Ο φετινός Άρης στις δύο πρώτες αγωνιστικές ήταν ερωτεύσιμος. Μπορεί να μην έθελξε με την απόδοσή του κυρίως στον πρώτο εκτός έδρας αγώνα στο Περιστέρι, ωστόσο σε αμφότερα τα ματς κόντρα σε Ατρόμητο και Πανσερραϊκό, έδειξε στοιχεία που ακόμη και ένα ουδέτερο μάτι θα του κέντριζε το ενδιαφέρον.
Ειδικά στις Σέρρες ο Άρης σε ελάχιστες περιπτώσεις κινδύνεψε, θα έλεγες ότι μετά το πρώτο δεκαπεντάλεπτο δεν είχες σχεδόν καμία ανησυχία, πράγμα που για έναν οπαδό του Άρη είναι σπάνιο. Εξίσου σπάνιο όμως είναι να βλέπεις τους ποδοσφαιριστές της ομάδας σου να παίζουν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα για να σκοράρουν και άλλο γκολ, να μην κλείνονται πίσω και να μην διακρίνεις στα πρόσωπά τους καμία αίσθηση άγχους.
Ο Άρης στις Σέρρες αγωνίστηκε σαν πραγματικά μεγάλη ομάδα, με κυριαρχικό ποδόσφαιρο, αρκετές ευκαιρίες για σκοράρισμα και χωρίς να δεχθεί πίεση ή ιδιαίτερη απειλή από τον αντίπαλό του. Ωστόσο, θα πρέπει να μετουσιώνει σε γκολ τις πολλές ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν, διότι ως γνωστόν στο ποδόσφαιρο, αρκεί μια στιγμή ολιγωρίας ή μια ατυχία για να δώσει το δικαίωμα στον αντίπαλο να σου κλέψει βαθμούς. Όπως αρκεί και μια άδικη διαιτητική απόφαση, όπως για παράδειγμα είδαμε στο Περιστέρι σε μια φάση που ο Χουλιάν Κουέστα κάνει μεν μια απερίσκεπτη έξοδο αλλά δέχεται στην συνέχεια ξεκάθαρο επιθετικό φάουλ από τον επιτιθέμενο. Μια φάση που φυσικά σε άλλες ομάδες δεν υπήρχε καμία περίπτωση να καταλογίζονταν εις βάρος τους πέναλτι…
Όπως έχουμε πει πολλάκις, οι κανονισμοί γίνονται «λάστιχο» και υπάρχουν για να εφαρμόζονται κατά το δοκούν αναλόγως με το ποια ομάδα εξυπηρετείται…
Μετά την περσινή αποτυχημένη από πολλές απόψεις σεζόν, έχοντας απώλεια κατάκτησης κυπέλλου, απώλεια κατάληψης ευρωπαϊκής θέσης, ήττα εντός έδρας κόντρα στον συμπολίτη και κατάκτηση του πρωταθλήματος, οι φετινές επιλογές ποδοσφαιριστών του Θόδωρου Καρυπίδη, Mόνσου, Σίστο, Σιφουέντες, Ντιαντί, Μάγιο, Φρίντεκ, φαίνονται αρκετά αξιόπιστες και ποιοτικές που έχουν άμεσο θετικό αντίκτυπο στην ομάδα.
Βέβαια θα πει κανείς, πως είναι ακόμα αρχή, ωστόσο ήδη έχουμε πάρει μια «γεύση» για το τι θα επακολουθήσει, χωρίς βέβαια να σημαίνει αυτό πως δεν χρειάζονται άλλες δύο προσθήκες, μία στο «6» και μια εναλλακτική στο αριστερό μπακ. Απαραίτητη προϋπόθεση, ότι δεν θα αποχωρήσει ο Λορέν Μορόν, διαφορετικά θα χρειαστεί ενίσχυση και στη θέση του σέντερ φορ. Ο έχων το γενικό πρόσταγμα της διοίκησης κάνει με τις μεταγραφικές του κινήσεις «ρελάνς» στον απογοητευμένο κόσμο του Άρη γεμίζοντάς τον με αισιοδοξία, που αυτήν την φορά δεν πηγάζει από ουτοπικές δηλώσεις ή υποσχέσεις, αλλά από πραγματικά γεγονότα.
Δείχνει εμπράκτως πως έχει την δυνατότητα να αντιστρέψει το μέχρι πρότινος αρνητικό κλίμα στις τάξεις των φιλάθλων δημιουργώντας ένα ρόστερ, που στο μίνιμουμ της επίτευξης στόχων θα πετύχει φέτος την έξοδο στην Ευρώπη, αλλά κυρίως θα αγωνιστεί στα προκριματικά με βάσιμες ελπίδες και βλέψεις για την είσοδο στους ομίλους…
Ο Άρης βλέποντας και την εικόνα των αντιπάλων του, αν δεν υπήρχαν τα διαιτητικά «φαλτσοσφυρίγματα» θα διεκδικούσε επί ίσοις όροις την είσοδο στην τετράδα, χαλώντας τα σχέδια της «εξυγίανσης», φωνάζοντάς τους επιδεικτικά σαν άλλος “CR7” «calma calma»…
EΡΜΗΣ ΞΕΝΟΦΟΣ
