Πολύς κόσμος κοιτάει με εντυπωσιασμό της κινήσεις που κάνει η ΑΕΚ στο ρόστερ της. Κάποιοι εξ αυτών αναρωτιούνται αν πρέπει και ο Άρης να ακολουθήσει σε αυτό το “μονοπάτι”.
Πριν το αναρωτηθούν αυτό, θα πρέπει να δουν ότι η ΑΕΚ έχει ακυρώσει σχεδόν όλες τις επιλογές ξένων της από το καλοκαίρι, δηλαδή ή το πλάνο της απέτυχε ή δεν υπήρχε πλάνο. Ο Όρτον ήρθε κι έφυγε κακήν κακώς, ο Ανοσίκε που τον αντικατέστησε ήρθε κι έφυγε χωρίς να προσφέρει πολλά, ο Μαυροειδής δεν είχε βρει ομάδα μέχρι τον Οκτώβριο… Ο Γουόρεν θα φύγει για να έρθει ο Κούπερ (ή κάποιος άλλος άσος), ο ομογενής Νικ Παύλος δόθηκε δανεικός, ο Καναδός Σκραμπ δεν πατάει παρκέ…
Ένας άλλος αντίπαλος του Άρη, ο ΠΑΟΚ, παραπαίει στην Ευρώπη και το ελληνικό πρωτάθλημα, μη μπορώντας να δημιουργήσει ορθολογικά ένα ρόστερ το καλοκαίρι.
Ο Άρης αντιθέτως είναι η ομάδα που παρουσιάζει από την αρχή της χρονιάς μέχρι και σήμερα ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο, μια συγκεκριμένη φιλοσοφία μπάσκετ και πάνω σε αυτά πορεύεται με μεγάλη επιτυχία, με δυνατότητες και (συγκεκριμένες) αδυναμίες. Άριστα θα μπορούσε να πει κανείς, αν δεν γινόταν η ήττα από τον Κόροιβο.
Το αν χρειάζεται ενίσχυση ή όχι στο ρόστερ στο βάθος της χρονιάς είναι κάτι που γνωρίζει πολύ καλύτερα από όλους ο Δημήτρης Πρίφτης, ο οποίος βρίσκεται πάντα σε ανοικτή γραμμή με την διοίκηση. Αυτό που θα πρέπει να θωρακιστεί είναι το πλάνο και η τήρησή του, γιατί αυτό δίνει σταθερότητα σε μια ομάδα, όχι οι συνεχείς αλλαγές…
