Όταν πονάει ο Νταβίντ Αγκάνθο «πονάει» όλος ο Άρης, όπως έχουμε σημειώσει σε άλλη αναφορά μας. Μήπως είναι ψέματα; Ο Ισπανός επιθετικός έχει συμμετοχή στους 11 από τους 16 βαθμούς του φετινού Άρη.
Έχει πετύχει έξι γκολ και είναι ο πρώτος σκόρερ των κίτρινων. Η απουσία του στοίχισε γκολ, βαθμούς, νίκες. Ο Νταβίντ είχε να σκοράρει 61 μέρες. Όσες έκανε να κερδίσει ο Άρης.
Αντιμετωπίζει χρόνιο πρόβλημα τραυματισμού, όπως το ομολόγησε κι ίδιος. Την Πρωτοχρονιά, βγήκε ιατρικά νοκ άουτ. Ο Βαγγέλης Πανταζής του είπε να μην αγωνιστεί. Το δήλωσε κι ο ίδιος δημόσια. Το επιβεβαίωσε ο Αγκάνθο στην «Αθλητική Κυριακή».
Κι όμως όπως είπε o Iσπανός «οι γιατροί μου είπαν να μην αγωνιστώ, όμως είμαστε ομάδα και δεν μπορούσα να μείνω έξω, αλλά έπρεπε να βοηθήσω και να σφίξω τα δόντια. Ο Άρης μας έχει ανάγκη όλους».
Είναι η περίπτωση που τα λόγια… έπονται των πράξεων. Συνήθως όλοι αναλώνονται πρώτα στα λόγια. Ο Αγκάνθο προτίμησε πρώτα τις πράξεις.
Από κει και πέρα, και μόνο ο τρόπος με τον οποίο πανηγύρισε το γκολ του κόντρα στον Πανιώνιο και το πώς τράβηξε το σήμα του Άρη για να το φιλήσει, θα αρκούσε για να πάρει μια μεγάλη θέση στην καρδιά των κιτρινόμαυρων φιλάθλων.
Την Κυριακή ίσως και οι τελευταίοι κατάλαβαν πολλά. Ο φετινός Άρης θέλει αυτοθυσίες, θέλει πάθος και αγάπη για την ομάδα. Χρειάζονται υπερβάσεις. Σε όλα τα επίπεδα. Παντού. Είτε αγωνίζεται κάποιος στον αγωνιστικό χώρο, είτε είναι στον πάγκο, στην κερκίδα, στις διοικητικές θέσεις.
Ο Αγκάνθο έδειξε τον δρόμο για το πώς μπορεί να υπάρχει και αύριο «ζωή στον Άρη». Μόνο με πράξεις.
