Αν κάτι πραγματικά δεν είναι δυνατόν να «χωνέψει» ο Αρειανός από αυτή την ομάδα, είναι να χάνει με κατεβασμένα τα χέρια. Ο ίδιος δεν αντέδρασε όπως θα περίμενε κανείς στις ήττες από ΠΑΣ, Πανιώνιο και ΠΑΟΚ, γιατί πολύ απλά ο Άρης δεν έπρεπε να χάσει σε κανένα από αυτά, ενώ ήξερε πως επρόκειτο για μία νέα ομάδα, με κάθε διάθεση να δοθεί πίστωση χρόνου…
Stoiximan.gr: Το παιχνίδι σου καλύτερο με 300+ ειδικά στοιχήματα σε κάθε αγώνα του Άρη!
Όμως στο ΟΑΚΑ ο Άρης ήταν επιεικώς τραγικός. Εμφάνιση ντροπής που σε καμία των περιπτώσεων δεν αξίζει στο μέγεθος του συλλόγου. Η ήττα είναι μέσα στο πρόγραμμα, για κάθε ομάδα του πλανήτη, πόσω μάλλον για τον «νέο Άρη», που «χτίστηκε» φέτος από το μηδέν. Όχι όμως με αυτό τον τρόπο…
Οι απόψεις μετά το κάζο του ΟΑΚΑ, είναι πολλές. Η ομάδα αυτή πρέπει να αποδείξει πως η εμφάνιση ήταν μία κακή παρένθεση. Διότι ναι, γύρισε μετά από τέσσερα χρόνια, χρειάζεται υπομονή, θέλει πολλή ακόμα δουλειά για να φτάσει σε υψηλό επίπεδο, όμως πως θα γίνει, δεν αξίζει σε αυτό τον σύλλογο να παραδίνεται στο αντίπαλό του. Είναι η νοοτροπία της μεγάλη ομάδας αυτή, ακόμα κι όταν χάνει μία “μάχη”. Θα παλέψει όσο μπορεί, όσο αντέχει. Ο Άρης στο ΟΑΚΑ, στο δεύτερο ημίχρονο, απλά κατέβασε τα χέρια…
Ας μιλήσουμε για μπάλα και Ερέρα. Είχε την κατοχή ο Άρης στο πρώτο ημίχρονο επί της ΑΕΚ με ποσοστό που άγγιζε το 60%. Αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά σε ένα ματς, μπορεί και τίποτα, διότι στο ποδόσφαιρο, τα στατιστικά τις περισσότερες φορές δεν αποτυπώνουν ποια ομάδα είναι καλύτερη και ποια αξίζει τη νίκη σε κάθε αγώνα.
Η ανούσια κυκλοφορία του Άρη προβληματίζει. Η έλλειψη φαντασίας και ποδοσφαιρικού… τσαγανού των χαφ του να πάρουν την μπάλα και να κάνουν μία «μπούκα» από τον άξονα. Η επιθετική ανάπτυξη του Άρη, ήταν προβλέψιμη από την αρχή του πρωταθλήματος, απλά ορισμένες αναλαμπές των ποιοτικών του παικτών, έκαναν την διαφορά, γλιτώνοντας πολλές φορές την παρτίδα. Από ομάδες επιπέδου ΑΕΚ, όμως, ακόμα και στη μέτρια μέρα τους δεν είναι δυνατόν να ελπίζεις σε τέτοιου είδους ματς. Ακόμα και ο ΠΑΟΚ που πιάστηκε στον ύπνο στα πρώτα λεπτά, όταν συνήλθε «έσβησε» Ματέο Γκαρσία και Μπρούνο Γκάμα.
Προκάλεσε εντύπωση η τοποθέτηση του Πάκο Ερέρα μετά το τέλος του αγώνα στο συνδρομητικό κανάλι. Ο Ισπανός στάθηκε στην απουσία του Φραν Βέλεθ. Μία δεδομένη απουσία, την οποία έπρεπε ο ίδιος να καλύψει και είχε πολύ χρόνο γι αυτό, καθώς δεν ήταν ένα πρόβλημα της τελευταίας στιγμής. Επομένως δεν μπορεί να στέκει σαν δικαιολογία. Όχι γιατί αμφισβητεί κανείς το πόσο πολύτιμος παίκτης είναι ο Φραν Βέλεθ, αλλά γιατί πολύ απλά, ο Άρης έχει ακόμα δύο στόπερ στο ρόστερ του, που θα μπορούσαν να αγωνιστούν. Αντιθέτως, επέλεξε τον Μιτζέν Μπάσα. Μία έμπνευση, με τεράστιο ρίσκο, που δυστυχώς για τον Άρη δεν βγήκε στον Ισπανό.
Αντιθέτως, «χαντάκωσε» αμυντικά την ομάδα, που έδειξε φοβερές αδυναμίες αμυντικά, παίζοντας με μία τετράδα που όχι μόνο δεν είχε χημεία, αλλά όπως αποδείχθηκε αδυνατεί να αγωνιστεί ξανά μαζί. Το ότι στέκεται ο προπονητής σε αυτό, μετά το τέλος του αγώνα, σημαίνει πως ήταν η πρώτη του σκέψη. Δεν είναι δυνατόν όλη η αμυντική γραμμή του Άρη να βασίζεται σε έναν και μόνο ποδοσφαιριστή. Τη στιγμή που στον πάγκο υπήρχαν δύο ακόμα που είναι αυτή η φυσική τους σκέψη. Ο Άρης δεν «χτίστηκε» γύρω από τον Φραν Βέλεθ, απλώς ο Ισπανός απέδειξε στην πορεία το πόσο χρήσιμος είναι…
ΥΓ. Δεν πήρε ούτε μία, ούτε δύο. Πολλές περισσότερες και δεν αξιοποίησε καμία. Τη στιγμή που υπάρχουν στην ομάδα ποδοσφαιριστές, που είχαν με το ζόρι μία. Ο Νικολάς Κολάσο δεν μπορεί να προσφέρει τη δεδομένη χρονική στιγμή στον Άρη. Μακάρι στην πορεία να βελτιωθεί, αλλά δεν έχει την ψυχολογία για να κάνει την διαφορά στη μεσαία γραμμή. Και από τη στιγμή που δεν είναι σε θέση να προσφέρει, τις ευκαιρίες του, ας τις πάρουν άλλοι, που περιμένουν καρτερικά.
ΥΓ.1 Η ομάδα τώρα έχει πραγματικά ανάγκη από τη στήριξη του κόσμου. Στο ματς με τον Ολυμπιακό το “Κλεάνθης Βικελίδης” πρέπει να είναι γεμάτο, χωρίς να υπάρχει “γιατί”…
ΥΓ.2 Ο Θοδωρής Καρυπίδης λειτουργεί όπως θα έπρεπε στην περίπτωση του Πάκο Ερέρα. Στηρίζει τον Ισπανό προπονητή, διότι από πίσω του υπάρχει ένα ολόκληρο πρότζεκτ. Κάθε αλλαγή από τόσο νωρίς, ισοδυναμεί με κίνδυνο να “γκρεμιστεί” ότι έχει “χτιστεί”.
