Σημαντική νίκη του ΑΡΗ εναντίον του πρωτοπόρου Παναθηναϊκού, που ήρθε με την υπογραφή του προπονητή Μάντζιου. Ένας ΑΡΗΣ διαβασμένος 100% , αντιμετώπισε με επιτυχία όλα τα τεχνάσματα των αντιπάλων και με δύο γκολ «καθάρισε» το παιχνίδι.
Η ομάδα ήταν συγκεντρωμένη, προσηλωμένη στο τι έπρεπε να κάνει και πώς να κινηθεί στον αγωνιστικό χώρο, με αποτέλεσμα να αφήσει τον Παναθηναϊκό να «φλυαρεί» χωρίς να μπορεί να πετύχει κάτι. Η άμυνα του ΑΡΗ ήταν υποδειγματική. Κλείστηκαν όλοι οι χώροι στον άξονα , η περιοχή ήταν απροσπέλαστη όταν επιχειρούσαν να γίνουν απειλητικοί οι παίκτες του ΠΑΟ, οι μονομαχίες δόθηκαν με μεγάλη ένταση κι αυτό δημιούργησε προβλήματα στην ανάπτυξη των «πρασίνων» ενώ στην επίθεση ο ΑΡΗΣ ευτύχησε να εκμεταλλευτεί τα λάθη και να είναι αποτελεσματικός.
Τα εύσημα της νίκης ανήκουν δικαιωματικά στον κόουτς Μάντζιο, που ακολούθησε τον τρόπο που ξέρει για να κερδίζει τέτοια ντέρμπι. Άφησε τη μπάλα στον ΠΑΟ , έβαλε την ομάδα να περιμένει στο μισό γήπεδο, πίεσε σε όλους τους παίκτες που είχαν τη μπάλα και περίμενε τις στιγμές που θα έβγαιναν στην επίθεση , ώστε να σκοράρει ο ΑΡΗΣ. Η προσέγγιση του αγώνα ήταν βασισμένη πάνω στις δυνατότητες των παικτών του ΑΡΗ, οι οποίοι δεν χρειάστηκε να υπερβάλουν εαυτό για να κερδίσουν. Ο καθένας έπαιξε στο χώρο του, η πίεση που ασκούσαν κατέστρεψε την ανάπτυξη του Παναθηναϊκού, ο Ιωαννίδης είχε πολύ δύσκολο βράδυ , από το μαρκάρισμα του Μπράμπετς, ενώ οι πλάγιοι του δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν ποτέ τους Οντουμπάτζιο και Μοντόγια.
Επιθετικά ο ΑΡΗΣ κινήθηκε σε ρηχά νερά, μιας και η ανάπτυξη του ήταν αναιμική. Η κατοχή της μπάλας ανήκε ολοκληρωτικά στον Παναθηναϊκό, έτσι ο ΑΡΗΣ έμεινε σε κάποιες μεγάλες μπαλιές , από άμυνα στην επίθεση, χωρίς passing game. Η μεταφορά του Νταρίντα πίσω από τον Μορόν, ήταν κίνηση για μεγαλύτερη πίεση στοχώρο του κέντρο, στέρησε την δυνατότητα τροφοδότησης της επίθεσης. Ο Ζουλ ως αμυντικό χαφ έδωσε τις μάχες του, σε καμία περίπτωση δεν ήταν ο παίκτης που θα μπορούσε να ανοίξει την άμυνα των αντιπάλων με πάσες. Η οξυδέρκεια του Μορόν να κυνηγήσει μια φάση ρουτίνας έδωσε το προβάδισμα σε ένα κρίσιμο σημείο του παιχνιδιού, λίγο πριν το ημίχρονο. Ήταν η αιτία που έκανε το δεύτερο ημίχρονο πιο εύκολο γι’ αυτόν, γιατί ο αντίπαλος μπήκε πανικοβλημένος και αγχωμένος για να γυρίσει το σκορ. Η αυτοπεποίθηση των παικτών του ΑΡΗ σε συνδυασμό με την άψογη τακτική του πάγκου δεν άφησαν κανένα περιθώριο να αλλάξει ο ρυθμός του παιχνιδιού. Μάλιστα από ένα σημείο και μετά ο ΑΡΗΣ χωρίς να έχει τη μπάλα, έδινε το ρυθμό και κάθε επίθεση του ήταν εν δυνάμει απειλή.
Ήταν έκπληξη η συμμετοχή στην αρχική ενδεκάδα του Ζουλ, που προερχόταν από τραυματισμό, κατάφερε μαζί με τον Βερστράτε να γίνουν τείχος μπροστά από την άμυνα. Μπράμπετς – Φαμπιάνο – Κουέστα οργάνωσαν καλά την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας και μαζί με Οντουμπάτζιο και Μοντόγια κράτησαν μακριά οποιαδήποτε απειλή.
Για μία ακόμα φορά ο Μορόν σκόραρε και έπαιξε σε όλο το γήπεδο. Από την πίεση στην επίθεση, βρισκόταν στην άμυνα για να κόβει επιθέσεις, απασχολούσε συνεχώς τους δύο κεντρικούς αμυντικούς, βγήκε στους χώρους για να πάρει μπάλα, έκανε ένα μεστό και ουσιαστικό παιχνίδι. Ο Σουλεϊμάνοφ ήταν κινητικός, μπήκε στις φάσεις, ζήτησε και πήρε μπάλα , όσες φορές ο ΑΡΗΣ βγήκε μπροστά, κάλυψε την πλευρά του αμυντικά με αποτέλεσμα να είναι ένα σημαντικό γρανάζι στο σύνολο της ομάδας. Ο Νταρίντα είχε τα γνωστά του τρεξίματα , συμπλήρωσε με επιτυχία το πάζλ του ΑΡΗ, έμεινε μακριά από επιθετική δημιουργία και απειλή.
Αποφεύγω να γράφω για τους διαιτητές αλλά στην πιο δύσκολη φάση της βραδιάς, το μαρκάρισμα του Μπρινιόλι στον Σουλεϊμάνοφ, έκανε σοβαρό λάθος. Ήταν φάση που ο παίκτης του ΑΡΗ δεν κάνει φάουλ, αντίθετα ο τερματοφύλακας βγαίνει άτσαλα πάνω στον παίκτη, και η ποινή του φάουλ θα συνοδευόταν με κόκκινη κάρτα. Κακή απόφαση του διαιτητή.
Η εικόνα της ομάδας ήταν βελτιωμένη σε σχέση με άλλα παιχνίδια, δεν έθελξε με κάποια απόδοση υψηλού επιπέδου αλλά πήρε αποτέλεσμα που ήταν δίκαιο χωρίς αμφιβολία. Την ίδια και ακόμη καλύτερη εικόνα πρέπει να δούμε στο επόμενο εκτός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΚ, για να υπάρχουν οι ελπίδες ενός νικηφόρου αποτελέσματος.
