Ο άδοξος και πρόωρος αποκλεισμός του Άρη από το κύπελλο περνάει ένα μήνυμα το οποίο η διοίκηση οφείλει να αναγνώσει και να αποκωδικοποιήσει σωστά, πριν είναι αργά…
Η ομάδα έδειξε σαφώς βελτιωμένη μετά την έλευση του Ζόραν Μιλίνκοβτς, όμως για να γίνει ανταγωνιστική και κυρίως να αποφύγει περιπέτειες ή και αποκλεισμούς όπως της Πέμπτης, χρειάζεται διεξοδικές λύσεις. Η σχέση προπονητή, παικτών, διοίκησης, είναι αμφίδρομη. Ο ένας πρέπει να βοηθήσει τον άλλον και όλοι μαζί τον σύλλογο.
Υπάρχουν αδυναμίες της ομάδας, που κυριολεκτικά …βγάζουν μάτια.
Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα; Ο Άρης μοιάζει υπνωτισμένος όταν καλείται να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Όταν θα πρέπει οι παίκτες του να δημιουργήσουν, να πιέσουν την αντίπαλη άμυνα, να φτάσουν ορθόδοξα στην αντίπαλη περιοχή, δεν πείθουν τον αντίπαλο ότι διαθέτουν το «πάνω χέρι». Ο Άρης έχει εμφανή προβλήματα ανάπτυξης μέσα στην έδρα του. Εκεί που δεν καλείται να «κλέψει» τα παιχνίδια, αλλά να τα χτυπήσει και να τα κερδίσει. Δεν είναι τυχαίο ότι αγνοεί την νίκη σε πέντε επίσημα παιχνίδια στο «σπίτι» του.
Ίσως είναι νωρίς ακόμα, ίσως η οικονομική κατάσταση της ΠΑΕ και οι γνωστοί περιορισμοί να βάζουν τρομερά εμπόδια, όμως η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Ενίσχυση ουσιαστική, σε σημεία που ο Άρης πονάει! Χρειάζεται διορατικότητα, τόλμη και ρίσκο. Είμαστε πεπεισμένοι πως το μήνυμα ελήφθη.
