Πέρασαν μέρες. Στο μυαλό τριγυρίζουν όλες οι εικόνες της επίθεσης στον Άλκη μας. Τον δικό μας Άλκη. Το παιδί που χωρίς να ξέρει, χωρίς να φταίει, χωρίς να γνωρίζει γιατί, έφυγε από τούτο τον κόσμο.
Έφυγε αφήνοντας πίσω μια οικογένεια, χωρίς χαρά, χωρίς ελπίδα, χωρίς χαμόγελο από δω και πέρα. Τους άφησε χωρίς να προλάβει να τους πει ότι πέρασε στο μάθημα, ότι κάτι «παίζεται» με μια κοπέλα, χωρίς να τους δώσει το πτυχίο του για να το βάλουν στην κορνίζα , όπως κάνει κάθε περήφανος γονιός. Έφυγε αφήνοντας το δυσαναπλήρωτο κενό στην καρδιά της μάνας. Που δεν μπορεί να της επιστρέψει την αγάπη που του έδωσε απλόχερα. Που δεν θα ξαναδεί τους φίλους του. Άφησε πίσω του ανθρώπους, που θα πολεμήσουν με τη σκέψη του, να ζήσουν. Να προσποιηθούν ότι όλα πάνε καλά.
– Ο Άλκης συγκίνησε τους πάντες. Όλοι κατέβασαν το κεφάλι και αναλογίστηκαν φωναχτά «γιατί;». Πως γίνεται να συμβαίνει κάτι τόσο απάνθρωπο; Πως μπορεί παιδιά 20 χρονών να είναι τόσο στυγεροί δολοφόνοι; Πως γίνεται να σκοτώνεις κάποιον χωρίς αιτία; Ποιος σου δίνει το δικαίωμα να αφαιρείς ανθρώπινη ζωή με τόση ευκολία; Κανένας δεν δίδαξε στους δολοφόνους την αξία της ζωής; Ποια είναι η δικαιολογία ώστε να βγάλουν τέτοια φονικά ένστικτα; Τόσα ερωτήματα… Τόσες σκέψεις….
– Ο Άλκης κέρδισε. Μόνος του. Έδωσε σε μια Ελλάδα να καταλάβει ότι στραβά αρμενίζουμε. Ότι κάτι πάει λάθος. Κέρδισε γιατί έκανε το αυτονόητο. Απάντησε σε μια ερώτηση για την δική του αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό που πίστευε και του ανήκε. Κέρδισε τον κάθε γονιό που είδε στο άψυχο κορμί του, το δικό του παιδί. Κέρδισε γιατί έστειλε το μήνυμα ότι η σήψη υπάρχει και πρέπει να καταδικαστεί. Κέρδισε όταν απλά είπε την ομάδα του. Δεν ήταν καν υποχρεωμένος να το κάνει.
Κέρδισε γιατί έκλαψαν όλοι γι’ αυτόν. Κέρδισε γιατί η είδηση της δολοφονίας του, έφτασε στα πέρατα της γης με τους συγκλονισμένους πολίτες του κόσμου να στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης στους γονείς του. Κέρδισε γιατί πήρε την αγάπη όλων. Χωρίς σκέψη , χωρίς ιδιοτέλεια. Κατάφερε να γίνει ένα σύγχρονο σύμβολο λογικής , χωρίς να το θέλει. Χωρίς να επιδιώκει να αναδειχθεί σε κάτι παραπάνω απ’ αυτό που ήταν, φοιτητής. Ήθελε το πτυχίο του. Ήθελε μια καλή , φυσιολογική ζωή.
– Τα σύμβολα μένουν σε όσους πιστεύουν σ’ αυτά. Η διάρκεια στο χρόνο είναι το μυστικό για να μνημονεύονται ως κάτι σημαντικό. Η δολοφονία του είναι μια μαύρη , μια πικρή στιγμή για κάθε άνθρωπο με κοινό νου. Ως σύμβολο μπορεί παιανίσει το τέλος μιας μικρόμυαλης και φανατισμένης συμπεριφοράς κάποιων ανάξιων λόγου και να δώσει το σύνθημα της αρχής ενός καινούριου ταξιδιού. Αυτού που δεν χωράνε δολοφονίες, υπερβολές, κακοήθειες, εμετικές συμπεριφορές, αηδιαστικές νοοτροπίες. Γιατί τα σύμβολα υπάρχουν για να μας θυμίζουν ότι κάποτε κάναμε κάτι λάθος. Και δεν πρέπει να το ξανακάνουμε.
– Άλκη όλης της Ελλάδας εμείς μείναμε εδώ για να σε θυμόμαστε και να προσπαθήσουμε να μην ξανασυμβεί σε κανέναν ότι αυτοί έκαναν σε σένα. Είσαι ένα κομμάτι της ζωής μας , θα σε είσαι στο άδειο καρεκλάκι του γηπέδου, όποιου γήπεδο υπάρχει στον κόσμο. Είσαι ο Άλκης μας.
Υ.Γ. Μετά την αναφορά μου, σε προηγούμενο άρθρο στον Δήμαρχο Αμπελοκήπων – Μενεμένης κ. Κυρίζογλου, ο ίδιος είχε την ευαισθησία να στείλει την απάντηση του , την οποία αναρτώ αυτούσια:
Κύριε Πακαλίδη
Δεν παρακολουθώ το ποδόσφαιρο των ΠΑΕ (Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιριών). Αυτό το ποδόσφαιρο δεν είναι αθλητισμός αλλά επιχείρηση. Κατά συνέπεια δεν είμαι οπαδός αυτού του τύπου ποδοσφαίρου.
Όταν ως υπεύθυνος άνθρωπος γνωρίζω με βεβαιότητα ότι ένας συνάνθρωπός μου είναι καλός και πιστεύω στην αθωότητά του, τότε θεωρώ ότι είναι καθήκον μου, όπως κάθε πολίτη, να καταθέσω ως μάρτυρας υπεράσπισής του. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, τον οποίο γνωρίζω από παιδί, είναι ηθικός, έχει κοινωνικές ευαισθησίες, δεν συμμετείχε ούτε κατηγορήθηκε ποτέ για πράξεις οπαδικής βίας, έχει λευκό ποινικό μητρώο.
Σ’ ότι αφορά τη δολοφονία του άτυχου Άλκη, που έγινε σε πρωγενέστερο χρόνο και στην άλλη (ανατολική) πλευρά της πόλης, με εισήγησή μου το Δημοτικό μας Συμβούλιο καταδίκασε τους δολοφόνους του και εξέφρασε τα συλλυπητήρια και την αλληλεγγύη του στους οικείους του.
Λάζαρος Κυρίζογλου
Δήμαρχος Αμπελοκήπων-Μενεμένης
