Ο ΑΡΗΣ κέρδισε τον ΠΑΟΚ, τον έριξε από την κορυφή της βαθμολογίας, ικανοποίησε τον κόσμο, κράτησε το γόητρο του ψηλά, φάνηκε ότι τα ντέρμπι του ταιριάζουν περισσότερο. Κι αυτό γιατί δεν μπαίνει με τον αέρα του φαβορί.
Έτσι αποενοχοποιούνται όλοι να παίξουν αμυντικές τακτικές , με λιγότερες πρωτοβουλίες και ανάγκη για φτιάξιμο παιχνιδιού. Το ρόστερ του ΑΡΗ τουλάχιστον αυτό μπορεί να το υπηρετήσει , να το κατανοήσει, να το εφαρμόσει. Εκμεταλλεύεται και τις δύο – τρεις καλές ευκαιρίες που δημιουργεί , προηγείται και κερδίζει τα ματς. Ήρθαν ως πρώτοι ΠΑΟ και ΠΑΟΚ και έφυγαν δεύτεροι και τρίτοι από το Χαριλάου. Τα αποτελέσματα των χαμένων παιχνιδιών , που προηγήθηκαν, ήταν σημαντικότερα για την οικονομία του πρωταθλήματος. Αλλά αυτά δεν μπορείς να τα ξαναπαίξεις. Δυστυχώς.
Χαριλάου – Ψυχολόγος ένα αποτέλεσμα δρόμος τελικά. Χάνεις στον Αστέρα με ανατροπή , κερδίζεις τον ΠΑΟΚ καθαρά και μένει η χαρμολύπη να καλύπτει όλα τα συναισθήματα. Ένα «γιατί» πλανάται στον αέρα. Ο ΑΡΗΣ κέρδισε τον ΠΑΟΚ. Αυτή η νοοτροπία έπρεπε να φανεί πολύ πριν. Όταν ακόμα η απόσταση από την τετράδα ήταν μικρή. Τώρα θα έχει ουσία μόνο αν υπάρξει σερί νικών και ταυτόχρονη απώλεια βαθμών από τους πρώτους. Διαφορετικά θα είναι το καθήκον της χρονιάς και τίποτα περισσότερο.
Η κλασική συνταγή των ντέρμπι του προπονητή εφαρμόστηκε και σ’ αυτό το παιχνίδι. Δίνω τη μπάλα στον αντίπαλο να τρέχει στο γήπεδο. Περιμένω πίσω να κόψω μπάλες και να κρατήσω την άμυνα. Δεν δέχομαι γκολ για κανένα λόγο. Προσπαθώ να βγω μπροστά με μεγάλες μπαλιές. Ένα μείγμα μεγάλης προσπάθειας πίσω με αρκετή αισιοδοξία στην επίθεση. Επειδή στην Ελλάδα οι ομάδες δεν είναι άτρωτες , ειδικά στην άμυνα, πάντα υπάρχουν φάσεις που θα βγουν. Δεν θέλει πολύ να κάνεις τη φάση σου γκολ και να συνεχίζεις να περιμένεις. Ο αντίπαλος είχε φανερές ατέλειες στην άμυνα , από την πλευρά του Βιερΐνια, στην επίθεση, στη θέση του φορ. Έτσι ότι έφτιαχνε είτε κοβόταν εύκολα είτε έμενε η φάση ημιτελής. Το πρώτο ημίχρονο ήταν μονόλογος για τον ΠΑΟΚ αλλά ο ΑΡΗΣ δεν φάνηκε να ενοχλείται από το ότι δεν είχε μπάλα στα πόδια του. Αντιθέτως έμοιαζε να αρκείται σ’ αυτό από τη στιγμή που δεν υπήρχε απειλή.
Το δεύτερο ημίχρονο είναι κάτι άλλο. Ο ΑΡΗΣ μπήκε με συγκεκριμένη στόχευση στην επίθεση, ευτύχησε να προηγηθεί κι από κει και πέρα βρήκε τους χώρους που χρειαζόταν για να διαχειριστεί το ματς. Στο δεύτερο γκολ φάνηκε πόσο συγκεκριμένη ήταν η στόχευση πάνω στον αμυντικό του ΠΑΟΚ, που φανερά δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον Σαβέριο. Το 2-0 ήταν σκορ που σε χρίζει νικητή. Με τον ΑΡΗ των τελευταίων παιχνιδιών τίποτα δεν ήταν σίγουρο. Απλώς ο αντίπαλος με το εις βάρος του σκορ βραχυκύκλωσε και δεν έβγαζε καμία σοβαρή επίθεση. Ακόμα και με την μείωση του σκορ δεν κατάφερε να κάνει κάτι παραπάνω.
Το ανέβασμα της απόδοσης του Ζουλ , μαζί με τα τρεξίματα του Νταρίντα και Τζούρασεκ , έδωσε τη δυνατότητα στον ΑΡΗ να μην δέχεται φάσεις από τον άξονα. Στο δεύτερο ημίχρονο έκλεισε και η τρύπα στα πλάγια με την ύπαρξη τριών παικτών στα μαρκαρίσματα , για να νιώθει η άμυνα πιο σίγουρη. Ο Κουέστα χρειάστηκε σε μία φάση. Πρόλαβε το τετ-α-τετ , χωρίς να υπάρχει άλλη σημαντική που θα έπρεπε να επέμβει. Ο Οντουμπάτζιο ήταν ένα σκαλί παραπάνω σε απόδοση από τον Μοντόγια. Φαμπιάνο και Μπράμπετς επέστρεψαν στις καλές εμφανίσεις.
Σουλεϊμάνοφ και Σαβέριο, σκόρερ του αγώνα, πάλεψαν δίνοντας μεγάλη έμφαση στα αμυντικά τους καθήκοντα. Δεν εξέθεσαν την άμυνα και ταλαιπώρησαν τους αντιπάλους τους. Ο καλύτερος όλων , με διαφορά, ο Μορόν. Τα έκανε όλα μέσα στο γήπεδο. Έλειψε το γκολ αλλά έτσι όπως πήγε ο αγώνας ήταν δύσκολο. Άνοιγε συνεχώς διαδρόμους και υποστήριζε τις επιθέσεις των πλάγιων. Καλή εμφάνιση.
Ερχόμενο ματς αυτό του κυπέλου με την ΑΕΚ. Σημαντικό , χωρίς αστερίσκους. Η ομάδα έχει υποχρέωση να παίξει για την πρόκριση. Την έχει αντιμετωπίσει ήδη μία φορά στην έδρα της. Αυτός ο αγώνας είναι διαφορετικός. Αν πήραν μία δόση καλής ψυχολογίας από τη νίκη με τον ΠΑΟΚ, είναι ευκαιρία να την εξαργυρώσουν στην OPAP ARENA. Έτσι κι αλλιώς οι παίκτες μας θα βγούνε κερδισμένοι. Αν μπορούν βέβαια. Αν όχι , δυστυχώς θα έχει τελειώσει σχεδόν η χρονιά.
Ας ευχηθούμε όλα να πάνε καλά.
