Ο Βίκτορ Σανικίτζε υπέστη πολύ σοβαρή ζημιά στο γόνατό του και μαζί του υπέστη πολύ σοβαρή ζημιά και ο Άρης σε αγωνιστικό επίπεδο, διότι μπορεί να μην είναι κανείς αναντικατάστατος, αλλά την δεδομένη χρονική περίοδο, δεν υπάρχει παίκτης στην αγορά που να μπορεί να δώσει στους κίτρινους αυτά που έδινε (και θα έδινε) ο Γεωργιανός.
Μέσα σε λίγα λεπτά συμμετοχής, σε τρία παιχνίδια, ένα φιλικό και δύο επίσημα, ο Σανικίτζε πρόλαβε να βάλει την σφραγίδα του, υπό την έννοια ότι έδειξε με την παρουσία του τί θα μπορούσε να προσφέρει στην ομάδα. Καλές άμυνες, δημιουργία, κλεψίματα, σκορ όποτε χρειαζόταν, δέσιμο της ομάδας στην άμυνα, βοήθεια στην καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας επιθετικά.
Ο Άρης έχασε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα – ευχής έργον όχι για όλη τη σεζόν – το πιο πολύτιμο γρανάζι του, ίσως τον πιο “μπασκετικό” και έμπειρο παίκτη του και σε μια περίοδο που δεν υπάρχουν Σανικίτζε στην αγορά. Δίχως να υποτιμηθεί φυσικά ουδείς παίκτης από το ρόστερ, αυτά για τα οποία αποκτήθηκε ο Σανικίτζε ήταν όλα όσα “ένωναν” μέσα στο γήπεδο τον Άρη.
Όποιος κι αν έρθει για να καλύψει το κενό του 30χρονου φόργουορντ, μπορεί να υπερτερεί σε άλλα χαρακτηριστικά, αλλά το “πακέτο” στοιχείων που έδινε ο Σανικίτζε αυτή τη στιγμη δεν υπάρχει.
Επιπροσθέτως, ο Άρης θα πρέπει εν μέρει να αλλάξει το παιχνίδι του, συγκεκριμένα κομμάτια του, κάτι που απαιτεί χρόνο και προσαρμοστικότητα από μια ομάδα που έχει αρκετούς έμπειρους παίκτες και ήδη έχει ταλαιπωρηθεί καθ’ όλη την διάρκεια της προετοιμασίας της από τις απουσίες στις προπονήσεις.
