Ποια είναι η μέχρι τώρα πορεία σου στα ελληνικά γήπεδα;
«Το αμέσως επόμενο καλοκαίρι με βρίσκει στο Ηράκλειο όπου και υπογράφω στην ομάδα του ΟΦΗ, στην οποία μένω για 3 χρόνια. Δυστυχώς όμως δεν είναι όλα ρόδινα στη ζωή. Στις πιο καλές στιγμές μου και έχοντας κερδίσει τη θέση του βασικού σχετικά νωρίς, αλλά με κόπο, έρχονται τα χειρουργεία το ένα μετά το άλλο. Και κάπως άδοξα τελείωνε για μένα το όνειρο λόγω τραυματισμού. Προσωρινά όμως… Γιατί από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος άνθρωπος.
Τον επόμενο σχεδόν 1,5 χρόνο τον πέρασα με θεραπείες και μένοντας χωρίς ομάδα. Εκεί έρχεται η πρόταση της ιστορικής Δόξας Δράμας. Ήταν μια καλή ευκαιρία για μένα να ξεκινήσω από το μηδέν και ουσιαστικά να τεστάρω τον εαυτό μου μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία. Στη Δόξα κάθισα για δύο χρόνια και με γεμάτες χρονιές, μέχρι που μου έρχεται η πρόταση και η τεράστια ευκαιρία από τον Άρη Θεσσαλονίκης».
Έχοντας αγωνιστεί σε όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου τι αποκόμισες από την καθεμία;
«Θεωρώ πως η Γ’ Εθνική είναι λιγότερο ποιοτική, πιο σκληρή με όχι και τόσο καλό ποδόσφαιρο. Γήπεδα χωράφια, που φοβάσαι να μπεις να αγωνιστείς και παράγοντες που δε σέβονται τίποτα. Η Β’ Εθνική είναι σαφώς πιο ποιοτική αλλά το ίδιο σκληρή κατηγορία, που όμως αγωνίζονται ιστορικές ομάδες με πολύ κόσμο και που είναι κρίμα να βρίσκονται εκεί. Όσον αφορά τη Σούπερ Λίγκα, θεωρώ πως πρέπει να αγωνίζεσαι με περισσότερο μυαλό, οι εντάσεις αλλάζουν, οι παίκτες έχουν αρκετή ποιότητα και το λάθος κοστίζει».
H Bούλα Παπαχρήστου είναι ένα πρόσωπο που απασχόλησε ολόκληρη την Ελλάδα, όχι μόνο με τις επιδόσεις της αλλά και με μια κακή στιγμή, όπως η ίδια την έχει χαρακτηρίσει. Εσύ, ως σύντροφος της ζωής της, τι μήνυμα έχεις να δώσεις στον κόσμο σχετικά με το χαρακτήρα και τα πιστεύω της γυναίκας σου;
«Η Βούλα είναι μια αθλήτρια που πάντα θα απασχολεί με την παρουσία της, όπου και να βρίσκεται λόγω του δυναμικού χαρακτήρα και της αμεσότητας της! Πραγματικά είχε μια κακή στιγμή στο παρελθόν που και μένα εκείνο το διάστημα χωρίς να την ξέρω με έβαλε σε σκέψεις. Όταν όμως τη γνώρισα, κατάλαβα πραγματικά ότι δεν έχει καμία σχέση με ότι της καταλόγισαν. Κατάλαβα καλά τι πάει να πει εκμετάλλευση. Όταν δεν είσαι διαβασμένος την πατάς, όπως την πάτησε και εκείνη. Το θέμα είναι όμως να κατανοήσεις τα λάθη σου, να έχεις τη μαγκιά να τα παραδεχτείς και να ζητήσεις συγγνώμη από ανθρώπους που εν τέλει πλήγωσες.
Η Βούλα, λοιπόν, την έχει αυτή τη μαγκιά και ακόμα περισσότερη! Όχι μόνο να πει έκανα λάθος και τελείωσε, αλλά και με τη στάση, που κρατά όλα αυτά τα χρόνια μέσα και έξω από τα γήπεδα. Όλο αυτό το διάστημα, που είμαστε μαζί είδα ανθρώπους που ίσως τότε την κατέκριναν, πλέον να στέκονται δίπλα της να την βοηθούν και να την ενθαρρύνουν για τη δύσκολη συνέχεια αναγνωρίζοντας όχι μόνο το ποσό μεγάλη αθλήτρια είναι αλλά και το ποσό σπουδαίος άνθρωπος είναι! Βεβαίως πάντα θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που θα την αντιμετωπίζουν ακόμα σαν το τέρας που δε πέθανε ακόμα εσκεμμένα όμως, γιατί το όνομά της πουλάει, πάει καλά και σε κάποιους ίσως να μην αρέσει. Τους ελάχιστους αυτούς τους ευχαριστούμε πάντως γιατί μας πεισμώνουν και μας κάνουν καλύτερους!».
Πώς θα αξιολογούσες το ελληνικό ποδόσφαιρο σήμερα;
«Νομίζω πως το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει μείνει πίσω συγκριτικά με το ποδόσφαιρο του εξωτερικού. Το 2004 αποτέλεσε σταθμό που υποτίθεται θα το αναβάθμιζε όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε! Έχει δημιουργηθεί στον κόσμο η αίσθηση ότι δεν υπάρχει διαφάνεια. Ελπίζω οι κινήσεις που γίνονται να είναι για το καλό του ποδοσφαίρου!».
Τι αγαπάς από αυτό αθεράπευτα και ποια νομίζεις πως είναι τα στοιχεία που πρέπει να διορθωθούν για να βελτιωθεί η εικόνα του τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό;
«Αγαπάω αθεράπευτα τους Έλληνες φιλάθλους, είναι ιδιαίτερα θερμοί και νομίζω κάνουν τη διαφορά σε σχέση με τους φιλάθλους του εξωτερικού!».
Yπάρχει κάποια φράση που σε περιγράφει και, αν ναι, είναι αυτή; Έχεις κάποιο μότο για τη ζωή γενικότερα;
«Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο μότο, μου αρέσει απλά μια φράση που προσπαθώ να την εφαρμόζω ‘‘μπροστά στους άλλους να στέκεσαι χαμογελαστός, μπροστά στον εαυτό σου να στέκεσαι αυστηρός, στην ανάγκη να στέκεσαι γενναίος, στην καθημερινή ζωή πρόσχαρος, όταν σε χειροκροτούν να στέκεσαι απαθής, όταν σε αποδοκιμάζουν ασάλευτος σαν βράχος’’».
Πώς είναι το κλίμα αυτή την περίοδο στον Άρη; Πώς περνάνε οι προπονήσεις και τι συζητιέται περισσότερο στα αποδυτήρια;
«Το κλίμα στην ομάδα είναι καλό, αν και οι ρυθμοί της προπόνησης είναι έντονοι ωστόσο, περνάνε ευχάριστα. Βεβαίως σημαντικό ρόλο παίζει και η στάση της διοίκησης απέναντι μας που είναι σε όλα τα θέματα τυπική, πράγμα που δε συναντάς εύκολα σε άλλες ομάδες! Φυσικά το κεντρικό θέμα είναι η καθυστέρηση που υπάρχει στο θέμα της έναρξης του πρωταθλήματος!».
Ποιο είναι το μήνυμά σου προς το λαό του Άρη, ο οποίος ομολογουμένως τα τελευταία χρόνια έχει περάσει πολλά;
«Πράγματι ο κόσμος της ομάδας έχει περάσει πολλά άσχημα τα τελευταία χρόνια. Έχει ζήσει όμως και μεγάλες στιγμές για αυτό πάντα θέτει ψηλά τον πήχη και έχει απαιτήσεις. Το μήνυμά μου είναι πως πρέπει να υπάρχει συσπείρωση και εμείς από τη μεριά μας θα κάνουμε ότι είναι δυνατό για να επιστρέψει η ομάδα εκεί που αξίζει!».
Πόσο βοηθά η παρουσία του κόσμου του Άρη στο γήπεδο; Οι Αρειανοί φημίζονται για την ατμόσφαιρα στις κερκίδες τους, σου αρέσει το δυναμικό τους παρών;
«Ο κόσμος του Άρη είναι γνωστός για την εκρηκτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί στο γήπεδο. Είτε η ομάδα παίζει εντός είτε εκτός στηρίζει την ομάδα! Τι πιο όμορφο να αγωνίζεσαι σε ένα γήπεδο με τέτοιο κόσμο. Προσωπικά έχω παρακολουθήσει στο παρελθόν πολλούς αγώνες σε αυτό το γήπεδο που ο κόσμος δίνει κυριολεκτικά ρεσιτάλ. Ευελπιστώ να ζήσω και εγώ ο ίδιος τέτοιες μεγάλες στιγμές!».
Φέτος φοράς τη φανέλα με τον αριθμό 24. Τι συμβολίζει για εσένα;
«Το 2 είναι η μέρα που γεννήθηκε η κόρη μου και το 4 ο αγαπημένος μου αριθμός».
