Ο Πασχάλης Οδυσσέας Μωυσίδης, ο προπονητής των ακαδημιών των «κανονιέρηδων» με τα… κιτρινόμαυρα αισθήματα, μίλησεκαι αναφέρθηκε μεταξύ άλλων για την εμπειρία του που βιώνει στην Αγγλία, για την σημαντικότητα των ακαδημιών σε έναν σύλλογο, καθώς επίσης και για τον φετινό Άρη.
Αναλυτικά όσα είπε στο στο Yellow Radio:
Για την κατάσταση που επικρατεί με τον κορωνοϊό στο Λονδίνο:
Είμαστε ακόμη σε lock-down, αλλά η κατάσταση είναι καλύτερη. Το επόμενο διάστημα αναμένεται να εφαρμοστούν κάποια καινούρια μέτρα για τον κορωνοϊό. Το θετικό είναι πως ο καιρός είναι καλύτερος, οπότε μπορούμε να δούμε πιο αισιόδοξα τα πράγματα.
Για το πώς κατέληξε από τις σπουδές του στο ΑΠΘ στο Λονδίνο και στην Άρσεναλ:
Έκανα σπουδές στο ΑΠΘ και τελειώνοντας πήγα στη Γερμανία για δύο χρόνια για το μεταπτυχιακό μου. Μετά πήγα στο Πανεπιστήμιο του Πόρτο στην Πορτογαλία για έναν ακόμη χρόνο, κάνοντας έρευνα. Στην συνέχεια έψαξα το επόμενο βήμα στην προπονητική, κάνοντας αιτήσεις σε διάφορα κλαμπς της Ευρώπης. Η Άρσεναλ είχε την καλύτερη πρόταση και έτσι μετακόμισα στο Λονδίνο.
Για την θέληση και την πολύ δουλειά του ίδιου και την ανταμοιβή που ήρθε μετά:
Σίγουρα, η Premier League ήταν πάντα μία από τις φιλοδοξίες μου και τα όνειρά μου. Η Αγγλία έχει το υψηλότερο επίπεδο παγκοσμίως.
Για την «κόντρα» αγγλικού και ισπανικού πρωταθλήματος:
Είναι διαφορετικά στιλ. Το ισπανικό πρωτάθλημα έχει περισσότερη τεχνική και θέαμα. Το αγγλικό από την άλλη έχει το πλήρες πακέτο. Είναι αυτό στο οποίο μπορεί να παίξει ο πρώτος με τον τελευταίο και ο τελευταίος να κερδίσει.
Για την σχέση του με τον Άρη:
Από τα 12 έως τα 16 μου, έπαιζα στις ακαδημίες του Άρη. Έχω υπάρξει αρχηγός της Κ16. Μεγάλωσα με τον Άρη. Αυτή τη στιγμή το προσεγγίζω επαγγελματικά όμως. Προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα «καθαρά» κι όχι οπαδικά. Ωστόσο, παρακολουθώ όσο μπορώ τον Άρη.
Για το αν κρατάει επαφές σήμερα με τους τότε συμπαίκτες του:
Αυτή τη στιγμή όχι. Παλιότερα όμως μιλούσα με παιδιά όπως ο Γιαννιώτας, ο Διούδης, ο Κατίδης. Αυτή ήταν η γενιά μου.
Για το ματς του Άρη με τον Ατρόμητο:
Ο Άρης υπερτερούσε στο παιχνίδι. Ήταν καθολικά καλύτερος. Ο Ατρόμητος φοβήθηκε πολύ το παιχνίδι. Ο Άρης μπήκε από το πρώτο λεπτό, για να κερδίσει τον αγώνα. Αυτό που βλέπω στην ομάδα φέτος είναι ότι έχει συνέχεια. Όταν για παράδειγμα έρθει ένα στραβό αποτέλεσμα, όπως αυτό με την Λαμία, εκεί δείχνει χαρακτήρα. Ο Άρης βγάζει υγεία σε αντίθεση με άλλες ομάδες του πρωταθλήματος. Τα αποδυτήρια είναι μία οικογένεια. Αν θα αλλάξει η ενδεκάδα, η ομάδα δεν θα αλλάξει καθόλου το παιχνίδι της και θα παίξει το ίδιο ποδόσφαιρο. Το αποτέλεσμα με τον Ατρόμητο λοιπόν ήταν πολύ δίκαιο, τα γκολ ήταν πολύ όμορφα και πιστεύω ότι ο κόσμος του Άρη πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένος.
Για τον Άκη Μάντζιο:
Είναι ένας άνθρωπος που του αρέσει να δουλεύει πάρα πολύ. Είμαι πολύ χαρούμενος που ένας Έλληνας προπονητής παίρνει μία τέτοια ευκαιρία, όπως να αναλάβει τον Άρη και την αξιοποιεί. Τον βλέπω να χαίρεται το κάθε παιχνίδι της ομάδας, προσπαθεί με το κοουτσάρισμά του να δώσει το κάτι παραπάνω. Είναι σημαντικό το ροτέισον και ο χρόνος συμμετοχής που δίνει στους παίκτες.
Για την κριτική που έχει ακούσει ο Μάντζιος σε ορισμένα παιχνίδια:
Η κριτική προφανώς και θα έρθει. Όταν κερδίζεις, πάνε όλα καλά. Όταν χάνεις, φταις. Το σημαντικό είναι ο χαρακτήρας που έχει η ομάδα και η αντίδραση που βγάζει στην επόμενη αγωνιστική μετά από ένα στραβό αποτέλεσμα. Αν ήταν Ιταλός ή Ισπανός προπονητής, στην Ελλάδα θα του ασκούσαμε πιο ελαστική κριτική μετά από ένα ανεπιθύμητο αποτέλεσμα. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει επίσης πίστωση χρόνου.
Για το παράδειγμα του Αρτέτα στην Άρσεναλ:
Ο Αρτέτα θα μπορούσε κάλλιστα να είχε φύγει από την ομάδα μετά την περσινή κακή χρονιά. Όπως και μετά το κακό φετινό ξεκίνημα. Αλλά υπάρχει πίστωση χρόνου. Μία ή δύο ήττες δεν μπορούν να αλλάξουν κάτι. Αν υπάρχει πλάνο πενταετίας, θα τον αφήσουν να δουλέψει.
Για το ποιους παίκτες ξεχωρίζει στον Άρη:
Μου έχει προκαλέσει μεγάλη εντύπωση ο Σούντγκρεν. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που παίζει και το πάθος που βγάζει. Ο Ροζ είναι πολύ σταθερός στην απόδοσή του, ξέρεις τι να περιμένεις από τον παίκτη. Ο Μπερτόγλιο είναι παίκτης-βαρόμετρο. Και νομίζω αν βρει ο Μήτρογλου τα πατήματά του, θα είναι ο παίκτης που θα κάνει την διαφορά. Γενικά ο φετινός Άρης, είναι ο πιο πλήρης Άρης που θυμάμαι εγώ ποτέ, όσον αφορά το ρόστερ.
Για τον Ιωάννου:
Είναι ένας παίκτης που μπήκε στην θέση ενός άλλου ποδοσφαιριστή και δεν είδαμε διαφορά, που εμένα σαν στοιχείο, μου αρέσει πολύ. Αυτό που χρειάζεται είναι δουλειά και να μπει στην φιλοσοφία της ομάδας, γιατί ήταν μια εκ των υστέρων προσθήκη.
Για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης:
Ο Άρης μπορεί να κατακτήσει την δεύτερη θέση. Πέρα από τον Ολυμπιακό που θεωρώ ότι είναι ένα επίπεδο πάνω από όλες τις άλλες ομάδες, ο Άρης παίζει το πιο ωραίο ποδόσφαιρο, είναι σταθερός και έχει συνέχεια. Η δεύτερη θέση είναι εφικτή, όμως τα play offs θα καθορίσουν πολλά. Στα ντέρμπι ωστόσο η ομάδα έδειξε ότι είναι πολύ δυνατή. Από κει και πέρα αν δεν κατακτήσει την δεύτερη θέση, δεν είναι το τέλος του κόσμου.
Για τη ρεβάνς Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό και τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο που γνωρίζει ο ίδιος από την Άρσεναλ:
Αν το Χαριλάου είχε κόσμο, ο Άρης θα είχε το προβάδισμα πρόκρισης. Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, η υπόθεση-πρόκριση είναι 50-50. Το 2-1 του πρώτου αγώνα δίνει ένα προβάδισμα στον Ολυμπιακό, αλλά είναι ανοιχτό σκορ, καθώς με 1-0 προκρίνεται ο Άρης. Θα είναι αμφίρροπο παιχνίδι. Θα δώσω 51-49 στον Άρη γιατί ο Ολυμπιακός έχει το μυαλό του και στην Ευρώπη. Ο Σωκράτης είναι ένας παίκτης που δεν χρειάζεται να πω πολλά. Είναι επαγγελματίας και εύχομαι τα καλύτερα για αυτόν.
Για τα αδύναμα σημεία του Σωκράτη:
Ο Σωκράτης ακόμη και το τελευταίο διάστημα που στην Άρσεναλ δεν υπολογιζόταν, έδειξε πόσο επαγγελματίας είναι. Συνέχισε να κάνει προπονήσεις κανονικά και ζήτησε να παίζει με την Κ23. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι τυχερό που έχει πίσω τον Σωκράτη. Το βιογραφικό του, απαντάει στα πάντα.
Για την Εθνική Ελλάδος:
Η Εθνική είναι σε μία μεταβατική περίοδο που χρειάζεται χρόνο, καινούριες ιδέες και φιλοσοφία. Κατά την άποψή μου παίκτες με την εμπειρία του Σωκράτη θα έπρεπε να είναι στην Εθνική.
Για την παρουσία των Ελλήνων παικτών στην Premier League:
Από συγκυρίες πιστεύω δεν στέριωσαν οι Έλληνες παίκτες στο νησί. Από την άλλη όμως έχουμε το παράδειγμα του Σαμαρά που έπαιξε στην Σίτι και στην Σέλτικ που είναι στο σκωτσέζικο πρωτάθλημα και «έπιασε». Ο Σωκράτης στην αρχή όσο έπαιξε στην Άρσεναλ ήταν βασικός, μετά ήταν θέμα προπονητή που έμεινε εκτός, οπότε ήταν συγκυρία. Ο Μαυροπάνος έχει τρομερό ταλέντο, είχε κάποια θέματα με τραυματισμούς και τώρα είναι στην Γερμανία και πάει πολύ καλά, όπου νομίζω ότι από του χρόνου ο Αρτέτα θα τον υπολογίζει.
Για τον Σαντέ Σίλβα και την Γουέστ Χαμ:
Δεν τον ήξερα για να είμαι ειλικρινής. Όμως επειδή παρακολουθώ τα social media της Γουέστ Χαμ, βλέπω ότι ο κόσμος των «σφυριών» τον θέλει πίσω! Βλέπουν οι φίλοι της ομάδας την εικόνα του στον Άρη και ότι αποδίδει. Ο κόσμος της Γουέστ Χαμ ανυπομονεί να γυρίσει πίσω. Όταν στην Αγγλία δίνουν έναν παίκτη δανεικό, επενδύουν σε αυτόν και βλέπουν την εξέλιξή του, δεν τον «πετάνε» επειδή δεν τον θέλουν.
Για το τι μπορεί να εισπράξει ένας παίκτης από έναν δανεισμό, δεδομένου ότι και ο Άρης φέτος έχει δώσει αρκετούς δανεικούς:
Μπορεί να βοηθηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Μπορεί ένας παίκτης που είναι σε μία μεγάλη ομάδα όπως ο Άρης, να πάει σε μία ομάδα με διαφορετικούς στόχους και φιλοσοφία, αλλά θα παίρνει λεπτά συμμετοχής και εμπειρία που είναι πολύ σημαντικά στην εξέλιξή ενός ποδοσφαιριστή.
Για το τι πρέπει να κάνει μία ομάδα όπως ο Άρης στο κομμάτι των ακαδημιών:
Θεωρώ ότι όλα ξεκινάνε από την φιλοσοφία που έχει η εκάστοτε χώρα στο ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα, οι Άγγλοι έχουν το αγγλικό DNA, που ανεξαρτήτως σε ποια ακαδημία θα είναι ο παίκτης, θα πρέπει να έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Κάθε κλαμπ έχει την δική του φιλοσοφία (επιθετικό ποδόσφαιρο, πίεση ψηλά κλπ.). Από την πρώτη ομάδα μέχρι την Κ5 επικρατεί και μαθαίνεται η ίδια φιλοσοφία. Εμείς οι προπονητές, προσπαθούμε να δώσουμε τα ερεθίσματα στους ποδοσφαιριστές για να μπορέσουν σε λίγα χρόνια να πλαισιώσουν την μεγάλη ομάδα και να γνωρίζουν την συγκεκριμένη φιλοσοφία.
Όσον αφορά τον Άρη και γενικότερα τις ελληνικές ομάδες, νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει εμπιστοσύνη στις ακαδημίες. Πρέπει να δοθεί χρόνος για να εμποτιστεί η φιλοσοφία της εκάστοτε ομάδας στους μικρούς. Και έτσι θα χτιστούν σωστά οι παίκτες για να μεταπουληθούν στο εξωτερικό και να φέρουν έσοδα στην ομάδα. Θέλει χρόνο και προφανώς μελέτη για να γίνει σωστά το εγχείρημα με τις ακαδημίες, όπως επίσης στήριξη και εμπιστοσύνη.
Για τις εγκαταστάσεις στην Ελλάδα:
Συγκριτικά, στην Αγγλία οι μεγάλες ομάδες έχουν φυσικά πολύ καλές εγκαταστάσεις. Όμως ακόμη κι όταν πηγαίναμε να παίξουμε με ομάδες χαμηλότερης δυναμικής εκτός έδρας, όπως η Κάρντιφ και η Μπράιτον, βλέπαμε ότι οι εγκαταστάσεις τους δεν είχαν να ζηλέψουν σε τίποτα τις κορυφαίες αγγλικές ομάδες. Πραγματικά είναι σαν όνειρο όλο αυτό! Οι παίκτες μου ηλικίας 7,8 ετών όταν μπαίνουν στα αποδυτήρια, τους περιμένουν οι φανέλες τους στη θέση τους. Μαθαίνουν μία επαγγελματική νοοτροπία από μικροί. Το μόνο πράγμα που βλέπουν είναι επαγγελματισμός. Αυτό περνάει στην ψυχολογία του παιδιού και όσο μεγαλώνει ξέρει τους στόχους του και πού πρέπει να δουλέψει, είναι επαγγελματίας.
Στην Ελλάδα, δεν υπάρχει αυτή η φιλοσοφία. Για τους Άγγλους είναι η ζωή τους το ποδόσφαιρο, ζουν και αναπνέουν για το ποδόσφαιρο. Είμαι ευτυχισμένος που ζω στην Αγγλία και παίρνω αυτές τις εμπειρίες στο ξεκίνημα της καριέρας μου.
Για τους στόχους του στο μέλλον:
Θα ήθελα να «σκαρφαλώσω στην σκάλα». Να δουλέψω με διαφορετικές ηλικίες. Στο βάθος του μυαλού μου υπάρχει προφανώς, το να δουλέψω σε επαγγελματικό επίπεδο με μία μεγάλη ομάδα του εξωτερικού. Ωστόσο, κάθε τμήμα, κάθε ηλικία έχει την ομορφιά του. Το να προπονείς έναν παίκτη μικρής ηλικίας και να τον βλέπεις να εξελίσσεται σε «κάποιον», ο οποίος θα αγωνιστεί σε μεγάλο επίπεδο, σου δίνει ικανοποίηση.
Για το πώς βλέπουν στο εξωτερικό το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον τρόπο που λειτουργούμε στην Ελλάδα:
Θα το πω με δύο λέξεις «Farmer League» (Το πρωτάθλημα των γεωργών). Ακούγονται πολύ υποτιμητικά λόγια για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πέρα από κάποιες μεμονωμένες πορείες ελληνικών ομάδων που τις αναγνωρίζουν, το ελληνικό πρωτάθλημα δεν το έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Από την άλλη αυτό που σχολιάζουν θετικά είναι η παρουσία των οπαδών των ελληνικών ομάδων, όπως οι Αρειανοί στο Μάντσεστερ με την Σίτι.
Για το πώς μπορεί μία ομάδα στα ελληνικά δεδομένα να στοχεύει σε διάκριση σε πολλές διοργανώσεις όπως αντίστοιχα η Άρσεναλ στην Αγγλία:
Είναι θέμα προγραμματισμού και ρόστερ. Εδώ έρχεται η σημαντικότητα των ακαδημιών. Αν έχεις ένα υπερπλήρες ρόστερ, το οποίο μπορείς να εμπιστευτείς, νομίζω ότι μπορείς να εστιάσεις σε παραπάνω από 2-3 διοργανώσεις. Οι Άγγλοι δίνουν βάση πάντα πρώτα στο πρωτάθλημα και ύστερα στις υπόλοιπες διοργανώσεις. Στα Κύπελλα ωστόσο δίνουν χρόνο συμμετοχής σε νέους παίκτες, οι οποίοι αργότερα παίζουν και στο πρωτάθλημα.
Για τα ματς της Άρσεναλ κόντρα στον Ολυμπιακό για τους «8» του Europa League:
Ο κόσμος πραγματικά ανυπομονεί για αυτά τα παιχνίδια γιατί πέρσι πίστευαν πολύ στην κατάκτηση του Europa και ο τρόπος που ήρθε ο αποκλεισμός, προκάλεσε μεγάλη στεναχώρια στους φίλους της Άρσεναλ. Σε εκείνο το σημείο όλοι πίστευαν ότι χάθηκε η χρονιά. Φέτος η Άρσεναλ θα παρουσιαστεί πιο προετοιμασμένη, θα δείξει έναν επαγγελματισμό που έλλειψε πέρσι από το ματς του «Emirates».
