Είναι πασιφανές ότι ο Άρης τις τελευταίες ώρες δέχεται στοχευόμενη και ευθεία επίθεση. Η πρώτη εντός έδρα νίκη του Άρη παρουσιάζεται κάτι σαν «αμαρτία», καθώς δίνεται η εντύπωση πως ο αγώνας της Δευτέρας ήταν κάτι σαν εικονική πραγματικότητα.
Όχι, δεν είναι αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Άρης και το Κ. Βικελίδης είναι η εξαίρεση. Όλα τα υπόλοιπα βαίνουν καλώς…
Ξαφνικά ο Άρης γίνεται αντικείμενο συζήτησης. «Χολή» για τη νίκη που του αφήνει ακόμα κάποιες ελπίδες σωτηρίας. «Το ποδόσφαιρο πήγε χρόνια πίσω» ισχυρίζονται άλλοι με έμφαση και περίσσιο φαρισαϊσμό. Είναι σαν να ανακαλύπτει κάποιος την Αμερική!
Είναι παράλληλα πολύ εύκολο να διαστρεβλώσει κανείς την πραγματικότητα «χτίζοντας» επιχειρήματα πάνω σε κάτι τόσο εξόφθαλμο. Σαφώς και ο Τάτος θα μπορούσε να είχε αποβληθεί. Ήταν μια λανθασμένη απόφαση του διαιτητή. Σαφώς και το γήπεδο δεν θύμιζε… Αρσάκειο, ήταν ένα παιχνίδι επιβίωσης. Ήταν μια σκληρή έδρα. Πρώτα για τον Άρη κι έπειτα για τον Πανιώνιο με τα όσα είχαν προηγηθεί στην στην αθηναϊκή ομάδα.
Είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να μιλούν στο σπίτι του κρεμασμένου για σχοινί. Ο Άρης, φέτος ειδικά, έχει πέσει θύμα τραγικών διαιτησιών. Κάποιοι από αυτούς δεν έχουν κρατήσει ούτε τα προσχήματα. Μέσα από τα εσωτερικά του προβλήματα βρήκαν τρόπο να τον χτυπήσουν ανελέητα. Όποιος δεν το βλέπει αυτό, τότε δεν θέλει απλά να το δει.
Ο Άρης είναι η πλέον αδικημένη ομάδα στο πρωτάθλημα. Υπάρχει εξήγηση αλλά δεν είναι της ώρας. Ο Άρης έχει να επιλύσει ένα βουνό από προβλήματα. Παλεύει για την επιβίωσή του, την ύπαρξή του. Ποιος θα του αφαιρέσει το δικαίωμα να προσπαθήσει κόντρα σε όλα τα προγνωστικά.
(Δεν έχει σημασία να παραθέσουμε αγώνες και διαιτητές από τα όσα προκλητικά έχουν γίνει φέτος σε βάρος των κίτρινων).
Η επιλεκτική μνήμη αποτελεί ισχυρό χαρτί όταν θέλεις να προβοκάρεις κάποιων. Γιατί επιλεκτική μνήμη έχουν όσοι μιλούν για ζούγκλα στο Βικελίδης, την ώρα που άλλες «παραδοσιακές» έδρες έχουν μετατραπεί ξαφνικά σε εκκλησίες.
Όλα τα γήπεδα της Σούπερ Λίγκ δίνουν το καλό παράδειγμα! Δεν έχει συμβεί το παραμικρό! Έχουν ξεχάσει τα ρεπορτάζ και τις αναφορές των ξένων δικτύων.
Ρώτησε κανείς τους παίκτες του Άρη για τις κλωτσιές που μαζεύουν στην επαρχία κάτω από την ανοχή των διαιτητών;
Είπαμε, «χολή» και επιλεκτική μνήμη. Την επόμενη ή μεθεπόμενη αγωνιστική που θα ξαναγίνουν «μαγικά» σε βάρος του Άρη να πάρουν όλοι θέση! Τελικά έχουμε το ποδόσφαιρο που μας αξίζει.
