Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο Άρης σήμερα, αν ώρες πριν εκπνεύσει η μεταγραφική περίοδος και συγκεκριμένα αυτή των ελεύθερων, δεν έπαιρνε την απόφαση και δεν προχωρούσε στην απόκτηση του Βαγγέλη Πλατέλλα; Η απάντηση μάλλον, σε αυτό το ερώτημα, θα… τρόμαζε.
Είναι γεγονός, πως ο φετινός Άρης, συγκροτήθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να καταφέρει τους στόχους του μέσα από την ομαδική δουλειά. Ένα σύνολο, δηλαδή, που δεν θα στηρίζεται σε μεμονωμένες προσωπικότητες, όπως πέρσι, αλλά θα παίρνει απ΄όλους το 100% ώστε να φτάσει στο τέλος στην “πηγή”.
Πάνω σε αυτό το “μοτίβο” δούλεψε για περίπου δύο μήνες ο Δημήτρης Σπανός. Από την έναρξη της προετοιμασίας, μέχρι και λίγες μέρες πριν το πρώτο επίσημο ματς της σεζόν με τον Παναιγιάλειο για το Κύπελλο, στις 22 του Σεπτέμβρη.
Τα φιλικά προετοιμασίας, είχαν δείξει το εξής: Ότι ο Άρης θα ήταν αμυντικά απροσπέλαστος, αλλά επιθετικά θα αντιμετώπιζε δυσκολίες. Σε μία περίοδο, όπου όλα έδειχναν, ότι προτεραιότητα ήταν ο φορ περιοχής, οι “κιτρινόμαυροι” απέκτησαν στο “υστερόγραφο” της μεταγραφικής περιόδου, τον Σεπτέμβρη, τον Βαγγέλη Πλατέλλα. Όχι γιατί δεν ήθελαν έναν φορ. Αντιθέτως. Απλά είδαν στο πρόσωπο του Βαγγέλη Πλατέλλα, μία “χρυσή” ευκαιρία, στην οποία δύσκολα μπορείς να γυρίσεις την πλάτη. Και δεν είχαν άδικο…
Επέλεξαν λοιπόν, να αποκτήσουν έναν ακόμα εξτρέμ. Να προσθέσουν έναν ακόμα, δηλαδή, στους ήδη υπάρχοντες πέντε του ρόστερ. Να όμως που αποδείχθηκε… κίνηση ματ, καθώς ανέβασαν αρκετά το ποιοτικό επίπεδο της ομάδας.
Ίσως όχι εξίσου, αλλά πολύ ποιοτικοί είναι και οι υπόλοιποι παίκτες του Άρη, που αγωνίζονται στις πτέρυγες της επίθεσης. Αυτό που κάνει διαφορετικό τον Βαγγέλη Πλατέλλα, είναι η ηγετική του φυσιογνωμία. Ένας παίκτης που μετά από ένα έντονο 90λεπτο, όπως χθες, τρέχει ακατάπαυστα μέχρι και το τέλος του αγώνα, μάχεται, δείχνει νεύρο, τα βάζει με τους διαιτητές για τις λάθος αποφάσεις, φανερώνει πτυχές της ισχυρής προσωπικότητάς του.
Ανήκει στην κατηγορία αυτών που δεν είναι συμβιβασμένοι με την ήττα ή έστω με το να μην κερδίσουν τη στιγμή που μπορούν να το πετύχουν. Στοιχεία που συνθέτουν τον εσωτερικό κόσμο ενός ηγέτη.
Ο 28χρονος εξτρέμ, εξελίσσεται σε ηγετική φυσιογνωμία του Άρη και είναι θετικό που αυτό γίνεται, μέσω μίας γενικότερης φιλοσοφίας που επικρατεί εντός της ομάδας. Πως κανείς δεν είναι υπεράνω κανενός, παρά μόνο το συμφέρον του ίδιου του συλλόγου. Δεν αποκτήθηκε ως ηγέτης, παρότι όλοι γνώριζαν πόσο εξαιρετικός παίκτης είναι. Εξελίσσεται και αυτό είναι το μεγαλύτερος κέρδος, τόσο για τον ίδιο, όσο και για την ομάδα.
Kανεις δεν περιμένει τα πάντα μέσα στο ματς από τον ίδιο. Έχει άξιους συμπαραστάτες κάθε φορά. Την κατάλληλη στιγμή, όμως, εκεί όπου τον χρειάζεται η ομάδα, ξέρει πως να δίνει το κάτι παραπάνω. Γνωρίζει τον τρόπο. Έχει και την ποιότητα, αλλά και την εμπειρία…
