Η Μπαρτσελόνα δαπάνησε περίπου 500.000.000 ευρώ για την αγορά των Αντουάν Γκριεζμάν, Φιλίπε Κοουτίνιο και Ουσμάν Ντεμπελέ, αν συνυπολογιστούν κι οι μισθοί τους. Αν τους πουλήσει για 30.000.000 το καλοκαίρι, θα είναι ευνοημένη λογιστικά από εδώ και πέρα!
Η πώληση του Νεϊμάρ στην Παρί για 222.000.000 ευρώ το 2017 άνοιξε το δρόμο για τις πολυδάπανες μεταγραφές της Μπαρτσελόνα, με στόχο όχι μόνο την αναπλήρωση του κενού του Βραζιλιάνου, αλλά ακόμα και την αγωνιστική βελτίωση της ομάδς.
Ο Ουσμάν Ντεμπελέ αποκτήθηκε το ίδιο καλοκαίρι για 105.000.000, ποσό που θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 40.000.000 με τη μορφή μπόνους υπέρ της Ντόρτμουντ, ο Φιλίπε Κοουτίνιο αποκτήθηκε στα μέσα του 2017-2018 για 120.000.000, με τη Λίβερπουλ να προσμένει ακόμη 40.000.000 επίσης ως μπόνους, ενώ το καλοκαίρι του 2019 καλύφθηκε η ρήτρα αποδέσμευσης του Αντουάν Γκριεζμάν από την Ατλέτικο για 120.000.000.
Τέσσερα χρόνια έπειτα από την πώληση του Νεϊμάρ για το μεγαλύτερο ποσό που έχει δαπανηθεί ποτέ στο ποδόσφαιρο για την απόκτηση ενός παίκτη και η Μπαρτσελόνα βλέπει την επένδυση σχεδόν μισού δισ. (αν συνυπολογιστούν οι μισθοί) να έχει πιάσει πάτο. Η οικονομική καταστροφή που υπέστη από την απόκτηση αυτών των 3 παικτών, χωρίς να εισπράξει πίσω ως αντίκρυσμα αγωνιστικές επιτυχίες, είναι τέτοια που το καλοκαίρι του 2021, αν βρει πάνω από 28.000.000 και για τους 3 μαζί, θα είναι κερδισμένη όσον αφορά στον αμέσως επόμενο ισολογισμό της.
Πώς καταγράφονται οι μεταγραφές
Σε λογιστικό επίπεδο, όταν μια ομάδα δαπανά ένα ποσό για την απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή, διαιρεί το ποσό με το χρονικό εύρος του συμβολαίου του και το επιμερίζει με τη μορφή κεφαλαιακής αξίας στους αντίστοιχους ισολογισμούς. Ταυτόχρονα, ο παίκτης αποκτά την αξία του κόστους μεταγραφής του, η οποία προστίθεται στο συνολικό κεφάλαιο της εταιρίας.
Με πιο απλά λόγια, αν ένας ποδοσφαιριστής κοστίσει 100.000.000 και υπογράψει 5ετές συμβόλαιο, τότε επιβαρύνει τα βιβλία της ομάδας κάθε χρόνο με 20.000.000 συν τον ετήσιο μισθό του (για την απλοποίηση της διαδικασίας εξαιρούνται μπόνους, φόροι κλπ). Ταυτόχρονα, όμως, ως περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, ο παίκτης αυξάνει το συνολικό κεφάλαιό της.
Αυτό σημαίνει ότι μπορεί μια ομάδα να αγοράσει έναν παίκτη για 100.000.000 και να τον πουλήσει 3 χρόνια αργότερα για 60.000.000, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι χαμένη κατά 40.000.000. Είναι πολύ πιθανό να βγει κερδισμένη από αυτήν την πώληση, σε αυτό το οικονομικό ύψος και σε αυτό το χρονικό σημέιο. Τα παραδείγματα των Γκριεζμάν, Κοουτίνιο και Ντεμπελέ επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Γκριεζμάν + Κοουτίνιο + Ντεμπελέ = 28.000.000
Εδώ και μήνες ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Τζουάν Λαπόρτα δίνει μεγάλο αγώνα για να κάνει χώρο στα βιβλία του συλλόγου, ώστε να παραμείνει ο Λιονέλ Μέσι με ένα υψηλό συμβόλαιο, ακόμα και σε ηλικία 34 ετών. Επιπλέον, υπάρχει και το ισπανικό salary cap, που για το 2021-2022 μειώθηκε περίπου στα 160.000.000 για τους “μπλαουγκράνα”, παρότι πέρυσι ήταν διπλάσιο και το 2019-2020 ήταν στα 671.000.000.
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα πιο σημαντικοί λόγοι για να ελαφρύνει τον ισολογισμό και φυσικά αυτοί αφορούν το υπέρογκο άνοιγμα του συλλόγου, που ξεπερνάει το 1.200.000.000. Κάπου εδώ, η ανάγκη να απομακρυνθούν παίκτες που έχουν κοστίσει πολύ και έχουν προσφέρει ελάχιστα γιγαντώνεται, ακόμα κι αν η Μπαρτσελόνα δεν πάρει πίσω τα χρήματα που δαπάνησε για να τους αποκτήσει.
Ο πρώτος τέτοιος παίκτης χρονικά είναι ο Ντεμπελέ, ο οποίος το 2017 υπέγραψε 5ετές συμβόλαιο. Για το μεταγραφικό κόστος των 105.000.000, κάθε χρόνο αποσβένεται ένα ποσό της τάξης των 21.000.000. Από το 2017 μέχρι το 2021 η Μπαρτσελόνα έχει αποσβέσει 84.000.000 και μένουν ακόμα 21.000.000, αφού το συμβόλαιό του λήγει το καλοκαίρι του 2022.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι αν ο Ντεμπελέ αποχωρήσει αυτήν τη στιγμή από την Μπαρτσελόνα, στον ισολογισμό του οικονομικού έτους 2021-2022 ο σύλλογος θα ευνοηθεί κατά 12.000.000! Το συνολικό κεφάλαιο της εταιρίας θα μειωθεί κατά 21.000.000, που αποτελεί την εναπομείνασα αξία του παίκτη, αλλά πλέον δεν θα υπάρχει η ισόποση ετήσια απόσβεση και επιπροσθέτως δεν θα υπάρχει η δαπάνη των 12.000.000 για το μισθό του, που ουσιαστικά αποτελεί και το λογιστικό όφελος της ομάδας.
Με τον ίδιο τρόπο, αν μπει στο μικροσκόπιο το συμβόλαιο του Κοουτίνιο, η Μπαρτσελόνα χρειάζεται να τον πουλήσει πάνω από 8.500.000 για να βγει κερδισμένη από εδώ και πέρα, μιας και δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν και όσα χρήματα έχει δαπανήσει. Ο Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός υπέγραψε τον Ιανουάριο του 2018 για 5,5 χρόνια με τις απολαβές του να εκτιμώνται σε 13.500.000 κάθε σεζόν. Αυτό σημαίνει ότι η ετήσια απόσβεση ανέρχεται σε περίπου 22.000.000 (για το 2017-2018 είναι στο μισό), οπότε στα βιβλία της έχει απομείνει μία αξία ύψους 44.000.000 για τον παίκτη. Αν δεν βρει αγοραστή και απλά τον αφήσει ελεύθερο, κατά τα ίδια λογιστικά πρότυπα που χρησιμοποιήθηκαν για τον Ντεμπελέ, ο ισολογισμός του 2021-2022 θα επηρεαστεί αρνητικά κατά 8.500.000. Αν βρει αγοραστή που θα δώσει 10.000.000 για την απόκτησή του, τότε συμβαίνει το εξής:
- Μεταγραφικό κέρδος/ζημία: -44.000.000 (ποσό που έμεινε στα βιβλία απ’ την αγορά) + 10.000.000 (ποσό πώλησης) = -34.000.000
- Μικρότερο μισθολογικό κόστος για το 2021-2022: +13.500.000
- Μικρότερη απόσβεση για το 2021-2022: +22.000.000
- Σύνολο: +1.500.000
Κατά συνέπεια, σε αυτό το παράδειγμα η Μπαρτσελόνα είναι ευνοημένη από εδώ και πέρα (και όχι συνολικά από τον Ιανουάριο του 2018 μέχρι σήμερα) αν παραχωρήσει τον Κοουτίνιο για μόλις 10.000.000.
Ο Γκριεζμάν κόστισε 120.000.000 και υπέγραψε 5ετές συμβόλαιο για 17.000.000, σύμφωνα με τότε ρεπορτάζ της Equipe (πιο σύγχρονα δημοσιεύματα αυξάνουν το ποσό ακόμα και στα 45.000.000, χωρίς να έχει ιδιαίτερη βάση κάτι τέτοιο). Η ετήσια απόσβεση της αξίας του στα λογιστικά βιβλία ανέρχεται σε 24.000.000. Το φετινό καλοκαίρι ο Γκριεζμάν αξίζει 72.000.000. Αν αφαιρεθεί αυτή η αξία από το συνολικό κεφάλαιο της εταιρίας, αλλά ταυτόχρονα υπολογιστεί ο μισθός που δεν θα καταβληθεί, αλλά και το ποσό των 24.000.000 που δεν θα γίνει απόσβεση το 2021-2022, ο ισολογισμός της Μπαρτσελόνα θα επιβαρυνθεί με 31.000.000 από την απώλεια του Γάλλου ως ελεύθερου.
Το πραγματικό όφελος της Μπαρτσελόνα
Το τελευταίο διάστημα η Μπαρτσελόνα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή του Γκριεζμάν με τον Σαούλ, με κάθε μία μεταγραφή να εγγράφεται ως δαπάνη 70.000.000. Επιπλέον, ζητάει κι ένα ποσό της τάξης των 20.000.000. Σε μία τέτοια περίπτωση, ο αντίκτυπος στον ισολογισμό του νέου οικονομικού έτους των Καταλανών θα είναι θετικός κατά 32.000.000.
Από την πώληση Γκριεζμάν ο αντίκτυπος για το 2021-2022 είναι:
- Μεταγραφικό κέρδος/ζημία: -72.000.000 (ποσό που έμεινε στα βιβλία απ’ την αγορά) + 90.000.000 (ποσό πώλησης) = +18.000.000
- Μικρότερο μισθολογικό κόστος: +17.000.000
- Μικρότερη απόσβεση: +24.000.000
- Σύνολο: +59.000.000
Από την αγορά Σαούλ ο αντίκτυπος για το 2021-2022 είναι:
- Λογιστική εγγραφή μεταγραφής (αν υπογράψει 5ετές συμβόλαιο): -14.000.000
- Μισθολογικό κόστος: -13.000.000
- Σύνολο: -27.000.000
Αυτά τα 32.000.000 “ανάσας” στον ισολογισμό της Μπαρτσελόνα για το 2021-2022, αν ολοκληρωθεί η συγκεκριμένη μεταγραφή, είναι ζωτικής σημασίας για την επόμενη μέρα των “μπλαουγκράνα”. Ακόμα κι αν τελικά δεν καταφέρει να κλείσει το deal, υπάρχει η ύστατη λύση για την Μπαρτσελόνα. Μπορεί να δαπάνησε 345.000.000 για να αγοράσει τους 3 παίκτες, μπορεί να έδωσε πάνω από 115.000.000 σε μισθούς, μπορεί να πρόσθεσε μερικές δεκάδες εκατομμύρια σε μπόνους στις πρώην ομάδες των παικτών, όμως αν τελικά καταφέρει να τους πουλήσει συνολικά για 28.000.000 (31.000.000 από τον Γκριεζμάν, 8.500.000 από τον Κοουτίνιο και -12.000.000 από τον Ντεμπελέ = 27.500.000), θα έχει θετικό αντίκτυπο στον επόμενο ισολογισμό, έστω κι αν οι προηγούμενοι θα παραμείνουν ένα τεράστιο “αγκάθι”.
Πηγή: sport24.gr
