“Στις 9 Οκτωβρίου του 1967 δολοφονήθηκε στη Λα Ιγκέρια της Βολιβίας ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ο οποίος κάποτε είπε μια κουβέντα που θα μπορούσε κάλλιστα να την επαναλάβει μετά από 46 χρόνια ο Βαγγέλης Αγγέλου!”
Ο Βασίλης Σκουντής γράφει για την νίκη του Άρη στο Sentragoal. Διαβάστε τη συνέχεια:
“Εδώ βεβαίως αδικώ τον προπονητή του Αρη, διότι, διάβολε, δεν χρειάζεται να δανείζεται τις ατάκες άλλων: έχει τις δικές του που μάλιστα είναι αυτοδημιούργητες, αυθεντικές, αλλά επειδή συχνά τυγχάνουν και αλληγορικές , όποτε μιλάμε στο ραδιόφωνο του ζητώ να τις κάνει… πενηνταράκια για να τις καταλαβαίνουμε όλοι!
Το ίδιο αίτημα υποθέτω ότι θα του έχουν υποβάλει και οι παίκτες του κι αυτό δεν το βγάζω από το μυαλό μου, αλλά (μου) το επιβεβαίωσε χθες το πρωί στον αέρα του Sentra 103,3 ένας από δαύτους, ο Λευτέρης Μποχωρίδης!
«Πάντα με τέτοιον τρόπο μιλάει ο προπονητής μας. Αυτές τις ατάκες χρησιμοποιεί σχεδόν όλες τις φορές, ακόμα και στα αποδυτήρια» μου επιβεβαίωσε το αυτονόητο ο πόιντ γκαρντ του Αρη, οπότε ησύχασα, διότι αλλιώς ο Βαγγέλης δεν θα ήταν ο εαυτός του!
Ο Τσε Γκεβάρα, λοιπόν, είχε πει κάποτε πως «τώρα που τελειώσαμε τον πόλεμο, μπορούμε να αρχίσουμε την επανάσταση» και φαντάζομαι πως αυτό το τσιτάτο θα το υιοθετεί ασμένως ο Αγγέλου, απλώς θα του αλλάξει τη χρονική σειρά για να αποφύγει το πρωθύστερον σχήμα, όπως μαθαίναμε και στο σχολείο…
Ο Αρης διεκπεραίωσε επιτυχώς και αναιμάκτως προχθές το βράδυ την επανάστασή του στο Κύπελλο, αλλά ξανασηκώνει το λάβαρο και ετοιμάζεται για τον πόλεμο του πρωταθλήματος, οι… εχθροπραξίες του οποίου αρχίζουν αύριο στη Δράμα!
Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά όντως το θέατρο της πρώτης μάχης του καινούργιου πολέμου βάζει τον Αρη σε μια διαδικασία από την οποία οι πληγές του είναι ακόμη ανοιχτές, έστω κι αν έχουν περάσει δέκα μήνες!
Για να μη μένουν κενά στην (ιστορική) διήγηση υπενθυμίζω ότι στον αντίστοιχο αγώνα της περασμένης σεζόν, που μάλιστα εξελίχθηκε σε θρίλερ, ο ΚΑΟΔ νίκησε τον Αρη με 84-81, με δύο βολές του Ζάρα σε νεκρό χρόνο, μετά από την τεχνική ποινή και το μοιραίο λάθος του Πάσαλιτς!
Οι Αρειανοί σήκωσαν γη και ουρανό κατά των διαιτητών, αλλά, ως γνωστόν, μετά την απομάκρυνσιν από το ταμείον, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο ποτάμι και σε αυτή τη ροή ο Αρης έκανε πολλές επαναστάσεις: τα ‘φερε ίσα βάρκα ίσα γιαλό στο πρωτάθλημα (13 νίκες-13 ήττες), βγήκε έκτος στην κανονική περίοδο, κόντεψε να αποκλείσει τον Πανιώνιο και να περάσει στους ημιτελικούς, τίμησε σε μια μνημειώδη εκδήλωση και συνάμα έφερε πάλι κοντά του τον Γκάλη, άρχισε να νοικοκυρεύεται, κάλυψε όσο μπορούσε το πρόβλημα της απαγόρευσης των μεταγραφών…
… και προχθές μπήκε στη φωτιά, απέφυγε τα εγκαύματα (που λέει κι ο Αγγέλου) και άλωσε την Πυλαία με δέκα Ελληνες παίκτες!
Πέρα από τη σωστή στρατηγική, την αποτελεσματική αντιμετώπιση των pick n’ roll του ΠΑΟΚ (που δεν έχει πια τον Λάζο για να στηριχθεί στο low post), τα καίρια ανακλαστικά και την αντίδρασή του -όταν το ματς πήγε να του ξεφύγει- ο Αρης έβγαλε από τη φαρέτρα του τα βέλη τα οποία δεν καταγράφονται από τη στατιστική υπηρεσία: δύναμη, ενέργεια, πάθος, ομαδική λειτουργία, πίστη, αφοσίωση, αλτρουισμό…
… και αυτό το πολεμοχαρές πνεύμα που άλλωστε αποτελεί και την (ιστορική, ελέω ονομασίας προελεύσεως) ταυτότητά του!
Συν τοις άλλοις ο Αρης είναι η ομάδα του προπονητή του: αυτός ο προπονητής, που είναι μανούλα στην προετοιμασία, αλλά και στην οιστρηλασία, όλη την εβδομάδα έβαλε τους παίκτες του να προπονηθούν παίζοντας στη διαπασών από τα μεγάφωνα του (έτσι μας το είπανε, έτσι θα το λέμε, όπως είπε κάποτε κι ο Μανώλης Μαυρομμάτης) «Νick Gallis Hall» ηχογραφημένα αποσπάσματα από αγώνες του ΠΑΟΚ στην Πυλαία!
Ο Αγγέλου συνηθίζει να αναφέρεται στην αλήθεια του Αρη, αλλά αυτή τη φορά χρησιμοποίησε στην κυριολεξία την αλήθεια του… ΠΑΟΚ!
Εκτός από αυτήν, προχθές χρησιμοποίησε επίσης την αλήθεια του Γκίκα του Αθηναίου και του Πουλιανίτη, οι οποίοι εντάχθηκαν (σύμφωνα με άλλη μια προσφιλή έκφραση του μαθητή του Ιβκοβιτς) στην ομάδα εργασίας του Αρη…
… και νομίζω πως ο (πρόεδρος) Λευτέρης Αρβανίτης πρέπει να τους δώσει επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας!
Ο Νίκος Γκίκας αποκτήθηκε από τον Φιλαθλητικό Ζωγράφου, όπου πάντως δεν βρισκόταν στη σκιά του Γιάννη και του Θανάση Αντετοκούνμπο, καθώς αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Α2 με μέσο όρο 13,7 πόντους και επίσης ήτα δεύτερος πασέρ με 5,8 ασίστ.
Ο Γιάννης Αθηναίου ανηφόρισε στη Θεσσαλονίκη από τον Πανιώνιο και μέσα σε ένα βράδυ τετραπλασίασε τον μέσο όρο πόντων (4.4) που είχε στο περυσινό πρωτάθλημα…
Οσο για τον (γεννημένο το 1995) Στέλιο Πουλιανίτη προέρχεται από την ακαδημία «Αστέρια» του Θόδωρου Ροδόπουλου και στα τρία λεπτά που έπαιξε πέτυχε δυο πόντους στο καλάθι του ΠΑΟΚ και όχι σε εκείνο του Αρη!
Το διευκρινίζω αυτό διότι μια φορά σε έναν αγώνα της Α2 ανάμεσα στη Νήαρ Ηστ και στον Φίλιππο Θεσσαλονίκης ο πατέρας του Βαγγέλης Πουλιανίτης είχε σημειώσει αυτοκαλάθι, που μάλιστα απέβη μοιραίο για την ομάδα του!
Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα η ομάδα του γιου του κυνηγάει τη μοίρα της και (για να μην παρεκκλίνω από το νόημα της κουβέντας του Τσε Γκεβάρα) προχθές τελείωσε την πρώτη επανάσταση και αύριο αρχίζει τον πόλεμο!”
