Ο Μιχάλης Τσαϊρέλης ήταν στην μαρτυρική χρονιά του Άρη ο πιο σταθερός παίκτης. Υπέγραψε διετές συμβόλαιο πέρσι το καλοκαίρι έναντι κάποιου ποσού από το οποίο έχει εισπράξει μόλις το 25%! Του οφείλεται ολόκληρο το ποσό της φετινής χρονιάς και σχεδόν μισό από την περσινή.
Stoiximan.gr: Τα Virtual Sports είναι ΕΔΩ με συνεχή δράση & πληθώρα αθλημάτων!
Όχι μόνο δεν έφυγε, όχι μόνο δεν σταμάτησε να δίνει το 100% των δύναμέων του, αγωνίστηκε με οστικό οίδημα τα δάκτυλα για μήνες και τίμησε την φανέλα του Άρη όσο λίγοι. Γι’ αυτό και μόνο αξίζει τον απόλυτο σεβασμό όλων.
Μιλώντας στο PRESSARIS προσπάθησε να εξηγήσει όλα όσα έγιναν και φέτος και πέρσι εντός και εκτός ομάδας, από τους χειρισμούς της διοίκησης Λάσκαρη μέχρι όσα έκανε η επόμενη διοικητική κατάσταση επί Δημήτρη Γουλιέλμου, ανέλυσε την εποχή Γιαννάκη και τι δεν λειτούργησε, τι άλλαξε ο Βαγγέλης Αγγέλου, αλλά αναφέρθηκε και στον Δημήτρη Πρίφτη και όσα πέρασε πέρσι.
Τι γεύση αφήνει η φετινή χρονιά στον Μιχάλη Τσαϊρέλη;
Δεν θα έλεγα γλυκόπικρη. Μόνο πικρή θα έλεγα, με όλα αυτά που έχουν γίνει, με την πορεία που είχε η ομάδα, με τα προβλήματα. Με άλλους στόχους ξεκίνησε η χρονιά, με τελείως διαφορετικό ρόστερ, άλλο ρόστερ διαμορφώθηκε στη μέση της χρονιάς, αυτόματα μπήκαν άλλοι στόχοι, άλλο ρόστερ υπήρχε στο τέλος της χρονιάς, βάλαμε και πάλι τρίτους διαφορετικούς στόχους, τους οποίους ευτυχώς για όλους υλοποιήσαμε.
Πόσο δύσκολο είναι αυτό που περιέγραψες τώρα; Να αλλάζει η ομάδα ρόστερ, μπάτζετ και στόχους μέσα στην ίδια χρονιά τόσες φορές; Πως το βίωσες εσύ ειδικά που νιώθεις τι σημαίνει Άρης;
Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Εγώ είμαι και από τη Θεσσαλονίκη, τα βλέπω και λίγο διαφορετικά τα πράγματα, αλλά όσο να’ ναι και τα άλλα παιδιά που είναι από άλλα μέρη κατάλαβαν ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Υπήρχε μεγάλη πίεση. Προσωπικά, ήταν η πιο δύσκολη χρονιά της καριέρας μου. Φεύγανε παίκτες, ερχόντουσαν παίκτες, υπήρχαν οικονομικά προβλήματα… Δεν ήταν είχαμε να αντιμετωπίσουμε μόνο ένα πρόβλημα. Υπήρχαν πολλά προβλήματα τα οποία όσο κι αν δεν θέλεις να τα δίνεις σημασία, σε τρώνε. Προσπαθήσαμε πάρα πολύ και στο τέλος τα καταφέραμε.
Ο κόσμος έχει απαιτήσεις, θέλει αποτελέσματα. Πως εισέπραξες εσύ την συμπεριφορά του κόσμου του Άρη φέτος, που γέμισε το Παλέ σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια και ήταν εκεί και στα πιο δύσκολα ακόμα;
Καταρχήν ο κόσμος ήταν δίπλα μας, παρόλο που άργησε να καταλάβει τι πραγματικά περνάμε. Στο πρώτο μισό της χρονιάς τρώγαμε το κράξιμο της αρκούδας και ήταν αναμενόμενο γιατί δεν παίζαμε μπάσκετ στην ουσία. Το θετικό είναι ότι από την στιγμή που κατάλαβαν ότι εμείς κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε και η ομάδα κινδυνεύει και δεν βγάζει πουθενά όλο αυτό, ήρθαν δίπλα μας και έκαναν και την τρομερή κίνηση να μαζέψουν ένα χρηματικό ποσό και να μας το μοιράσουν. Στην ουσία τα καταφέραμε μαζί στο τέλος.
Πόσο δύσκολο ήταν εκείνο το διάστημα στην αρχή της χρονιάς, όταν ο κόσμος δεν είχε πλήρως αντιληφθεί πόσο άσχημη είναι η κατάσταση και έβλεπε τις πολύ βαριές ήττες να διαδέχονται η μία την άλλη;
Το θέμα είναι ότι δεν είχαμε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Δεν ήταν μόνο το οικονομικό. Ξεχνάμε ότι η ομάδα δημιουργήθηκε από το μηδέν, στην ουσία ήμασταν 2-3 παίκτες από πέρσι, δεν υπήρχε κορμός για να υπάρχει αυτό το δέσιμο. Όταν μια ομάδα χτίζεται από το μηδέν χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα, για να προσαρμοστούν οι καινούριοι παίκτες, να δεθούν μεταξύ τους, να καταλάβουν ο ένας τον άλλον. Αυτό δεν έγινε, υπήρχαν και τα οικονομικά προβλήματα. Αυτό το ξεκίνημα δεν το περιμέναμε ούτε εμείς, άσχετα που κάναμε 2-3 καλές νίκες στην αρχή. Μετά μας πήρε η κατηφόρα. Τι να πω; Πολύ ψυχοφθόρα χρονιά…
Και μέσα σε όλα αυτά τα χρονιά εσύ κάνεις την καλύτερή σου χρονιά στον Άρη…
Όντως στον Άρη ήταν η καλύτερη χρονιά μου μέσα στο γήπεδο, ήταν και η δεύτερη χρονιά μου συνεχόμενα στην ομάδα, είχα προσαρμοστεί, ήξερα τους ανθρώπους γύρω από την ομάδα, ήξερα τους συμπαίκτες μου, ένιωθα καλά, αλλά δεν συνδυάστηκε με την εικόνα της ομάδας. Δυστυχώς όχι με βάση το αγωνιστικό ήταν η χειρότερη χρονιά της καριέρας μου.
Τι δεν πήγε καλά στην εποχή Γιαννάκη στον Άρη και πώς οι ίδιοι παίκτες έβγαλαν άλλο πρόσωπο στο τέλος της χρονιάς;
Να πω για τον κόουτς ότι ήταν άτυχος γιατί δεν μπορέσαμε να βγάλουμε στο παρκέ αυτά που μας έδειξε, λόγω των συγκυριών. Ατομικά πήραμε κάποια πράγματα, αλλά δεν τα δείξαμε στο γήπεδο. Η έλευση του κόουτς Αγγέλου ήταν ένα ηλεκτροσόκ για μας, είχαμε φτάσει με το ένα πόδι στο γκρεμό. Ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε και αυτό ήταν που αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη για να ξεκινήσουμε κάτι διαφορετικό, αφού βλέπαμε ότι δεν πήγαινε πουθενά.
Πόσο δύσκολο ήταν για σένα και τα υπόλοιπα παιδιά να βάλουν ως στόχο να σώσουν την κατηγορία, ενώ μέχρι φέτος πάντα πάλευαν για υψηλότερους στόχους;
Η χρονιά δεν ξεκίνησε με αυτόν τον στόχο. Ήταν τελείως διαφορετικοί οι στόχοι. Στην πορεία άλλαξαν και έπρεπε μόνο να προσαρμοστούμε. Δεν γινόταν να κοιτάξουμε τι είχαμε κάνει πριν. Είχαμε μπει στον βούρκο και έπρεπε να βγούμε. Αυτό σκεφτόμασταν μόνο.
Ποιο είναι το παιχνίδι που καταλαβαίνεις ότι πρέπει να κοιτάτε προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω τη βαθμολογία;
Αυτό ξεκίνησε από τα Τρίκαλα αν θυμάμαι καλά. Αυτό ήταν το πρώτο παιχνίδι do or die, που είχε πάρα πολύ άγχος, όπως και με τον Πανιώνιο. Βέβαια και πιο πριν με το Λαύριο και με τον Προμηθέα ήταν πολύ σημαντικά παιχνίδια και με άγχος επίσης.
Εκεί που πρέπει να είπατε ότι αλλάζει ο στόχος ήταν η ήττα από τον Κόροιβο στο Παλέ, ίσως ο χειρότερος φετινός Άρης σε εκείνο το παιχνίδι…
Μας είχε σοκάρει πραγματικά εκείνη η ήττα. Δεν ξέρω τι είχε γίνει σε εκείνο το ματς και το κακό ήταν πως προηγούμασταν και με 10 πόντους. Αυτή η ομάδα τη φετινή χρονιά δεν έβγαζε καμία σιγουριά. Είχαμε τρομερά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή μας. Αυτό μας άγχωνε ακόμα περισσότερο. Αν ξέραμε ότι με άριστα το 10 εμείς παίζαμε στο 6, θα γνωρίζαμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε συγκεκριμένα παιχνίδια. Εμείς ήμασταν ικανοί να κερδίσουμε τους πρώτους όπως και το κάναμε με την ΑΕΚ, το Λαύριο, τον Προμηθέα, τον ΠΑΟΚ το Κύπελλο και χάσαμε από τον τελευταίο δύο φορές. Αυτό ήταν το πρόβλημα. Παίζαμε εναντίον του εαυτού μας.
Σε οικονομικό επίπεδο, έχεις παίξει πέντε χρόνια στον Άρη και δεν έχει βιώσει μια κανονική σεζόν. Πώς αντέχεις;
Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς. Δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα ένας παίκτης για να αλλάξει την κατάσταση, οπότε πορεύεσαι με αυτό. Είναι πολύ δύσκολο. Δεν είμαι αθλητής που έχω βγάλει τα τρελά λεφτά, τα εκατομμύρια, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Υπάρχει κόσμος που δουλεύει στην οικοδομή 8 και 10 ώρες και παίρνει 400 ευρώ το μήνα. Κοιτάμε τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε, αλλά πάντα κοιτάμε και τι γίνεται γύρω μας, υπάρχουν πολύ πιο δύσκολα και υπάρχουν και θέματα υγείας.
“Άλλα συμφωνήσαμε, άλλα έγιναν το καλοκαίρι”
Τι σχόλιο έχεις να κάνεις για την διοίκηση Λάσκαρη;
Δεν έχω ξεκάθαρη γνώμη. Ήρθα στην ομάδα με τελείως διαφορετικές σκέψεις. Το καλοκαίρι που έμεινα είχαμε συμφωνήσει άλλα. Έμεινα στην ομάδα και μετά μου είπαν άλλα, από τη στιγμή που ξεκίνησε η προετοιμασία.
Ποια είναι αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα;
Είχαμε πει να εκχωρηθεί σε μένα ένα μέρος από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Δώσαμε τα χέρια, τελείωσε. Από τη στιγμή που ξεκίνησε η προετοιμασία μου είπαν άλλα, δεν τηρήθηκε αυτό.
Έχεις λαμβάνειν τουλάχιστον το μισό συμβόλαιο και από την περσινή χρονιά;
Το μισό ίσως και κάτι παραπάνω. Μου είπαν, λοιπόν, στο ξεκίνημα της χρονιάς ότι είχε γίνει κάποιο λάθος στον καταμερισμό των τηλεοπτικών και έτσι εγώ βρέθηκα φέτος με κάτι με το οποίο δεν είχα συμφωνήσει. Από τη στιγμή που είχε ξεκινήσει η χρονιά, δεν μπορούσα να τα παρατήσω και να φύγω. Έτσι κύλησε η χρονιά, έκαναν αυτό που ήθελαν αυτοί.
Τι ποσοστό του συμβολαίου σου έχεις εισπράξει φέτος, για να ξέρουν όλοι υπό ποιες συνθήκες μπαίνεις και παίζεις και αγωνίζεσαι;
Για το φετινό συμβόλαιο δεν μιλάω καν! Για το περσινό έχω εισπράξει περίπου το μισό. Η ομάδα μου οφείλει όλο το συμβόλαιο της φετινής χρονιάς και το υπόλοιπο από την περσινή… Αυτή είναι η πραγματικότητα. Έχω ξαναπεράσει δυσκολίες, αλλά το φετινό ήταν το κάτι άλλο.
Τι άλλαξε με τη νέα διοικητική κατάσταση;
Να πούμε καταρχήν ότι οι άνθρωποι που ήρθαν δεν μπήκαν τη Δευτέρα και την Τρίτη έβαλαν δύο εκατομμύρια στην ομάδα. Κανείς δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Το καλό με την τωρινή διοίκηση είναι ότι ξεκίνησαν κάποιες πληρωμές και το σημαντικότερο είναι πως ότι έχουν πει, το έχουν πράξει. Έχουν πει λίγα και τα έχουν κάνει. Δεν είπαν λόγια του αέρα και μετά να μην πράξουν τίποτα.
Στο κομμάτι εκτός του οικονομικού; Μετά από καιρό νιώσατε πως δεν είστε μόνοι…
Τους νιώθαμε δίπλα μας κάθε πρωί. Ήταν πάντα κάποιο άτομο στο γήπεδο από το πρωί ως το βράδυ. Κάναμε αυτό το γεύμα στο εργοστάσιο του κ. Ζουλιάμη, που θεωρώ ότι μας βοήθησε πάρα πολύ να έρθουμε κοντά μεταξύ μας. Νιώσαμε όμορφα. Νιώσαμε ότι είμαστε μια μεγάλη ομάδα και προσπαθούμε να κάνουμε κάτι καλό.
Υπήρξε στιγμή στη διάρκεια της χρονιάς που είπες ότι δεν αντέχεις άλλο;
Πολλές στιγμές υπήρξαν και δε νομίζω ότι ήμουν μόνο εγώ. Κι άλλοι παίκτες… Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Έπρεπε να τελειώσουμε αυτό που ξεκινήσαμε.
Υπήρξαν στιγμές που αναρωτιόσασταν τι γίνεται τώρα; Μια από αυτές πρέπει να ήταν ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Παλέ και το τι επακολουθούσε, γιατί ερχόταν ο Προμηθέας που ήταν καλύτερη ομάδα…
Όντως έτσι είναι. Το χειρότερο είναι ότι χάσαμε έτσι όπως χάσαμε στο τέλος. Θυμάμαι είχαμε αδειάσει τελείως ψυχολογικά και καταλαβαίναμε ότι μπήκαμε σε μεγάλο πρόβλημα, γιατί δεν είχαμε τα ψυχικά αποθέματα. Είχαμε κάνει τεράστια προσπάθεια σε εκείνο το παιχνίδι. Έπαιξε ρόλο ότι εκείνη τη στιγμή έγινε το ηλεκτροσόκ. Δεν θα κρίνω τους προπονητές, αλλά ότι αλλαγή κι αν γίνεται οι παίκτες προσπαθούν να αποδείξουν στο επόμενο προπονητή.
Τι λέγατε στα αποδυτήρια; Πώς αντέξατε όλο αυτό το διάστημα σε μια τέτοια κατάσταση;
Νομίζω ότι αν οι Έλληνες μεταξύ μας δεν γνωριζόμασταν από τα προηγούμενα χρόνια και δεν ήμασταν φίλοι και δεν είχαμε αυτή την ιδιαίτερη σχέση, δεν θα κρατούσε η ομάδα, ούτε θα είχε μείνει στην κατηγορία. Θα είχε διαλύσει μέσα στη χρονιά, πολύ πιο νωρίς. Αυτό ήταν το μυστικό.
“Δε νομίζω να εμφανιστεί ξανά Αμερικανός σαν τον Μπελ”
Οι ξένοι πως μπήκαν στην διαδικασία αυτή;
Το καλό με αυτά τα παιδιά ήταν πως δεν είναι στυγνοί επαγγελματίες. Αυτό ήρθε κι έδεσε με μας. Υπήρχε εξαιρετική συνεννόηση με μας, ήταν επαγγελματίες στην προπόνηση, στους αγώνες, κοίταξαν πρώτα το καλό της ομάδας και μετά το οικονομικό, γιατί αν κοιτούσαν το οικονομικό, θα είχαν φύγει.
Ο Μπελ είναι το απόλυτο παράδειγμα σε αυτό που λες. Έβγαλε όλη τη χρονιά όπως και οι Έλληνες, πέρασε όλες τις δυσκολίες κι έμεινε ως το τέλος…
Αμερικανός να το κάνει αυτό που έκανε ο Μπελ δε νομίζω να εμφανιστεί ξανά! Ο Μπελ ο καημένος δεν έλεγε τίποτα! Αυτό δεν το έχω ξαναδεί! Και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια! Έπαιξε πολλές φορές τραυματίας, πέρασε δύσκολα, ήταν σε μια ξένη χώρα. Ήταν εδώ και η οικογένειά του, έφυγε… Τα συζητάμε όλα αυτά εμείς που ζούμε εδώ, φανταστείτε αυτός που ήταν ξένος εδώ. Ζούσε μόνος του εδώ, δεν είχε χρήματα. Μπράβο του…
Τι πρέπει να αλλάξει στον Άρη για να μη ζήσει τέτοιες καταστάσεις ξανά; Δεν πρέπει να είναι μόνο χρηματικό το θέμα…
Σίγουρα δεν είναι μόνο χρηματικό. Πρέπει να υπάρξει συνεννόηση. Το οικονομικό το ξέρουμε. Η ομάδα οφείλει μεγάλο ποσό, αλλά πρώτα συνεννόηση. Υπάρχει μεγάλος δρόμος…
Ο Βαγγέλης Αγγέλου τι κατάφερε να αλλάξει;
Καταρχήν την ψυχολογία μας. Μας έλεγε καθημερινά με λόγια και με πράξεις ότι την αποτυχία θα τη χειριστεί αυτός. Δεν υπήρχαν τρομερές εντάσεις μεταξύ μας. Στην ουσία μας αποφόρτισε, αυτό χρειαζόμασταν. Όταν ένας προπονητής έρχεται για ένα δίμηνο, δεν μπορεί να αλλάξει πράγματα. Εκεί βασίστηκε και τα κατάφερε.
Δεν έχεις συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά. Τι θα κάνεις;
Αυτή τη στιγμή δεν έχω καμιά ιδέα. Δεν έχω μιλήσει με κανέναν, δεν έχω κάποια πρόταση, αλλά πρώτα πρέπει να γίνουν πολλές συζητήσεις πριν γίνει κι αν γίνει κάποια πρόταση. Βρισκόμαστε αρκετά μακριά από αυτό.
Τι τίτλο θα έβαζες στη φετινή χρονιά;
Survivor!
“Επιεικώς απαράδεκτη η συμπεριφορά στον κόουτς Πρίφτη”
Γυρνώντας έναν χρόνο πίσω συμφωνείς ότι πολύ άδικα και τζάμπα διαλύθηκε ένας ελληνικός κορμός στον Άρη;
Ήταν μεγάλο λάθος αυτό που έγινε. Ξεκάθαρα. Και δε βρίσκω κανένα νόημα οι ομάδες να διώχνουν 10 παίκτες και να παίρνουν άλλους 10 την επόμενη χρονιά. Δεν έχω δει κάποια ομάδα να το κάνει αυτό και να πετυχαίνει. Ξεκινάει πάντα από το μηδέν, χωρίς βάσεις και όπου βγει.
Αν συνέχιζαν οι Έλληνες που έφυγαν συν τον Βασιλόπουλο ή τον Αθηναίου και τον Μποχωρίδη που προστέθηκαν φέτος, η ομάδα θα ήταν πολύ καλή…
Θα ήταν τελείως διαφορετική ομάδα με τρεις παίκτες… Τι να κάνουμε; Υπάρχει αυτή η ξενομανία εδώ στην Ελλάδα.
Ο Δημήτρης Πρίφτης λοιδορήθηκε από αρκετούς πέρσι ειδικά στο δεύτερο μισό της σεζόν, αλλά επί της ουσίας ήταν αυτός που κράτησε την ομάδα όρθια. Πως το βίωσες εσύ όλο αυτό;
Η συμπεριφορά ορισμένων προς τον κόουτς Πρίφτη ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Από την αρχή της χρονιάς μόνο που δεν τον λιθοβόλησαν. Και ο άνθρωπος δεν μίλησε καθόλου και δούλεψε και έβγαλε την ομάδα τέταρτη με ένα σωρό προβλήματα. Κι αφού την έβγαλε τέταρτη συνέχισαν κάποιοι να τον κατηγορούν. Αυτό νομίζω ότι δεν έχει συμβεί σε κανέναν προπονητή. Αντί να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, καθόμαστε και σφαζόμαστε. Αυτό δεν το έχω ξαναδεί. Και δεν καταλαβαίνω και τον λόγο.
Πολλοί θεωρούν άδικο ότι δεν κλήθηκες στην Εθνική ομάδα, κάνοντας μια πολύ καλή χρονιά…
Το είχα στο μυαλό μου. Όχι τόσο για τα πρώτα παράθυρα, γιατί δεν ξεκίνησα καλά. Τότε δεν το είχα στο μυαλό μου. Μετά ένιωθα ότι θα μπορούσα να είμαι μέλος της Εθνικής. Όποιον κι αν ρωτήσεις θέλει να είναι μέλος αυτής της ομάδας. Άλλοι κάνουν τις επιλογές, ξέρουν καλύτερα από μένα. Δεν με επέλεξαν, επέλεξαν κάποια άλλα παιδιά που είναι καλοί παίκτες.
