Ο Οκάρο Ουάιτ δεν παίζει μπάσκετ για να γίνει πλούσιος ή διάσημος. Δεν τον ενδιαφέρει αυτό. Είπε να κάνει επάγγελμα το πάθος του με στόχο να ακολουθήσει το παράδειγμα της μητέρας του. Να προσφέρει καλύτερες συνθήκες ζωής στην οικογένειά του. Αυτός είναι ο 23χρονος πάουερ φόργουορντ του Άρη.
Υπάρχουν μπασκετμπολίστες που παίζουν επαγγελματικά για το χρήμα, υπάρχουν κι αυτοί που το κάνουν για τη δόξα. Ο Οκάρο Ουάιτ ανήκει στην πρώτη κατηγορία, αλλά το μυαλό σας μην πάει στην απληστία -ή κάτι τέτοιο. Το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Άρη επέλεξε να κάνει το πάθος του… επάγγελμα, γιατί ήθελε να μοιάσει στη μητέρα του. Ήτοι, να παρέχει στην οικογένειά του το καλύτερο δυνατό μέλλον.
Βλέπετε, η Καρμίν Ουάιτ ασχολήθηκε επαγγελματικά με τον στίβο θέλοντας να βοηθήσει την οικογένειά της να ξεφύγει από τον μέσο όρο της Τζαμάικα. Και τα κατάφερε. Γι αυτό αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για τον γιο της. “Η μητέρα μου είναι πηγή έμπνευσης, για τον τρόπο που βελτίωσε τις συνθήκες ζωής της, και της οικογένειάς της. Χρησιμοποίησε το ταλέντο της στον αθλητισμό για να τα καταφέρει. Θέλω να κάνω κι εγώ κάτι τέτοιο. Να δημιουργήσω μία καλή ζωή για την οικογένειά μου, χρησιμοποιώντας το ταλέντο μου“, θα δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο.
Γεννημένος στις 13 Αυγούστου 1992 στο Μπρούκλιν, ήταν το πέμπτο μέλος της οικογένειας Ουάιτ. Είχαν προηγηθεί ο έξι χρονών αδερφός του και η δύο ετών αδερφή του. Αφού λοιπόν πέρασε την πρώτη δεκαετία της ζωής του στο “Μεγάλο Μήλο”, αναγκάστηκε να μετακομίσει. Πήγε αρκετά μακριά, στη Φλόριντα. Εκεί όπου θα ήταν κοντά στη γιαγιά του. Η μετακόμιση στα νότια των ΗΠΑ ήταν κάτι πρωτόγνωρο γι αυτόν.
Όχι τόσο λόγω της απόστασης που χώριζε το Clearwater, περιοχή που έμενε πλέον, από τη γενέτειρά του, όσο λόγω των συνθηκών που αντιμετώπισε εκεί. Από την “παγωμένη” Νέα Υόρκη κατέληξε στη ζέστη της Φλόριντα. “Είχα συνηθίσει να βλέπω πολύ χιόνι και ψηλά κτήρια“, έχει πει αναφερόμενος στην αντίθεση που υπήρχε ανάμεσα στο μέρος που μεγάλωσε και σε αυτό που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Για να επιστρέψουμε στα του μπάσκετ, θα σας πούμε ότι ο ήρωάς μας δεν ήταν αυτό που λέμε “μπασκετόφατσα”. Για την ακρίβεια, “ήμουν απαίσιος στο μπάσκετ. Ήμουν πολύ επιθετικός και ατσούμπαλος με αποτέλεσμα να βγαίνω διαρκώς με φάουλ“, όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος για τα πρώτα χρόνια της πορείας του. Κι εκεί όμως, η μητέρα του έβαλε το χεράκι της. Πως; Τον έπεισε να ασχοληθεί πιο έντονα με το άθλημα. Κι αυτός την έβγαλε ασπροπρόσωπη -για πρώτη φορά, από τις πολλές που ακολούθησαν.
Για να φτάσει στο σημείο βέβαια να μπορεί να διεκδικήσει τα όνειρά του, χρειάστηκε να περιμένει… ένα καλοκαίρι. Τόσο του πήρε για να ψηλώσει και να θεωρείται μπασκετμπολίστας. Το καλοκαίρι πριν την ένατη τάξη του σχολείου πήρε δεκατέσσερις (14) πόντους μπόι κι από ένα κοκαλιάρικο παιδάκι, έγινε ένας ψιλόλιγνος νέος που είχε προδιαγραφές να παίξει μπάσκετ. Για την ακρίβεια, πέρασε εκείνο το καλοκαίρι στη Νέα Υόρκη, μαζί με κάποιους εκ των συγγενών του. Όταν ήρθε η ώρα του γυρισμού όμως, ήταν αγνώριστος. Ακόμη κι η μητέρα του δεν πίστευε αυτό που έβλεπε. Ήταν άλλος άνθρωπος. Κάτι που απέδειξε στη διαδρομή του στο Clearwater High School. Βλέπετε, στην τελευταία του χρονιά εκεί, είχε 17 πόντους, 9.4 ριμπάουντ, 2.1 κλεψίματα και 2.1 κοψίματα. Αποτέλεσμα; Αναδείχθηκε “Pinellas Country Player of the Year” και προσέλκυσε το ενδιαφέρον αρκετών εκ των κορυφαίων κολεγίων της χώρας.
Τον προσέγγισαν το Florida State, το Florida, το Georgia Tech, το Miami και το Clemson. Γρήγορα όμως φρόντισε να καταστήσει σαφές πως η απόφασή του είχε να κάνει με το δίλημμα “Florida State ή Florida”, γιατί “ήθελα να μείνω στη Φλόριντα, ώστε η μαμά και η γιαγιά μου να έρχονται στο γήπεδο“. Για να απαντήσει εν τέλει πως “θα παίξω για το Florida State γιατί μου άρεσε η φιλοξενία και το οικογενειακό κλίμα που μου παρέχουν“.
Κι εκεί άρχισε το… καλό. Με αργά, αλλά σταθερά βήματα άρχισε να επιβεβαιώνει όσα καλά ακούγονταν για εκείνον. Χρόνο με το χρόνο βελτίωνε τους αριθμούς του (από τους 6.5 πόντους της πρώτης χρονιάς έφτασε να έχε 13.6 στην τελευταία του σεζόν στο κολέγιο), μαζί και τα γραφόμενα των scouts για εκείνον. Υπήρξε βέβαια μια στιγμή που ο ίδιος ενδεχομένως να θέλει να ξεχάσει. Ο αγώνας -κατά τη senior χρονιά του- με το Virginia, όταν του έγινε επίπληξη από το NCAA για τη συμπεριφορά του. Τί συνέβη; Με την ομάδα του να βρίσκεται στο -12 και με 19” να μένουν για το φινάλε, ο Τζάστιν Άντερσον του Βιρτζίνια κάρφωσε με δύναμη την μπάλα. Σε βαθμό που κρατήθηκε λίγο παραπάνω από το κανονικό στο στεφάνι. Κάτι που προκάλεσε την αντίδραση των παικτών των “Seminoles”, οι οποίοι έσπευσαν να καταδείξουν την ενόχλησή τους για το περιστατικό. Με πρώτο και καλύτερο τον Οκάρο Ουάιτ.
Ο νυν παίκτης του Άρη είπε δυο κουβέντες παραπάνω με τον γκαρντ των “Cavaliers”, σε σημείο που προέκυψε σωματική επαφή. Όχι κάτι σπουδαίο, αλλά δεδομένα κάτι που δεν συνάδει με τις αρχές που διέπουν το κολεγιακό πρωτάθλημα. Οι πρωταγωνιστές της διαμάχης θέλησαν να ρίξουν τους τόνους μετά το τέλος της αναμέτρησης λέγοντας πως “ήταν ένα πολύ έντονο παιχνίδι“, προφανώς γιατί ήθελαν να μειώσουν το μέγεθος των συνεπειών. Εν πάσει περιπτώσει, δεν έγινε κάτι περισσότερο, πέραν της επίπληξης. Κι ύστερα συνέχισαν τη ζωή τους…
Η προσφορά του πάντως στην τετραετία που φόρεσε τη φανέλα του Florida State δεν άφησε περιθώρια για… αμφιβολίες περί του ταλέντου του. “Έχει κάνει οτιδήποτε του έχουμε ζητήσει, για το καλό της ομάδας. Δούλευε κάθε μέρα και ωρίμαζε“, δήλωσε ο Λέοναρντ Χάμιλτον, προπονητής στα κολεγιακά του χρόνια. Με τον συμπαίκτη του, Ίαν Μίλερ, να προσθέτει πως “είναι από τους πιο αθλητικούς παίκτες στη χώρα. Ανοίγει το γήπεδο με τον τρόπο παιχνιδιού του. Βελτίωσε πολύ το σουτ του κατά τη διάρκεια της κολεγιακής του καριέρας“.
Έχοντας αποφοιτήσει πλέον από το κολέγιο, ο Οκάρο Ουάιτ ήταν (μαζί με τον Πάτρικ Γιάνγκ, του Ολυμπιακού) η μεγαλύτερη ελπίδα της Φλόριντα στο Draft του 2014. Αμφότεροι όμως δεν επελέγησαν από κάποια ομάδα. Έτσι, είπε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο Summer League του ΝΒΑ. Με 8.2 πόντους και 2.6 ριμπάουντ, με τα χρώματα του Μέμφις, κατέστησε σαφές πως… το έχει. Πλην όμως, αυτό δεν ήταν αρκετό για να τον φέρει στον “μαγικό κόσμο”. Δεν απογοητεύτηκε όμως. Αποδέχθηκε την πρόταση της Βίρτους Μπολόνια και ξεκίνησε από την Ιταλία την επαγγελματική του καριέρα. Εκεί, στη Lega Basket, είχε 12.1 πόντους και 6.8 ριμπάουντ, αποτελώντας ένα εκ των κορυφαίων πάουερ φόργουορντ του ιταλικού πρωταθλήματος.
Πριν μερικές εβδομάδες είπε να δοκιμάσει εκ νέου στο Summer League. Αυτή τη φορά με τη φανέλα των Ντάλας Μάβερικς, όπου είχε 7.3 πόντους και 6.3 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Εν τούτοις ούτε τώρα μπόρεσε να κερδίσει μία θέση στον Ήλιο. Κάτι που… βόλεψε τον Άρη, ο οποίος τον ενέταξε στο δυναμικό του.
πηγή: sport24.gr
